- Η ΚΡΙΣΙ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ: Ἀντίο, Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης!

Τὸ πρῶτο Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσί μας ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἀρχίζει μὲ τὴν ἐπίκλησι «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος» καὶ ὁρίζει ὡς ἐπικρατοῦσα τὴν θρησκεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται ἔκτοτε σὲ ὅλα τὰ συντάγματα(*). Ἡ ἐπικεφαλίδα αὐτὴ βέβαια δὲν εἶνε ἄνευ σημασίας. Ἡ πατρίδα μας, χωρὶς νὰ ἐπιβάλλῃ ἀλλαγὴ θρησκεύματος στοὺς ἑτεροδόξους καὶ τοὺς ἑτεροθρήσκους, προβάλλει τὴν Ὀρθοδοξία, καὶ μὲ αὐτὴν θέλει νὰ γαλουχήσῃ τὰ παιδιά της.Γι᾽ αὐτὸ καὶ οἱ θεολογικὲς σχολές μας, ποὺ βγάζουν τοὺς καθηγητὰς ποὺ θὰ διδάξουν τὰ θρησκευτικὰ στὰ παιδιά, εἶνε ὀρθόδοξες· δὲν διδάσκουν σύμφωνα μὲ τὰ παπικὰ ἢ τὰ προτεσταντικὰ ἢ ἄλλα δόγματα, ἀλλὰ κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη παράδοσι, γι᾽ αὐτὸ καὶ χαρακτηρίζονται «ὁμολογιακές». Αὐτὸ δὲν στερεῖ τὴν ἐλευθερία τῶν διδασκόντων σ᾽ αὐτές, ἀλλὰ ἐπιβάλλει τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν διδασκαλία σύμφωνα μὲ τὴν ὀρθόδοξη παράδοσι. Ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας δὲν φοβᾶται τὴν ἔρευνα, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ καὶ ὁ ὁποιοσδήποτε νὰ τὴν προσεγγίσῃ.Διατηρήθηκε ἆραγε ἡ πιστότητα αὐτὴ στὶς θεολογικὲς σχολές μας; Κατ᾽ ἀκρίβειαν, ὄχι δυστυχῶς. Πολλὲς εἶνε οἱ κακοδοξίες ποὺ ἀκούστηκαν στὶς αἴθουσες καὶ τὰ ἀμφιθέατρά τους. Ὁ ὀρθολογισμός, ἡ κενοδοξία, ποὺ θέλουν πάντοτε νὰ λένε κάτι καινούργιο, καὶ ὁ ἄκριτος μιμητισμὸς ἑτεροδόξων θεολόγων ἐπηρέασαν καὶ τὴ θεολογία μας. Τώρα δίδεται ἡ χαριστικὴ βολὴ μὲ τὴν ἵδρυσι τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης.

Στὸ τμῆμα αὐτὸ θὰ διδάσκεται ἡ ἰσλαμικὴ διδασκαλία στοὺς μέλλοντες διδασκάλους καὶ καθηγητὰς θρησκευτικῶν τῶν μουσουλμανοπαίδων.

Εἶνε δυνατὸν ὅμως σὲ μία Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Σχολὴ νὰ ἐνταχθῇ ἕνα τμῆμα τὸ ὁποῖο θὰ ἀναιρῇ μὲ τὶς διδασκαλίες του ὄχι ἁπλῶς τὴν Ὀρθοδοξία ἀλλὰ αὐτὸν τὸν ἴδιο τὸν Χριστιανισμό; Σαφῶς ὄχι. Ἐκτὸς ἐὰν αὐτὴ παύσῃ νὰ εἶνε ὀρθόδοξη καὶ γίνῃ θρησκειολογική.

Ἐὰν ἡ Πολιτεία ἤθελε νὰ ἀνεξαρτητοποιήσῃ τὴν διδασκαλία τῶν θρησκευτικῶν σὲ μουσουλμανόπαιδες ἀπὸ ἄλλες ἐπιρροές, μποροῦσε νὰ ἀνοίξῃ τὸ τμῆμα αὐτὸ σὲ κάποια ἄλλη Σχολή.

Ἄρα μὲ τὸ νέο αὐτὸ διάβημα δυστυχῶς ὁ χαρακτήρας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλονίκης μεταβάλλεται πρὸς ἕναν νέο, θρησκειολογικὸ - πολυπολιτισμικό, ποὺ θὰ ἀποτελέσῃ ἀρχὴ εἴτε συγχύσεως τῶν θρησκειῶν εἴτε συγκρούσεως μεταξύ τους, καὶ ἀναμφίβολα θὰ συντελέσῃ σὲ μία ἐπὶ πλέον ἀλλοίωσι τῆς ὀρθοδόξου ταυτότητος τοῦ γένους μας.

Τί ἀπολογία θὰ δώσουν οἱ καθηγηταὶ ποὺ δέχθηκαν αὐτὴ τὴν πρότασι τῆς Πολιτείας;

――――――――――――――――――

(*) βλ. Σύνταγμα της Ελλάδας και Προτάσεις των Κομμάτων για την Αναθεώρησή του, προεδρία Άννας Μπενάκη - Ψαρούδα, Βουλὴ των Ελλήνων, Αθήνα Νοέμβριος 2006, σ. 25.