1024: SƏN ALLAH-ALLAH
SƏN ALLAH-ALLAH
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Sənə qaytardım ruhumu al eylə
Təslimimə yardım, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Qarşında mən səcdə hallı dayandım,
İxlas, İman, İslam rəngli boyandım,
Pak ruh verdin, anamda mən oyandım,
Bətnində mən durdum, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Hər gecədən sonra gün parladıqca,
İlahi, gərdişi sən fırladıqca,
Nemətlərdə səni xatırladıqca,
Səni-səndən sordum, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Allah zikri ilə keçdi hər vaxtım,
Allah-Allah deyən qanımla axdım,
Şükür, tapıb səni, nəbzimə baxdım,
Qəlbimi mən yardım, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Təslim oldum sənə büsatlarında,
Səni duydum qəlbin nur qatlarında,
İki dəfə vuran, bir adlarında,
Səni aşkar gördüm, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Titirətdin sən qəlbimdəki simi pak,
Təslim oldum sənə, ərən kimi pak,
Şeytansız eylədin, sən nəfsimi pak,
Səndə cəlal qurdum, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
Sərraf Qasım, himin nurlu him olsun,
Mürşidin “Əhlibeyt” və o “mim” olsun,
Səndən qeyri təslimimə kim olsun,
Ol dərmanım, dərdim, sən Allah-Allah.
Doğulandan ölənədək qəlbimdə,
Bir zikirə vardım, sən Allah-Allah.
16.11.2012-ci il, Aşağı Qışlaq kəndi.