- ΒΟΥΛΗ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΦΩΝΩΝ

Ἄλγος ἡ σιγὴ τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας ἐν καιρῷ κοσμογονικῆς ἀνατροπῆς, καὶ μάλιστα παραμονὲς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως.

Οὔτε μία ἔκτακτη σύγκλησι τῆς Ἱεραρχίας –Ἱεραρχία γίνεται μόνο γιὰ ἐκλογὲς μητροπολιτῶν.

Τὴν τιμὴ τῶν ὅπλων σῴζει ἡ φωνὴ μεμονωμένων ποιμένων, ποὺ καὶ αὐτοὺς τοὺς εἰρωνεύονται ὡς ἀκραίους «συνετοὶ» ἀδελφοί τους. Κατὰ τὰ ἄλλα ἀφωνία. Οὔτε «Ἕλληνες, μετανοεῖτε!», οὔτε κήρυξι παλλαϊκοῦ πένθους, οὔτε ἀγρυπνίες ἀνὰ τὴν ἐπικράτεια, οὔτε συνωστισμοὶ στὰ ἐξομολογητήρια, οὔτε θλιβερὲς καμπάνες σὲ στεριὲς καὶ θάλασσες.

Εἶνε τόσο ἀσήμαντο, φαίνεται, αὐτὸ ποὺ πεθαίνει καὶ τόσο ἀθῷοι καὶ ἀνεύθυνοι ἐμεῖς, ὅσοι συνεχίζουμε νὰ ζοῦμε.

Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τὰ Φῶτα εἴδαμε πρωτοφανεῖς καινοτομίες· ὁ σταυρὸς νὰ ῥίπτεται στὰ νερὰ ἀπὸ χέρια ὄχι κληρικῶν ἀλλὰ πολιτικῶν ποὺ δηλώνουν μάλιστα ἄθρησκοι.

Συνειδητοποιοῦμε πλέον ὅτι «ὁ κόσμος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται»· οἱ κυβερνῆτες τῶν ἐθνῶν λαλοῦν ἐνορχηστρωμένοι τὴν φωνὴν τοῦ θηρίου, οἱ δικοί μας ἄρχοντες οὔτε νόμο Θεοῦ γνωρίζουν οὔτε «κόκκινες γραμμὲς» ἔχουν, τὰ δὲ κόμματα ἐξωμοιώθησαν. Ἀπὸ τὸν κόσμο δὲν περιμένουμε πλέον τίποτε παρὰ μόνο πλήγματα· ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὅμως; Κάτι ἄλλο περιμένουμε, μὰ δὲν τὸ βλέπουμε.

Τί συμβαίνει; Αὐτοφίμωσις, αὐτοαφοπλισμός; Ἢ μήπως θεοεγκατάλειψις;