Prof. Johann Gottlieb Heineccius (hoogleraar)

Johann Gottlieb Heineccius (Eisenberg, 11 sept. 1681 – Berlijn, 31 aug. 1741), hoogleraar in de rechten aan de universiteit van Franeker, Hofraad en Geheimraad, was een zoon van Johann Michael Heineccius, docent a/h Lyceum te Eisenberg, en een broer van de theoloog en predikant Johann Michael Heineccius.

De Duitser Heineccius, een oude variant van de naam Heincius (vgl. Heinzius), studeerde Theologie in Leipzig en Rechten in Halle. Werd daarop eerst in Halle benoemd in 1713 tot buitengewoon hoogleraar in de Filosofie en al in 1718 tot ordinaris hoogleraar in de Rechtsgeleerdheid. Promoveerde in 1716 op het juridische proefschrift "De origine indole jurisdictionis patrimonialis". Werd vervolgens in 1723 in Franeker door de Staten van West-Friesland en Midden-Friesland aangesteld op de juridische leerstoel, mede met het doel om privéles te geven aan de kinderen van de stadhouder. Heineccius was in 1716 gehuwd met Henrica Heizing, die in 1724 te Franeker gestorven zou zijn. Zij kregen 3 kinderen, die wellicht nog in Franeker geboren werden. Heineccius beleefde in Franeker een uiterst droevige periode; zijn vrouw stierf en hij kampte zelf met ziekte. Werd in 1727 in Duitsland herbenoemd, maar keerde uiteindelijk pas in 1733, terug naar Duitsland voor de aanstelling aan de universiteit van Frankfurt. Zijn portret is opgenomen in de Provinciale Bibliotheek.

Label: Universiteit van Franeker: Friese Biografie; Ranglijst Hoogleraar; Ranglijst Gepromoveerd

© 2022 F.N. Heinsius