Embedded Files
Maciej Wojewódka
Link do tej strony bywa cyklicznie blokowany na Facebooku.
Wnioski wypływające z mojego projektu badawczego Alienacja rodzicielska (PA) - wstępne badania nad problemem i jego skutkami w Polsce wskazują że:
Alienacja rodzicielska - to świadome lub nieświadome działania polegające na wywoływaniu zaburzeń w prawidłowych relacjach pomiędzy dzieckiem, a co najmniej jednym z jego rodziców, prowadzące do niszczenia ich wzajemnej pozytywnej więzi i pozytywnych relacji.
Działania z zakresu alienacji rodzicielskiej - to manipulowanie strachem i lękami, zastraszanie oraz szantaż emocjonalny dziecka, utrudnianie albo uniemożliwianie kontaktów dziecka z jego prawidłowo postępującymi rodzicem lub rodzicami, wzbudzanie niechęci lub nienawiści u dziecka do jego rodzica lub rodziców oraz inne negatywne zachowania prowadzące do niszczenia ich wzajemnych, pozytywnych więzi i relacji.
Negatywne efekty alienacji rodzicielskiej - dla relacji pomiędzy dzieckiem, a rodzicem mogą być różne, o różnym stopniu nasilenia i nie da się ich przedstawić w postaci jednoznacznego syndromu lub zespołu.
Problem nie jest tożsamy z alienacją czyli przeniesieniem prawa własności na inną osobę lub wyobcowaniem, ani z konfliktem, walką lub sporem rodziców, które mogą chociaż nie muszą mu towarzyszyć. Niejednokrotnie jest także znacznie groźniejszy dla dziecka, niż tylko izolacja go od jednego albo obojga rodziców.
Niestety jest często zakłamywany, a wokół niego czyni się wiele zamieszania.
Obserwacja dotychczasowych działań, postawa osób i organizacji dążących do zmiany prawa rodzinnego oraz efektów tych działań, a także otrzymywane zapytania, w sprawie co należy zmienić w tym zakresie - nasunęły mi pomysł napisania kilka wstępnych przemyśleń, w tej sprawie. W miarę wolnego czasu będę je rozszerzać i uzupełniać.
W celu przeprowadzenia efektywnych działań w kierunku zmiany sytuacji należy je podzielić na trzy istotne części – analizę sytuacji, opracowanie strategii oraz jej realizację. Jednocześnie powinno się pamiętać, że nie należy zmieniać celu ale jednocześnie nie upierać się przy prowadzonej drodze do niego. Dlatego analiza powinna być prowadzona także podczas realizacji strategii, a sama strategia dopasowywana do warunków w których jest realizowana.
1. Analiza
Podczas jej opracowywania należy zadać sobie i poszukać odpowiedzi m.in. na poniższe pytania:
· Co robiono do tej pory i jakie były tego efekty?
· Czego się nauczono?
· Jak jest specyfika prowadzenia działań w tym obszarze i w czym jest ona podobna, bądź różna od innych działań prowadzących do zmian w prawie?
· Jak te działania były i są spostrzegane przez innych, co wpływa na bieżący ich wizerunek i jak to poprawić?
· Jakie błędy są powtarzane i jak jej wyeliminować?
· Dlaczego nie udało się doprowadzić do pożądanych zmian?
· Komu zależy na utrzymaniu status quo w prawie rodzinnym i co mogłoby wpłynąć na zmianę tego stanowiska?
· Jakie korzyści mogłoby przynieść wprowadzenie zmian w prawie rodzinnym?
· Kto może efektywnie prowadzić działania prowadzące do zmiany sytuacji i kto może je wspomóc?
· Kto może pokierować tymi działaniami w najbardziej efektywny sposób ?
· Jak można pozyskać specjalistów do współpracy, jednocześnie nie dając się zmanipulować i odstąpić od założonego celu?
· Jak zaangażować media?
· Czy mamy odpowiednie zasoby (osobowe, finansowe. materialne, organizacyjne) aby móc prowadzić efektywne działania? Jeśli nie to jak je pozyskać?
· W jaki sposób udało się doprowadzić do osiągnięcia sukcesu w podobnych obszarach w innych krajach, jaka jest efektywność tych zmian i co osiągnięto?
· Jakie informacje zwrotne płyną z obecnych działań i jaka będzie reakcja na nasze działania?
· Co zmienić w działaniu?
