System Mieszkalny Rzym

Prezentowana koncepcja zabudowy mieszkaniowej została oparta na trzech elementach poddanych analizie i syntezie najistotniejszych czynników dla życia ludzi. Pierwszy z nich związany z relacjami międzyludzkimi to funkcja: część wspólna i część prywatna. Na schemacie ewolucji funkcji przedstawiono proces myślowy, gdzie do części prywatnej zaliczono osobiste urządzenia oraz czynności: sypialnia, łazienka, aneks kuchenny, w części wspólnej pozostały inne funkcje: jadalnia, relaks, wypoczynek – w zasadzie funkcje pokoju dziennego. Po przeanalizowaniu możliwości stworzenia minimalnego mieszkania powstał schemat planu oparty na 9,0 m2. Części wspólne przesunięto do komunikacji – tym samym niwelując ją jako powierzchnie nie komercyjną. Dodatkowym atutem stworzenia wnętrz półotwartych przestrzeni wspólnych (po przeanalizowaniu czynników uciążliwych takich jak hałas i pogłos) jest wymuszenie kontaktu mieszkańców przy posiłku i relaksie z osobami wchodzącymi lub wychodzącymi z mieszkań. Drugim elementem poddanym analizie była proporcja małych okien, istniejącej zabudowy Rzymu w stosunku do modnych aktualnie dużych przeszkleń. Ten problem został rozwiązany odwracając witrynę zewnętrzną mieszkania do loggii, gdzie loggia dodatkowo doświetla części wspólne. Zaletą takiego rozwiązania, oprócz możliwości dostosowania się nawet do starej zabudowy Rzymu w widoku elewacji, daje zacienienie bez dodatkowych systemów osłony przed słońcem. Trzeci elementem podanym analizie był system połączenia małych mieszkań wraz z częściami wspólnymi tak aby stworzyć małe wnętrza a jednocześnie dających otwarcie na szerszą perspektywę budynku. Rozwiązaniem tego problemu okazuje się wewnętrzne patio z przeszkloną komunikacją wewnętrzną do środka, gdzie poziom parteru staje się wspólnym wnętrzem pod gołym niebem wszystkich mieszkańców oraz dodatkowo otwiera przestrzenie wspólne na szerszą perspektywę, dając poczucie dużego wnętrz w dosyć małym budynku. Na tak opartej idei prezentowane są trzy budynki o zróżnicowanym charakterze cech zewnętrznych, od prostej elewacji – pasującej do centrum miasta do współczesnej formy pasującej do innych dzielnic. W ramach przedstawionej idei można konfigurować różne rozwiązania przestrzenne, które wybrane zaprezentowano na planszach