Reisplan Reisverslag Week 1Zo, de aftrap is geweest. Dinsdag morgen verslapen en nog veel in te pakken. Zo wordt het 10 uur voordat we gereed staan. De buuf staat ons uit te zwaaien. Zon en regen wisselen elkaar af. En om 18.00 rijden we in Eibelstadt de camping op. 678 km gereden.  Woensdag 16-5 Weer verslapen!! 9 uur en we moeten toch nog een eind. Dus snel inruimen en weg wezen. Het is ijzig koud. 4,5 graden buiten. Regen hagel en onweer tot op de plaats van bestemming.  De koppeling maakt een vreemd geluid en vermoedelijk is de drukgroep de geest aan het geven. Donderdag 17 mei 40 jaar getrouwd en dat hebben we met z'n tweetjes gevierd. Lekker geluierd. Toen op het scootertje een tourtje gemaakt naar Spieldveld. En op de terugweg een terrasje gepikt en van de zon genoten.  Terug op de camping 's avonds een feestmaal in het restaurant van de campingbeheerder. Vrijdag 18 mei Vroeg opgestaan en naar Gralla gereden waar een Iveco dealer is. We werden direct geholpen en de monteur vond na enige tijd zoeken een gescheurde motorsteun. Dezer werd ter plekke gelast en terug geplaatst. Daarna was het gerammel over. Zaterdag 19 mei We zijn vertrokken naar Croatie. 's middags om 2 uur aangekomen bij Krka en zijn neergestreken op camping Auto camp Krka aan de weg 56.  Morgen gaan we op de scooter naar de watervallen. zondag 20 mei Bij nader inzien maar niet op de scooter. Dus met de camper naar de entree van de watervallen gereden. Daar was een ruime parkeerplaats. Nadat we wat euro's hadden gewisseld voor twee tickets mochten we in een bus stappen die ons de diepte in bracht. Het park was voorzien van vlonders en is dus goed te belopen. Alhoewel een bus vol met hoog bejaarden incl rollators niet erg ver het pak in kwamen. Een bezoek is zeker de moeite waard. Na het park Krka gaan we verder richting Dubrovnik. Week 2maandag 21-5 Net zoals 40 jaar geleden zijn we maar weer eens in een bootje gestapt die ons deze keer naar Dubrovnic voer en niet naar Londen zoals toen. Na een nogal ruwe tocht afgemeerd en ons in de mensenmassa gemengd. De oude stad was vergeven van de Jappen en chinezen. Er was werkelijk een scheepslading Aziatisch vlees gedumpt. Maar tussen al dit gepeupel toch nog enige gebouwen en pleintjes gezien. Cultuur en historie halen we wel uit de reisgids.    Dinsdag 22-5 De hele nacht heeft het geregend. We breken op en rijden verder richting Montenegro. Tot grote schrik begint halverwege een weg reconstructie en moeten we 16 km lang over steenslag en modder rijden.  Om de verloren tijd goed te maken nemen we het veerpont bij Kamenari voor € 12,50 en slaan zo de kustweg langs de binnenzee over. Ondertussen wordt het droog en rijden we verder richting Petrovac. Een hele mooie route langs de kust tot aan Ulcinj. Daar verdwalen we en stranden bij Ada Bojana. Onze Tomtom weigert verdere diensten en moet mijn vrouw de navigatie overnemen. Aldus stapt ze uit en vraagt met de ANWB routekaart in de hand naar de weg. De visserman (denken wij) schudt met zijn hoofd en zucht diep. Loopt zijn schuur in en komt terug met een kaart van Montenegro. Legt uit waar we heen moeten en stopt vervolgens mijn vrouw de kaart in de hand met een handgebaar van : neem maar mee die routekaart is toch niks. Wij nemen dankbaar afscheid en rijden de hele weg terug. Bij Ulcinj vinden we de juiste weg. Bij Vladimir begint weer een wegrecontructie en zo rijden we weer 8 km over steenslag naar Albanie. We besluiten in Shkoder toch maar naar camping Albanie te gaan. We zijn moe. Dinsdag 22-5 We vertrekken uit Kroatie en rijden richting Montenegro. De weg tot aan de grens is in slechte staat en men is druk bezig dit te verbeteren. Gemiddeld rijden we dus 16 km lang met 20 km/uur. De grensovergang verloopt soepel en al volt tuffen we door een mooi landschap. In de verte zien we een grote supermarkt, en we stoppen voor wat