Fungi - Dikarya - Basidiomycota - Agaricomycotina - Agaricomycetes - Agaricomycetidae - Agaricales - Tricholomataceae - Tricholoma - Tricholoma ustaloides

Tricholoma ustaloides

Romagn., Bull. Soc. Naturalistes Oyonnax 8: 76 (1954)

De Valse beukenridderzwam (Tricholoma ustaloides) is een paddenstoel met een opvallend glimmende, roodbruine hoed. De Nederlandse naam van de zwam verwijst naar de voorkeur voor beukenbossen als leefomgeving.

Belangrijkste kenmerken:

Hoed: De hoed heeft een doorsnede van 3 tot 8 cm en is halfbolvormig tot gewelfd. De kleur is roodbruin en het hoedoppervlak is opvallend glimmend of vettig. De hoedrand is lichter van kleur en rolt bij jonge paddenstoelen naar binnen.

Lamellen: De lamellen zijn crèmekleurig tot witachtig en staan dicht op elkaar. Oudere exemplaren kunnen roestbruine vlekken vertonen op de lamellen. Ze zijn ingesneden en aan de steel bevestigd.

Steel: De steel is 4 tot 8 cm lang en cilindrisch. Het bovendeel is wit, terwijl het onderste deel roodbruin is met fijne schubben.

Sporenprint: De sporenprint is wit.

Geur en smaak: 

De geur is zwak en melig, terwijl de smaak bitter kan zijn.

Ecologie en habitat:

Mycorrhiza: De Valse beukenridderzwam vormt een ectomycorrhizale symbiose met loofbomen, met name beuken en soms eiken.

Groeiplek: De paddenstoel groeit in loofbossen en lanen, vooral op zandige of lemige bodems.

Seizoen: De Valse beukenridderzwam komt voor in de late zomer en herfst.

Verspreiding:

De soort komt matig algemeen voor in Europa.