TEXTO B2, Faetonte

Διόδωρος Βιβλιοθήκη (V 23, 2)

Πολλοὶ γὰρ τῶν τε ποιητῶν καὶ τῶν συγγραφέων φασὶ Φαέθοντα τὸν Ἡλίου μὲν υἱόν, παῖδα δὲ τὴν ἡλικίαν ὄντα, πεῖσαι τὸν πατέρα μίαν ἡμέραν παραχωρῆσαι τοῦ τεθρίππου· συγχωρηθέντος δ´ αὐτῷ τούτου, τὸν μὲν Φαέθοντα ἐλαύνοντα τὸ τέθριππον μὴ δύνασθαι κρατεῖν τῶν ἡνιῶν, τοὺς δ´ ἵππους καταφρονήσαντας τοῦ παιδὸς ἐξενεχθῆναι τοῦ συνήθους δρόμου, καὶ τὸ μὲν πρῶτον κατὰ τὸν οὐρανὸν πλανωμένους ἐκπυρῶσαι τοῦτον καὶ ποιῆσαι τὸν νῦν γαλαξίαν καλούμενον κύκλον, μετὰ δὲ ταῦτα πολλὴν τῆς οἰκουμένης ἐπιφλέξαντας οὐκ ὀλίγην κατακάειν χώραν. Διὸ καὶ τοῦ Διὸς ἀγανακτήσαντος ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις , κεραυνῶσαι μὲν τὸν Φαέθοντα, ἀποκαταστῆσαι δὲ τὸν ἥλιον ἐπὶ τὴν συνήθη πορείαν. Τοῦ δὲ Φαέθοντος πεσόντος πρὸς τὰς ἐκβολὰς τοῦ νῦν καλουμένου Πάδου ποταμοῦ, τὸ δὲ παλαιὸν Ἠριδανοῦ προσαγορευομένου, θρηνῆσαι μὲν τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ τὴν τελευτὴν φιλοτιμότατα, διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης {ὑπὸ τῆς φύσεως} μετασχηματισθῆναι τὴν φύσιν, γενομένας αἰγείρους.

DIODORO, BIBLIOTECA (V, 23, 2)

Pues muchos de los poetas y prosistas dicen que Faetonte, por una parte hijo del sol, pero por otra siendo aún de edad adolescente, convenció a su padre para que le dejara el carro un solo día, y concediéndoselo, (cuentan) que Faetonte, por una parte, al ponerse a conducir la cuadriga no podía dominar las riendas, y por otra, que los caballos, al darse cuenta de que eran conducidos por un adolescente fuera del camino acostumbrado, por una parte yendo errantes primero por el cielo, lo quemaron e hicieron la constelación llamada ahora Galaxia, y , por otra, después de esto, quemando mucha de la tierra habitada, calcinaron no poco territorio; y por eso, Zeus irritándose por los hechos sucedidos, por una parte fulminó con el rayo a Faetonte y, por otra, restableció al sol en su acostumbrado camino y que al caer Faetonte al cauce del río llamado actualmente Pado, y denominado aantiguamente Eridano, por una parte sus hermanas lamentaron su muerte por ambición desmedida, y por otra, a consecuencia de la desmesura de su pena, cambiaron su naturaleza, convirtiéndose en álamos negros.

Notas a Διόδωρος Βιβλιοθήκη (V 23, 2 )

V 23, 2 φασὶ: Este verbo clásico para las oraciones llamadas completivas dependiendo de “verbus dicenci”, es el que rige todos los infinitivos del texto; por tanto debe estar implícito en cada secuencia sintáctica completiva. πεῖσαι: ver πείθω. συγχωρηθέντος: Infinitivo aoristo pasivo con la marca Φαέθοντα de pasivo -θη- para futuro y aoristo. ἐλαύνοντα: Participio concertando con el sujeto del infinitivo δύνασθαι. ἐξενεχθῆναι: Infinitivo aoristo pasivo de ἐκφέρω; para entender esta forma, busca el simple. πλανωμένους: Contracto. ἐκπυρῶσαι: Infinitivo aoristo de verbo contracto. ἐπιφλέξαντας: ver ἐπιφλέγω, atención al cambio fonético de este aoristo. κατακάειν: Infinitivo de κατακαίω. ἀγανακτήσαντος: Participio de aoristo de ἀγανακτέω. γεγενημένοις: Participio de perfecto (con reduplicación) de γίγνομαι. ἀποκαταστῆσαι: Infinitivo de aoristo de καθίστημι. πεσόντος: ver πίπτω. θρηνῆσαι: Infinitivo aoristo de θρηνέω. μετασχηματισθῆναι: Infinitivo aoristo pasivo de μετασχεματίζω