np-eduardoavaroa

Peru Bolivia Chili

Nationaal Park Eduardo Avaroa

Laguna Verde en Laguna Colorada

Homepage - Home- Route - Foto's - Tips

Lima -Parque Lauca- San Pedro de Atacama - NP Eduardo Avaroa - Salares de Uyuni - Potosi -

Zondag 24 juli 2005, dag 6

De komende drie dagen gaan we met drie jeeps op pad. We maken een tocht door de hooglanden in het grensgebied van Bolivia en Chili.

Bij de grensovergang van Chili stuiten we op een probleem: Daan en Esther zijn hun visum kwijt. Blijkt dat ze hun visum goed hadden opgeborgen in de hoofdbagage. Dus eerst moet alle bagage weer uitgepakt worden. Daarna passeren we zonder problemen de douane van Chili. Pas na anderhalf uur komen we bij de grens van Bolivia. De Chileense douanebeambten hebben geen zin om iedere dag zo'n eind te rijden dus hebben ze de controlepost gewoon niet op de grens gezet. Bovendien ligt de grensovergang veel hoger en is het daar veel te koud. Afgelopen nacht was het in Arica -23 graden.

We maken een stop bij Laguna Verde. Dit is een mooi blauwgroen meer.

-

Door het hoge mineraalgehalte van het meer bevriest het zelfs niet bij min tien graden. Hier is het deels bevroren, kun je na gaan hoe koud het hier is. Bovendien staat er een behoorlijk windje, de gevoelstemperatuur is dus héél erg koud! Twee groepsgenoten, Ben en Reni zijn vorig jaar in Patagonië geweest. Volgens hen was het daar minder koud dan hier. We rijden door naar "de woestijn van Dali". We zien mooie rotsformaties in een mooi gekleurde woestijn, maar we vinden het niet super overweldigend. Vervolgens rijden we naar Laguna Salada, hier lunchen we staand naast de truck. We moeten dicht naast de truck blijven staan, anders zou het eten van ons bord waaien, bovendien is het in de wind veel te koud. We kunnen ons op laten warmen in een thermaal bad, het water is heerlijk warm, maar we wagen ons er niet aan want je moet er ook nog weer uit en dat zien we niet zitten.

Na de lunch gaan we naar de hoogst gelegen geisers te wereld (4300m). Dit is echt helemaal fantastisch. We zien kokende modder in verschillende kleuren; blauw, grijs en bruin. In de diepte is de modder ongeveer 200 graden. Er komt damp vanaf en we kijken onze ogen uit. We hadden een paar pruttelende moddergaten verwacht, niet zo veel als dit. We denken dat dit wel het hoogtepunt is van onze reis, mooier kan gewoon niet!!

--

Maar dan rijden we verder naar Laguna Colorada. Een rood meer op 4278m. Sanne, onze reisleidster jubelt: "Wauw, het is nog mooier dan de vorige keer!" Kennelijk hebben we geluk, de wind staat gunstig waardoor de kleur vandaag erg mooi is. In het meer staan veel flamingo's en rondom het meer lopen lama's. Volgens de gids komen zomers 20.000 flamingo's hier naartoe. Hij vertelde ook dat de flamingo's 's nachts vaak vastgevroren staan.

Laguna Colorada is echt super mooi!! Hier kunnen we uren blijven maar na een half uur geeft de gids aan dat we verder moeten. We moeten namelijk nog ruim twee uur rijden naar onze overnachtingsplek: Villamar. De "weg" is heel erg slecht en veel reisgenoten zijn dan ook misselijk. We krijgen aspergesoep te eten, best lekker en om 20.15 uur ligt iedereen in bed. We slapen in een soort barakken. Het is er erg koud. We liggen met vijf personen in één barak.

Terug - Foto's - Volgende

Bedankt voor het bekijken van onze pagina's!

Plaats een bericht of vraag in ons gastenboek/contactformulier, we zullen dan zo snel mogelijk reageren.