1019: YAN AŞIQ
YAN AŞIQ
Aşıq Ədalət Nəsibova ithaf edirəm.
Al köksünə, alış sazın eşqindən,
“Kərəmi”ni çala-çala yan aşıq.
Yaxalanıb Kərəm kimi sehirlən,
Sən də düş o hala, hala yan aşıq
“Kərəmi”ni çala-çala yan aşıq.
Vur “Misri”də “Cəngi” eylə, qatlanma,
“Hicran Kərəmi”də yanıq adlanma,
“Dübeti”də başdan-başa odlanma,
“Dilqəmi”də tala-tala yan aşıq,
“Kərəmi”ni çala-çala yan aşıq.
“Hüseyni”, “ Divani” dağı dağlasın,
Yağdır sazı gədikləri bağlasın,
Qoy ayaq-baş pərdə-pərdə ağlasın,
Xalları qat xala, xala yan aşıq,
“Kərəmi”ni çala-çala yan aşıq.
Kökdə “Ruhani”ni, “Cəlili”ni seç,
Ordan “İncəgülü”, “Müxəmməs”ə keç,
“Təcnis”dən “Təcnis”ə “Yurd yeri”nə köç,
Yolu ora sala-sala yan aşıq,
“Kərəmi”ni çala-çala yan aşıq.
Sərraf Qasım deyər, çəkib nazın da,
Məclis qur əyləşsin Pəri qızında,
Bütün havaları yandır sazında,
El ocağın qala-qala yan aşıq,
“Kərəmi”ni çala-çala yan aşıq.