2.Inna szkoła
Z których wzorców możemy skorzystać?
Z których wzorców możemy skorzystać?
- Podział na etapy edukacyjne 3x4 (nie 4x3). Obowiązek szkolny od 5 do 16 roku życia – 12 lat (edukacja szkolna zaczyna się wcześnie i nie zmusza się ludzi dorosłych do nauki). Nauka w ramach jednego etapu edukacyjnego trwa dłużej 4 latata, nie 3 (więcej jest czasu na dobranie optymalnych metod nauczania).
- W szkole podstawowej jeden nauczyciel uczy wielu przedmiotów (uczeń nie odczuwa ciągłej zmiany osobowości i wymagań).
- Nie ma drugoroczności. Stosowane jest pojęcie - uczeń piątego rok nauczania, a nie uczeń w piątej klasie.
- W klasie są 3 / 4 poziomy nauczania:
- Jak złożyć kwotę 20 zł? Poziom klasy I.
- Dodawanie setek i dziesiątek. Poziom klasy II.
- Złożone zajęcia tekstowe. Poziom klasy III/IV.
- Złożone działania na ułamkach. Poziom – IV/V.W Polsce brak podziału na grupy uniemożliwia wykorzystanie umiejętności „I ćwiartki” oraz jest źródłem agresji szkolnej uczniów nienadążających za programem oraz tych co się nudzą.
- Klasy otwarte. Częstsze kontakty między uczniami i nauczy cielem, częstsze przekazywanie dobrych praktyk między nauczycielami.
- Projekty - tematy wiodące realizowane za pomocą przedmiotowych kart pracy: z matematyki (wyznacz długość granic Polski), przyrody, języka ojczystego, art., religii, …
- 3 podstawowe metody nauczania: frontalna, grupowa (w tym WN) i nauczanie indywidualna w relacji 1/4/5. Uczenie przez porównywanie.
- Rola podręcznika. Różne poziomy, więc różne karty pracy i różne podręczniki dostępne w klasie (jako pomoce). Duże znaczenie książek - pamiętników wykonywanych przez uczniów dokumentujących ich pracę. Brak zeszytów ćwiczeń.
- Ocenianie semestrlne. System sprawdzianów (minimum raz na semestr) tworzonych i opracowywanych przez nauczycieli według zewnętrznych zaleceń. Wyniki dyskutowane w celu oceny efektywności programu.
- Ocenianie cotygodniowe. Celem oceniania jest dobór nowych kart pracy i przekazywanie uczniom informacji zwrotną (IZ):
- Co zrobiłeś dobrze - Jedna rzetelna informacja motywująca do dalszej pracy. Najlepiej gdy dotyczy poprawy.
- Co źle - Wskazanie jednego błędu, niedociągnięcia, które uczeń powinien i może poprawić.
- Jak możesz to poprawić. - Wskazanie metody poprawy.
- W którą stronę możesz się rozwijać. - Wskazanie sposobu / drogi rzowoju (potrzebna inforamcja o uczniu)
- Kiedy uczymy? Uczeń sam się zgłasza, kiedy napotyka na trudności przy realizacji kart pracy. Korzysta z pomocy nauczyciela i uczniów (WN, „Komunikacja na lekcji matematyki”).