Breast cancer after implants

https://translate.google.com

Het is een heel verhaal maar jullie moeten het belangrijkste maar er uit halen.

Toen ik 30 was heb ik een borstvergroting laten doen, het was wel mooi geworden dus ja van niets kreeg ik iets.

Na een maand of 5 kreeg ik kapsel onder in de prothese links en het werd een pijnlijke geschiedenis en de borst ging vervormen en werd wel een keer zo dik...

Het werd gekraakt maar ontzettend pijnlijk ook brandde en jeukte het binnen in . Totdat er op een zaterdagmorgen gele troep onder uit het litteken kwam waar een piepklein gaatje in zat.

Ik moest direct naar het ziekenhuis omdat ik hoge koorts had en de hele boel geïnfecteerd was, er is een nieuwe prothese ingekomen weken later en weer het zelfde infectie`s kapsel en steeds weer vervangen van prothese.

Toen ging het goed en nergens meer last van . Wel werd ik doodmoe en kon na anderhalf jaar amper lopen.

En 1 week voor mijn verjaardag ontdekte ik een knobbel er in zo groot als een knikker.I

Ik dacht aub niet geen gesukkel meer.en liep er weken mee door

Totdat ik me 80 voelde en naar de huisarts ging liet hem die knobbel zien die in de borst zat en er al goed doorheen stak zo groot als een pingpong bal.

Mijn huisarts stuurde me door ik dacht pfffffffffff weer kapsel .Maar nee ik moest gelijk daar blijven allerlei onderzoeken en het was Borstkanker .

Ik was net 1 maand 32.De plastische chirurg was helemaal overstuur en liep als een kip zonder kop rond en zei dit heb ik nooit mee gemaakt.

Maar hij stelde me gerust ik maak het weer heeeeel mooi!!! Ja idd. Weer infectie`s met protheses weer gedoe de rechter borst werd steeds platter net of die ook leeg liep.

Maar het ging niet . Links stootte het steeds af..6 of 7 keer geopereerd dus het werd allemaal niet mooier er op.

Reconstructie over nieuw met huidtransplantatie uit de rug. Het werd een prutswerk Maar er zat wat en zonder tepel want die was gaan afstoten en ook infecteren.

Tot mijn 38 ste ging het aardig goed maar de rechter werd steeds platter, maar ik ook steeds vermoeider en dat is nooit weer weggaan.

Inmiddels verhuisd naar een andere stad en na jaren daar wonen dacht ik : die prothese rechts moet er uit .

De chirurg keek er raar tegen aan hoe de boel er uitzag en zei: "Ik kan het mooier maken , links ook en dan pak ik alles aan. "

Ik zei oke...

De huid links zag er niet uit dus er moest nieuwe huid komen en die kon uit de buik gehaald worden,.is dus na alle operatie`s gedaan. 4 jaar terug ,inmiddels was ik 50 ,huid uit de buik gehaald .

Teveel , maar het litteken is een centimeter of twee breed en lengte over de hele buik En een diepe kuil.

Er is te veel huid weggehaald.Wel werd de borstreconstructie mooi.

Rechts zat een oude prothese in die hartstikke leeg was gelopen.

Alles keurig en ik zou naar huis drie dagen later . Totdat ik in de wond een bacterie kreeg en bloedvergiftiging .42 graden koorts stafyilococcen-bacterie

Op de IC aan de beademing en moeten vechten voor mijn leven.

Maar ook daar ben ik doorheen gekomen.

Twee jaar terug moe moe en nog eens moe . Hartklachten , niks meer kunnen :traplopen fietsen niks.

Ik moest gedotterd worden.Vernauwde kransslagaders .Nooit 1 sigaret gerookt !

Al jaren moe vanaf mijn 32.Soms een periode goed en dan weer niets .

Allerlei onderzoeken gehad. Niks...wel een lekkende hartklep ,maar weinig

Ik krijg bij inspanning een dove arm en word dodelijk vermoeid ,dat ik van 5 minuten stofzuigen 4 uur moet bijkomen..

Bij vlagen slecht zien.Pijnlijke gewrichten al jaren. Stijf en soms lopen als een robot

Al twee jaar onderzoeken gehad " Niks, alles goed mevrouw"

Heb gevraagd om een onderzoek of ik misschien silliconen in mijn lijf heb.

"Nee hoor, alle bloeduitslagen zijn goed.U bent kerngezond."

Maar steeds blijf ik moe moe en moe stijf en eigenlijk van alles, maar IK moet er mee leren leven en dat is zo verdomd moeilijk .Ik ben nu 55 ,maar een wrak. Ik heb geen reuma ,niets (zeggen ze)

Ik denk zelf wel degelijk dat ik ziek ben van de siliconen . Ik heb nog gevraagd wat er in zat.Ooooo water protheses.Maar geen merknaam. niets.

Ik ben eerst naar een model gestuurd om te zien hoe mooi het zo worden ,maar niks over complicatie`s helemaal niets.

En nu? Ik kan maar 1 ding zeggen. Als ik geen Borstvergroting had gehad was ik nu gezond geweest..

Heeeeel erg slecht dat alleen de goeie dingen verteld worden maar zulke verhalen als de mijne mogen nergens beschreven worden.

Dit is dus mijn leven NA de borstvergroting.