1132: AXIR (Araz)
AXIR (Araz)
Bu şeir, Arazın o tayında Şah rejimi, bu tayında isə Sovet imperiyası hakimiyyətdə olduğu dövrdə yazılmışdır.
Baxın xan Araza, baxın,
Ahəstə-ahəstə axır.
Sağalmayan min dərdi var,
Araz sanki xəstə axır.
Sağ-solunda bax fəryada,
Araz, suyun vermir yada,
Sazım kimi çalır o da,
Zildə, bəmdə, pəsdə axır.
Gəl Araza qıl tamaşa,
Ellər dolaşa-dolaşa,
Bu qardaşdan, o qardaşa,
Aparır gül, dəstə axır.
Əlac edib dərdlərinə,
Dəyməsin göz mərdlərinə.
Qarışıb öz mərdlərinə,
Araz düşmən üstə axır.
Siz deyin ki, meyli nədə,
Araz yolun gedə-gedə,
Naxçıvanda, həm o üzdə,
Suyun verir, dosta axır.
Qovğalara başı dəyib,
Qəm çəkib, həm gülümsəyib,
Qoca Araz gah kükrəyib,
Gah da asta-asta axır.
Sərraf Qasım, gözlə özün,
Qabardanda Araz üzün,
Dərdli, qəmli, həzin-həzin,
Oxuyub şikəstə axır.