Λίγα λόγια για την ψυχιατρική

Πως να ορίσουμε την έννοια της ψυχής; Θα παραμείνει φιλοσοφικό και πάντα ανοικτό το ερώτημα. Πώς η ψυχιατρική βοηθάει και θεραπεύει; Τι είπαν ο Φρόυντ ο Λακάν και άλλοι ψυχαναλυτές για την ψυχοθεραπεία μέσα από το λόγο;

Η σύγχρονη ψυχιατρική αποδίδει στις ψυχικές διαταραχές μια ταξινομική διάσταση, με αναφορά σε συμπτώματα και κατηγορίες αυτών, προσπαθώντας να περιγράψει σε κάποιο φαινομενολογικό επίπεδο τα συμπτώματα.

Κάθε άνθρωπος, ωστόσο, έχει μια μοναδική προσωπική ιστορία, που ξεκινά από την βρεφική του ηλικία ή καλύτερα πριν ακόμη γεννηθεί, δηλαδή από το πώς εγγράφηκε στην ασυνείδητη επιθυμία των γονιών του. Τελικά, ποια θέση αναλαμβάνει και επιλέγει να έχει το υποκείμενο σε σχέση με τους γονείς του, την κοινωνία, τη γλώσσα;

Ο Φρόυντ μίλησε για το ασυνείδητο και πως αυτό επηρεάζει την προσωπικότητα και τις επιλογές μας εν αγνοία μας. Είμαστε εξ ορισμού διχασμένοι, εφόσον μιλάμε και εφόσον έχουμε ασυνείδητο. Αυτό φανερώνεται με τις παραδρομές, τα γλωσσικά ολισθήματα, τα όνειρα, τις λέξεις που επιλέγουμε για να πούμε κάτι, τα συμπτώματα που δημιουργούμε. Ο Λακάν πρόσθεσε ότι το ασυνείδητο είναι δομημένο σαν γλώσσα, με την ψυχανάλυση να αποτελεί τη θεραπεία που δουλεύει με τα σημαίνοντα, τα όνειρα και την ερμηνεία τους.

Η ψυχοθεραπεία κλινικά αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευεργετική για τον αναλυόμενο. Η σχέση με τον θεραπευτή γίνεται το μέσο να επεξεργαστεί ο ίδιος ο αναλυόμενος τα συναισθήματα και τις σκέψεις του. Άλλοτε αυτό είναι ανακουφιστικό, άλλοτε δύσκολο, άλλοτε επώδυνο αλλά λυτρωτικό. Συνήθως υπάρχουν ασυνείδητοι λόγοι που μπλοκάρουν την επιθυμία του υποκειμένου. Τότε το έργο της ερμηνείας τους μέσα από την ανάλυση μπορεί να απελευθερώσει την δύναμη που καταπιεζόταν και να μπορέσει το υποκείμενο να προχωρήσει περισσότερο ευτυχισμένο στη ζωή του. Η σχέση με τον θεραπευτή ανεξάρτητα από τη διάρκειά της ψυχανάλυσης παραμένει μια σχέση ζωής, καθώς ο αναλυτής παραμένει πάντα στη διάθεση του αναλυόμενου όποτε υπάρξει κάποιος λόγος μιας δεύτερης συνάντησης.

Βιογραφικό

Σπούδασα ιατρική στο ΑΠΘ και στη Γαλλία.

Ειδικεύτηκα στην ψυχιατρική στην ΄Β Πανεπιστημιακή ψυχιατρική κλινική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με εξαίρετους και εμπνευσμένους καθηγητές και ένα πλήρες και υποδειγματικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Παράλληλα ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Κοινωνική Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

H ψυχαναλυτική μου εκπαίδευση είναι αυτή της Λακανικής σχολής.

Υπήρξα μέλος της ψυχαναλυτικής σύζευξης Eurofederation of Psychoanalysis.