geschiedenis

Triratna Nederland maakt onderdeel uit van TRIRATNA, een boeddhistische beweging, die Urgyen Sangharakshita (1925-2018) in 1967 in Engeland begon, nu verspreid over de hele wereld.

1972

Vajrayogini (2010 overleden) was het allereerste ordelid in Nederland. Zij organiseerde eind december 1972 vanuit het Instituut voor Voorlichtingskunde en Communicatie (IVC), waar zij trainer was, de eerste retraite van Triratna (toen nog Vrienden van de Westerse Boeddhisten Orde/VWBO) in Nederland te Rotterdam. Vajradaka en Gotami (twee engelse ordeleden) leidden deze retraite en het was voor Vajragita (2014 overleden) de eerste keer dat zij meedeed aan een retraite van Triratna.

1975

Sangharakshita kwam zelf ook een aantal keren naar Nederland. Het verhaal gaat dat op één van de retraites de deelnemers zo argumentatief waren dat Bhante er op een gegeven moment genoeg van had en zich terugtrok, de rest van de retraite overlatend aan de aanwezige ordeleden. In 1975 leidde Bhante een retraite in Groesbeek, een plaats in de buurt van Nijmegen. Bhante kwam hiervoor uit Engeland samen met Vajradaka en Mangala. Ook deden een aantal mensen aan deze retraite mee die later ordelid zijn geworden, waaronder Vajrayogini, Vajragita, Dhammarati en Devapriya (2012 overleden).

1976-1994

In 1976 vertrok Vajradaka, die tot nu contactpersoon was geweest, naar Amerika en werd Nagabodhi de schakel met Engeland. Vajrayogini vertrok naar Spanje, waar zij jarenlang het centrum El Bloque runde via welke route een aantal mensen ook betrokken raakten bij Triratna. Vajragita nam de organisatie van retraites in Nederland over en begon avonden te leiden in Arnhem (1977-1982).

Zo’n twee à drie retraites per jaar werden over het hele land verspreid gehouden in plaatsen als Domburg (Zeeland), Hijkersmilde (Drenthe), Rhenen (Gelderland), Ulvenhout (Noord Brabant) en later Opende (Groningen). De eerste mitraceremonie die in Nederland gehouden werd was in 1978, toen Vajragita mitra werd.

Vajragita maakte er een gewoonte van ordeleden, die uit Engeland kwamen om retraites te leiden, goed te onthalen. Vaak ging zij met ze naar het Kröller-Müller museum op de Veluwe, of trakteerde ze op een concert of andere culturele belevenis. Voor haar was dit een belangrijke vorm van contact met de orde, die toen nog niet bestond in Nederland.

Van 1980 tot 1983/1984 werden er meditatie-avonden gegeven in het gebouw van een woongroep in de Bilt waar een aantal betrokken mensen samen woonden. Deze groep mensen werden later mitra en hebben samen met anderen veel betekend voor de ontwikkeling van Triratna in Nederland. Zij organiseerden van 1982 tot 1984 de retraites terwijl Vajragita in Engeland was.

In de periode van 1979 tot 1984 raken Khemasiri, Bodhimitra, Gunabhadri en Vimalabandhu betrokken. Ze vertrekken allemaal naar Engeland. In 1984 komt Vajragita terug uit Engeland en gaat in Utrecht wonen. Haar flat is van 1987 tot 1994 het boeddhistisch centrum. Ook worden er van tijd tot tijd andere ruimtes gehuurd om cursussen te houden.

De traditie van retraites blijft als een rode draad jarenlang doorgaan.

In 1989 komt Bodhimitra uit Engeland terug. Hij gaat in Delft wonen en in 1991 verhuist hij naar Duitsland. In 1990 komt Khemasiri terug uit Engeland en gaat bij Vajragita in Utrecht wonen. In 1992 wordt zij gevolgd door Gunabhadri, die ook, eerst, naar Utrecht gaat. In 1993 neemt Khemasiri het voorzitterschap van het centrum over. In 1994/1995 heeft het centrum in Utrecht tijdelijk de beschikking over een eigen plek. Hierna verhuist het centrum naar Amsterdam.

Amsterdam

Gunabhadri kwam in 1986 uit Engeland over om een weekend cursus over het Levenswiel te geven in Amsterdam. Vajragita met Aryadakini (2004 overleden) en Vimalabandhu (toen nog mitras) ondersteunden haar hierin. Dit was de allereerste activiteit in Amsterdam.

In 1993 ging Gunabhadri in Amsterdam wonen en een jaar later kwam Sadara erbij. Begin 1995 werd ‘Kusalamala’, een woongroep voor vrouwen (met Khemasiri en Vajragita) in Amsterdam Noord, opgericht. Deze bleef bestaan tot 2002.

In 1994 begonnen we met reguliere activiteiten in Amsterdam. De eerste plek waar we cursussen hielden was in de Valckenierstraat. Later huurden we een plek in de Tuinstraat.

1995

In augustus 1995 openden we de deuren van het Boeddhistisch Centrum Amsterdam in de Palmstraat. De officiële opening gebeurde op Sanghadag in november van dat jaar, kort nadat Ksantivadin en Varamitra waren teruggekomen naar Nederland. Er waren nu zes ordeleden!

1997

In 1997 vonden we ‘Heel en Al’ in Schoorl (Noord Holland), een retraiteplek die we veel gingen gebruiken voor onze retraites.

Al gauw was een bezoekersaantal van 20 op de wekelijkse woensdag introductie in meditatie-avond in de Palmstraat geen uitzondering en in 2002 werden er zelfs twee winterretraites tegelijk gehouden, één in Schoorl en één op een andere locatie. (...)

2002

Begin, of hervatting, van reguliere activiteiten in Arnhem (vanaf 2003 Boeddhistisch Centrum Arnhem), gevolgd door activiteiten op Ameland, in Groningen en in West-Graftdijk. (...)

2012

Jaren van inspanningen van de verenigde nederlandse en belgische sangha's culmineren in een eigen high-tech/eco retraite-centrum Metta Vihara in Hengstdijk (Zeeuws-Vlaanderen). (...)

2017

BCA'dam verhuist naar het Marius van Bouwdijk Bastiaansestraat. (...)