· Na jakie działania powinno się kłaść nacisk, jakich należy unikać, a jakich nie wolno robić?
2. Strategia i jej realizacja
Tutaj należy zwrócić uwagę m.in. na poniższe zagadnienia:
· Cel. Optymalny przedstawiam - w dziewiątym rozdziale bezpłatnej publikacji Dziecko, rodzic i rozwód oraz alienacja rodzicielska - problemy, pomysły, porady
· Zapoznanie się i korzystanie z podbudowy teoretycznej w szerokim zakresie przedstawionej w bezpłatnej publikacji Dziecko, rodzic i rozwód oraz alienacja rodzicielska - problemy, pomysły, porady
· Budowanie jasnej i spójnej strategii z uwzględnieniem szerokiego kontekstu i punktów widzenia
· Zbudowanie zespołu strategicznego
· Znalezienie kompetentnego przywódcy i kompetentnych liderów
· Systematyczne opracowanie strategii działania wraz z prognozą strategiczną
· Systematyczna analiza efektywności strategii oraz czynników wpływających na ten poziom z różnych punktów widzenia
· Umiejętne korzystanie z dotychczasowych osiągnięć i doświadczeń swoich i innych oraz okazywanie szacunku innym osobom działającym na rzecz wyeliminowania nieprawidłowości w prawie rodzinnym
· Utworzenie sprawnie funkcjonującego think-tanku
· Zmiana i dopasowywanie działań do sytuacji
· Zdobywanie poparcia we wpływowych środowiskach
· Rozwijanie współpracy z innymi w obszarach zgodnych z założonym celem
· Opanowanie zasad wpływu społecznego i kompetentne korzystanie z tych zasad
· Umiejętność wykorzystywania sytuacji
· Odejście od negatywnych emocji i postaw, a przejście w kierunku pozytywnego zaangażowania
· Odejście od koncentracji na swoich zranieniach, porażkach, prawach, dyskryminacji - w kierunku koncentracji na potrzebach dziecka do stałego dostępu do miłości i obecności w ich życiu taty i mamy (nawet gdy zostały one zaburzone, bądź wytłumione na skutek alienacji rodzicielskiej).
· Efektywne korzystanie z informacji zwrotnych
· Systematyczna i okresowa ocena realizacji strategii i korekty działania
· Elastyczne i konsekwentne prowadzenie działań
· Uważanie na „fałszywych przyjaciół” i na wpływowe osoby, kierujące się partykularnymi interesami, pozornie działające na rzecz zmagania się z problemem, postawy "ja wiem lepiej", ostrożne podejście do formalnych, a zarazem pozornych autorytetów
· Profesjonalne podchodzenie do działań taktycznych, aby były one spójne z celem i nie prowadziły do destrukcji
· Nie koncentrowanie się na walce, a na profesjonalnym działaniu na rzecz rozwiązania problemu
3. Co przeszkadza w efektywnym działaniu?
Poniżej wskazuję główne czynniki, moim zdaniem wspomagające utrzymywanie się alienacji rodzicielskiej oraz jej różnorodnych negatywnych konsekwencji.
Wymienione, w nim aspekty wyjaśniają m. in. co powoduje, że znaczna część rodziców doświadczających problemu jednocześnie świadomie lub nieświadomie aktywnie wspiera jego występowanie i utrzymywanie się, swoją postawą lub zachowaniem, co zarazem utrudnia przeciwdziałanie temu problemowi.
