- Δὲν χωροῦν στὸ ἴδιο μπουκάλι τὸ νερὸ τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ νερὸ τοῦ διαβόλου

Διδακτικὸ γεγονὸς συνέβη σὲ ἐκκλησία στὴ ῾Ρωσία

Ένας ἱερέας μετὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ τὴν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων μοίραζε τὸν Μεγάλο Ἁγιασμὸ γεμίζοντας τὰ μπουκάλια τῶν ἐνοριτῶν.Μία κυρία τὸν πλησιάζει καὶ τοῦ δίνει ἕνα ὄμορφο μπουκάλι. Μόλις ὁ ἱερέας ἔβαλε μέσα ἁγιασμό, τὸ μπουκάλι ἀμέσως ἔσπασε καὶ ἔγινε θρύψαλα.Σαστισμένος ὁ ἱερέας ρώτησε•–Κυρία μου, τί συμβαίνει μ᾽ αὐτὸ τὸ μπουκάλι; Τί εἶχε προηγουμένως μέσα;Ἐκείνη κατέβασε ντροπιασμένη τὸ κεφάλι της καὶ τοῦ εἶπε•–Πάτερ, συμπαθοῦσα ἕνα παλληκάρι. Καὶ ἤθελα νὰ τὸ παντρέψω μὲ τὴν κόρη μου. Γιὰ νὰ τὸ πετύχω, πῆγα σὲ μία μάγισσα καὶ πῆρα τὸ «νερὸ τῆς ἀγάπης», ὅπως μοῦ εἶπε. Φοβόμουνα ὅμως νὰ τὸ δώσω στὴν κόρη μου νὰ τὸ πιῇ. Καὶ σκέφθηκα νὰ τὸ ἀνακατέψω μὲ ἁγιασμό…

Τῆς λέει ὁ παπᾶς•

–Τὸ βλέπεις; Δὲν χωροῦν σὲ ἕνα μπουκάλι τὸ νερὸ τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ νερὸ τοῦ διαβόλου.

Γι᾽ αὐτὸ ἔγινε τὸ μπουκάλι σου κομμάτια. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή.

Ὅ,τι θέλουμε πρέπει νὰ τὸ ζητᾶμε μόνο ἀπὸ τὸν Θεὸ - Πατέρα• καὶ ἐκεῖνος, ἂν εἶνε γιὰ τὸ καλό μας, μᾶς τὸ δίνει.

(πηγή: ΑΝΘΗ ΑΓΙΑΣ ΡΩΣΙΑΣ τοῦ ΜΑΝΩΛΗ ΜΕΛΙΝΟΥ.

Διασκευή κειμένου πρωτοπρ. Δημήτριος Ἀθανασίου)