Μὴ βγάζουμε βιαστικὰ συμπεράσματα
Ἕνας γιατρὸς μπαίνει βιαστικὸς στὸ νοσοκομεῖο, ἀφοῦ τὸν κάλεσαν γιὰ μία ἐπείγουσα χειρουργικὴ ἐπέμβασι.
Ἀπάντησε τὸ συντομώτερο δυνατό, ἄλλαξε ροῦχα καὶ πῆγε κατ᾽ εὐθεῖαν στὴν αἴθουσα τοῦ χειρουργείου.
Πηγαίνοντας πρὸς τὸ χειρουργεῖο βρῆκε τὸν πατέρα τοῦ παιδιοῦ ποὺ θὰ χειρουργοῦσε στὴν αἴθουσα ἀναμονῆς.
Ἐκεῖνος, μόλις εἶδε τὸ γιατρό, τοῦ φώναξε·
–Γιατί ἔκανες τόση ὥρα νὰ ἔρθῃς; Δὲν ξέρεις, ὅτι ἡ ζωὴ τοῦ γυιοῦ μου εἶναι σὲ κίνδυνο; Δὲν ἔχεις καμμιά αἴσθησι εὐθύνης;
Ὁ γιατρὸς χαμογέλασε καὶ εἶπε·
–Συγνώμη, ποὺ δὲν ἤμουν στὸ νοσοκομεῖο, ἀλλὰ ἦρθα ὅσο μποροῦσα πιὸ γρήγορα ἀμέσως ὅταν μὲ κάλεσαν. Καὶ τώρα ἠρεμῆστε γιὰ νὰ κάνω καὶ ἐγὼ τὴ δουλειά μου.
–Νὰ ἠρεμήσω; Ἂν ἦταν ὁ γυιός σας τώρα σ᾽ ἐκεῖνο τὸ δωμάτιο, θὰ ἠρεμούσατε; Ἂν ὁ γυιός σας πέθαινε τώρα, τί θὰ κάνατε; εἶπε ὁ πατέρας ὠργισμένος.
Ὁ γιατρὸς χαμογέλασε πάλι καὶ εἶπε·
–Θὰ σᾶς ἔλεγα, ὅτι ἀπὸ τὴ σκόνη ἐρχόμαστε καὶ στὴ σκόνη καταλήγουμε. Εὐλογημένο νὰ εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. Προσευχηθῆτε καὶ θὰ κάνουμε τὸ καλύτερο μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
–Νὰ δίνουμε συμβουλές, ὅταν δὲν μᾶς ἀφορᾶ κάτι, εἶναι εὔκολο..., μουρμούρισε ὁ πατέρας.
Τὸ χειρουργεῖο πῆρε κάποιες ὧρες. Μετὰ ἀπὸ αὐτό, ὁ γιατρὸς βγῆκε χαρούμενος.
–Δόξα τῷ Θεῷ, ὁ γυιός σας σώθηκε.
Καὶ χωρὶς νὰ περιμένῃ ἀπάντησι ἀπὸ τὸν πατέρα, συνέχισε νὰ περπατάῃ στὸ διάδρομο.
–Ἂν ἔχετε κάποια ἐρώτησι, ρωτῆστε τὴ νοσοκόμα.
–Γιατί εἶναι τόσο ἀλαζόνας; Δὲν μποροῦσε νὰ περιμένῃ λίγα λεπτά, γιὰ νὰ τὸν ρωτήσω γιὰ τὴν κατάστασι τοῦ γυιοῦ μου; ρώτησε τὴ νοσοκόμα λίγα λεπτὰ ἀφ᾽ ὅτου ἔφυγε ὁ γιατρός.
Ἡ νοσοκόμα ἀπάντησε μὲ δάκρυα στὰ μάτια·
–Ὁ γυιός του πέθανε χτὲς σὲ αὐτοκινητιστικὸ δυστύχημα. Ὅταν τὸν καλέσαμε γιὰ τὸ γυιό σας, ἦταν στὴν κηδεία, καὶ τώρα ποὺ σώθηκε ὁ γυιός σας ἔφυγε τρέχοντας γιὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ ἡ κηδεία!!