Jest to obszar, w mojej ocenie mający odniesienie do filozofii, teologii, prawa, socjologii, polityki, psychologii, psychiatrii, logiki i być może dywersji ideologicznej. Oto te czynniki:
- chaos i zamieszanie wokół problemu, czynione przez świat nauki, specjalistów, osoby, którym zależy na jego utrzymywaniu się, media oraz przez rodziców doświadczających tego problemu i ich bliskich
- ukrywanie problemu pod określeniem konfliktu, walki, bądź sporu rodziców albo ich mieszanie
- mylenie i mieszanie pojęcia alienacji (wyobcowanie,) i alienacji rodzicielskiej (świadomych, bądź nieświadomych działań prowadzących do zniszczenia lub osłabiania więzi dziecka, co najmniej z jednym z jego rodziców) lub upraszczanie problemu alienacji rodzicielskiej tylko do utrudniania kontaktów pomiędzy dzieckiem, a rodzicem albo rodzicem, a dzieckiem czyli izolowania
- utożsamianie (i ograniczanie) problemu alienacji rodzicielskiej i jej negatywnych skutków z niedopracowaną i wybiórczą oraz jednocześnie poddawaną profesjonalnemu efektywnemu czarnemu PR-owi - marketingową koncepcją tzw. syndromu (zespołu) alienacji rodzicielskiej (PAS) albo polskimi odpowiednikami tego określenia, w tym tzw. syndromem Gardnera
- ograniczanie wskazywania sprawców problemu do rodzica określonej płci i tylko do rodzica lub sugerowanie odpowiedzialności zbiorowej obojga rodziców - za występowanie problemu alienacji rodzicielskiej, niezależnie od stanu faktycznego
- opowiadanie i wskazywanie na nieokreślone manipulacje zamiast wskazywanie na występowanie przemocy jaką jest alienacja rodzicielska i na jej negatywne, różnorodne skutki
- partykularne interesy grup, którym zależy na utrzymywaniu się problemu, konformizm występujący w tych środowiskach oraz brak adekwatnej wiedzy lub jej wypaczenie
w świecie nauki, przyczyn konstrukcji prawa oraz specjalistów zajmujących się tym problemem:
- zbyt dużo bzdur i zamieszania wokół problemu - w literaturze przedmiotu, w tym sprawiającej wrażenie profesjonalnej oraz spełniającej tylko formalne aspekty podejścia naukowego
- błędy w doktrynie prawa, z zakresu sprawowania pieczy nad dzieckiem - w rodzinach rozbitych
- zbyt częsty opór ze strony świata nauki oraz specjalistów z zakresu prawa, psychologii, psychiatrii i teologii, a także wiodących organizacji działających na rzecz dzieci przed rzetelnym podejściem do tego problemu, w sytuacji występującego wokół niego zamieszania i jego interdyscyplinarności lub brak wśród tych osób umiejętności takiego podejścia
wśród rodziców doznających tego problemu:
- zaburzenia w sferze poznawczej, emocjonalnej, samooceny, relacji z innymi ludźmi i inne oraz niedopuszczanie do siebie możliwości doznawania tych zaburzeń
- impulsywność, akcyjność, niestaranność, chaotyczność i niewiarygodność oraz pozorowane działania - w podejściu do zmagania się z problemem
- kierowanie się dążeniem do zemsty, w tym ślepej
- ignorowanie dotychczasowych doświadczeń i wiedzy specjalistów zajmujących się tym problemem, arogancja, impulsywność, wrogość, wybiórczość, emocjonalna i ambicjonalna rywalizacja oraz wykazywanie postawy typu ja wiem lepiej, a także niewłaściwe, bezkrytyczne podejście - do subiektywnie uznawanych przez siebie autorytetów
- pozwalanie na bycie manipulowanym przez osoby i instytucje mające partykularne interesy finansowe, ambicjonalne, bądź emocjonalne w utrzymywaniu problemu i inne cele niż jego rozwiązanie, w tym przez zaburzone osoby potrafiące pociągać za sobą innych
- koncentracja na sobie, swoich prawach (ojca, matki), swoim cierpieniu, zranionym ego, zaniżonym poczuciu wartości, potrzebie dowartościowania się, interesach grupowych, indywidualnego stowarzyszenia, lidera, egoizm zamiast koncentracji na prawach dziecka do obojga naturalnych, prawidłowo postępujących rodziców, zaburzone ambicje prowadzące do przedkładania własnego ego nad pragmatyczną postawę
- pozorowanie działania na rzecz praw i interesów dzieci
- atakowanie pragmatycznych działań innych osób, a następnie przedstawianie analogicznych działań jako swoich
- zamknięcie na argumenty merytoryczne oraz tendencje manipulacyjne wraz nieumiejętnością prowadzenia i uczestniczenia w merytorycznej dyskusji
- obracanie się w świecie walki i konfliktu, co dostarcza argumentów dla działań mających za zadanie ochronę dziecka przed negatywnymi skutkami konfliktu rodziców poprzez jak największe oddzielenie go od jednego z nich oraz prowadzi do wypalenia emocjonalnego i wyuczonej bezradności, zamiast koncentrowanie się na obronie dziecka przed przemocą jaką jest alienacja rodzicielska i jej negatywnymi skutkami
- wskazywanie na problem związany z obciążeniami alimentacyjnymi podczas działań obronnych przed alienacją rodzicielską i jej negatywnymi efektami
- egocentryzm i brak umiejętności pragmatycznej współpracy oraz pozorowanie działania na rzecz rozwiązania problemu
- retoryka dotycząca problemu, posługująca się akcentami antysemickimi oraz dawanie się wciągać lub wmanipulowywać w postawy antysemickie, w powiązaniu ze zmaganiem się z problemem
- zbyt duży udział w publicznym nagłaśnianiu problemu osób, których postawa sugeruje, że mogli by zagrażać zdrowiu, a nawet życiu własnych dzieci podczas sprawowania pieczy nad nimi
Zarazem warto wiedzieć, że:
Alienacja nie jest skrótem od określenia alienacja rodzicielska, podobnie jak krzesło nie jest skrótem od pojęcia krzesło elektryczne, obóz od określenia obóz koncentracyjny, a demokracja skrótem od określenia demokracja socjalistyczna. Są to zupełnie różne pojęcia.
