Tiratge au sòrt

Los conscrits tricolors engalhastrats de plumaishs e de hèr-blantaria, que devarèvan lo perron de la comuna dens la mabejada qui cridèva e aplaudiva . Presentegèvan un flòc gran edeputat,j Leo Bouisson , dnt pagaré lo banquet- damb los sòus empruntats au nòste cosin de Sarton. Las hemnas s'amaguèron. Lo clairon que s'esparrèquava. Las triolòras de travèrs que se hadèn camas-travas. E los tambars e la shaliva de las trompetas e la canta de provocacion:

"Nos som de Pursiugueres

"Les plus jolis garçons

"Ne pleurez pas la belle

"Ne pleurez pas pour moi...

"C'est la faute et-au-major-et-au-major-et-au-major

"Qui m'a pris pour le plus fort..."

E que contunhèva la canta dab paraulas qui son pas didedèias , de tant que lo bèth Nerée enqüèra tot ud , deu naut deu balcon deus discors, pishèva sus las madamas republicanas.

Qu'èran a har vàler son patriotisme los de gausha contra los dretas. E un còp qu'ahutèn Mr. Lo Vecari los conscrits , a lo voler empalar dab lo drapèu. Lo praube gent espaventat per las tres colors de la revolucion que se vinò auta r en çò de nòst , qui podèm nos vantar deus patriotimes roi e blanc , conservaire e socialista, congregacionau e anticlericau. Ans e ans après, la Mma Castets e la mia mair entenion ua Marselhesa a la missa e que lhivèn los uèlhs entà Diu. " Lo Raliment qu'èra donc hèit!" Mès los libis de devocion; prudentament , publiquèvan enquüèra , dens las orasons d'après lo Sant Sacrifici, ua prègaria per lo rei. Sabèn pas mès , on anèvan. Medish , lo jorn dont tirè au sòrt, lo mon

cosin Marc, un pèc d'"Action Française" , que se prenò , un chic briac solide, per un radicau, e la nuèit , un còp rentrat a l'ostau , prenò la frinèstra de haut per la pòrta de dreta , e cadò disn la trilha.