Wspomnienia ks. Antoniego Słomkowskiego

Fragmenty sprawozdania złożonego przez ks. profesora Antoniego Słomkowskiego księdzu Prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu w czerwcu 1960 roku.


       „Dość wcześnie z okazji misji i rekolekcji przekonałem się, jak bardzo te misje i rekolekcje przyczyniają się do przeobrażenia człowieka i do jego pogłębienia. Wydaje mi się, że aby doprowadzić ludzi do tego, by naprawdę odnaleźli siebie jako ludzie, by poznali i przeżyli całą głebię chrześcijaństwa, by sobie uświadomili, co to znaczy żyć życiem w pełni chrześcijańskim, trzeba dać im możność wejścia w siebie i przeżycia prawd wiary.

       Co więcej, nasunęło mi się zagadnienie pracy nad podtrzymaniem ludzi w ich postanowieniach i zrobienia z nich apostołów. Środek do tego widziałem w rekolekcjach zamkniętych i w dniach skupienia. Żyłem tą ideą do tego stopnia, że nawet będąc w więzieniu, marzyłem o zorganizowaniu w okolicach Warszawy kilkunastu ośrodków rekolekcyjnych, a swoich współtowarzyszy z celi więziennej - prawnika i inżyniera, poprosiłem na rekolekcje zamknięte, które w tych domach będę urządzać.

       Z myślą o skuteczności rekolekcji zamkniętych i dni skupienia łączy się też próba stworzenia takiego ośrodka pod Warszawą w Kaniach. Zaczątek był możliwy dzięki ofierze pani Haliny Orzechowskiej, członkini tworzącego się Instytutu Świeckiego, która kwotę otrzymaną ze sprzedaży ojcowizny przeznaczyła na zakup placu w Kaniach."

       „Domek w Kaniach, choć niewielki, spełnia już ważną rolę w cementowaniu tworzącego się Instytutu Świeckiego, którego powstanie Wasza Eminencja był łaskaw przyjąć do wiadomości. Organizowanie dni skupienia dla nauczycieli oraz rekolekcje zamknięte dla nauczycieli na Jasnej Górze są dziełem członkiń tegoż Instytutu.”

       „Tak bardzo bym chciał, by w ośrodku w Kaniach panował duch prawdy i miłości i to miłości ofiarnej, by ośrodek ten przyczyniał się chociaż w drobnej mierze do pogłębiania życia katolickiego w Polsce i do chwały Bożej. Choćby jedynie przez te chwile wytchnienia, które ludzie tam znajdą.”

(fragmenty korespondencji z książki ks. profesora Józefa Warzeszaka „ks. Antoni Słomkowski, 1900-1982. Rektor i odnowiciel KUL, teolog-rekolekcjonista, człowiek sumienia.”)