Alienacja jest terminem oznaczającym przeniesienie praw własności na inną osobę lub odizolowaniem albo wyobcowaniem np. dziecka w klasie lub nauki.
Określenie alienacja mogło się odnosić do alienacji rodzicielskiej tylko w przypadku sprzedaży przedmiotowego traktowania dziecka, z punktu widzenia prawa - będącego niewolnikiem.
Ponadto mieszanie pojęcia alienacji rodzicielskiej z alienacją może sugerować przedmiotowe podejście do dziecka .
Natomiast alienacja rodzicielska jest niszczeniem więzi dziecka, co najmniej z jednym prawidłowo postępującym rodzicem.
Pozornie nieistotna nieścisłość semantyczna, w mojej ocenie należy, zgodnie z uwagami wskazanymi przez Artura Schopenhauera - w jego publikacji: Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów - do jednego z istotnych czynników wspomagających utrzymywanie się alienacji rodzicielskiej, poprzez wspomaganie występowania zamieszania wokół tego, niezdefiniowanego prawnie pojęcia.
Dowartościowywanie się motaniem w iluzji walki lub w konflikcie rodziców niejednokrotnie pomaga poczuć się lepiej rodzicowi doświadczającemu problemu. Zarazem z jednej strony wypacza istotę alienacji rodzicielskiej, a z drugiej wspomaga paradygmat prymatu konieczności ochrony dziecka przed konfliktem i walką rodziców, co wspomaga dążenie do pozostawiania dziecka pod pieczą osoby stosującej wobec niego przemoc, jaką jest alienacja rodzicielska lub w środowisku rodzinnym stosującym tę formę przemocy.
Z kolei mieszanie alienacji rodzicielskiej i jej różnorodnych negatywnych efektów z tzw. syndromem (zespołem) alienacji rodzicielskiej (PAS) wspomaga erystyczne działania nastawiające negatywnie do zajmowania się problemem alienacji rodzicielskiej i jej różnorodnymi negatywnymi efektami, prowadzone z wykorzystywaniem krytyki błędów merytorycznych koncepcji PAS oraz bagatelizującego podejścia jej autora - do problemu pedofilii i kazirodztwa, w jego publicystyce.
W mojej ocenie, wokół problemu alienacji rodzicielskiej czyni się wiele oszustw i zamieszania z wykorzystywaniem doświadczających go, zaburzonych rodziców oraz osób określanych w terminologi dywersji ideologicznej - pożytecznymi idiotami.
Moje obserwacje również sugerują, że zbyt dużo rodziców, doświadczających problemu nie dąży do jego rzeczywistego rozwiązania, a do rozładowania swoich negatywnych napięć i problemów emocjonalnych, niejednokrotnie opartych na szkodliwych przekonaniach, których nie chcą lub boją się zmienić oraz że w wielu przypadkach, aby im pomóc niezbędna może okazać się interwencja psychiatryczna, gdyż sami, bez niej nie być w stanie wykazać odpowiedniej ilości dobrej woli i zaangażowania, w tym obszarze.
Zarazem istotną przeszkodą, w indywidualnym w zmaganiu się z problemem może być nieadekwatna postawa rodzica lub/i jego pełnomocnika procesowego, podczas postępowania sądowego oraz bycie wprowadzonym w błąd odnośnie istoty problemu przez terapeutę.
Wszelkie prawa zastrzeżone Maciej Wojewódka 2013 - 2021
Google Sites
Report abuse