inkopen. Alles is in Euor’s geprijsd en we betalen aan de kassa gewoon met de pinpas. Hierna rijden we langs een mooie kustweg . Het regent zo nu en dan. We nemen een veerboot om een omweg langs een grote binnenzee te omzijlen en moeten daar € 12,50 voor betalen. Bij Bar mis ik een afslag en we rijden een natuurgebied in tegen de Albanese grens. Alleen mogen we hier de grens niet over. Dus daarom vraagt mijn vrouwtje de weg aan twee vissers die met handen en voeten ons terug sturen, onderwijl een kaart van Montenegro meegevend. Terug dus en via Vladimir richting Shkoder. Ook hier is men de weg aan het verbreden. En zo gaan we langzaam richting Albanie. De grensovergang met Albanie is niet druk en we worden vlot binnen gelaten. We zien een wereld van verschil tussen Montenegro en Albanie. Albanie loopt mnstens nog 30 jaar achter en het is er chaotisch. Hier is alles mogelijk en Kijk op de weg is maar een saai programma wat betreft verkeersovertredingen. We zijn het rijden zar en besluiten toch maar naar Camping Albanie te rijden. Prompt laat de bewegwijzering ons in de steek en rijden we 20 km te ver. We overnachten aldaar. Woensdag 23-5 We vertrekken richting Griekenland. Via Durres naar Vlore en dan naar Sarande. Maar dat ging fout omdat de navigatiesystemen het lieten afweten en gaat het voor Vloer mis en zitten we op de weg naar Gjirokaster. Maar na Gjirokaster is men ook hier bezig een snelweg aan te leggen naar de Griekse grens. Dus hobbelen we weer met een slakkengang door de bergen. De omgeving was wel mooi. We rijden zelfs door een oliewingebied met zeer oude boortorens en jaknikkers. De lucht was vergeven van de olielucht. Er was zelfs een zwart oliemeer. Na veel vloeken, zuchten en zweten kunnen we eindelijk weer opgelucht de Griekse grens over en zoemen nu richting Ammoudia. Daar staan een 5 tal campers en we sluit aan in de rij. Vanaf hier geen internet meer. We blijven hier een paar dagen om bij te komen.  Donderdag 24-5 bijkomdag Vrijdag 25-5 We vertrekken richting Peleponnesos en rijden door de tunnel bij Preveza verder langs de kust naar de brug over de golf van Patras. Door de mooie wegen schieten we goed op en koersen naar de stranden en wetlands van Kalogria. De bossen en de natuur zijn daar prachtig. Met de scooter vele bospaden verkend. Toch weer jammer dat het geen crossmotor is. Wij blijven hier nog een extra dag. De parkeerplaats is bezet met 5 campers waarvan 1 fransoos met zonnecollectoren. (zie foto)  Bij een wandeling langs het strand komen we een dode schildpad tegen.  En zien we ook een nest eieren.  Zaterdag 26-5 Bijkomdag Zondag 27-5 We rijden verder langs de kust en komen met behulp van de navigatie aan in Kalamia. Er is daar een parkeerplaats tussen twee campings in. Maar we hebben daar overnacht. Geen bijzondere badplaats en er was op dit moment weinig te doen. Week 3Maandag 28-5 We staan nu langs het strand in Kakovatos, een kilometer buiten het dorp. We reden langs een heuse Stellplatz (zie ook het verslag van Frans Mulder) Er staat een straffe wind uit het westen. Maar de zon schijnt en we voelen zo niet dat we verbranden. N 37,45727 E 21,63827 
Dinsdag 29-5 We rijden richting Pylos. Omdat de internet lokaties wat dun bezaaid zijn in deze streken lopen we in Zacharo een Vodafoon winkel binnen. Daar heeft de verkoopster 3 uur geprobeerd een modem op mijn laptop te installeren hetgeen dus mislukt is. Geen internet onderweg dus. Via de Thermen van Kaiafas gaan we richting Pirgos.  We willen naar de baai van Voideloidika??? De staat van de wegen
is hier beduidend slechter en ook smaller. We doorkruisen dorpen waar we maar
net met de kar door kunnen. De het weggetje naar de baai is zo smal dat ik
vrees dat ik van de weg raak. Aangkomen op de parkeerplaats blijkt deze
beduidend kleiner te zijn dan ik via de satelliet heb gezien. Zandduinen maken
het onmogelijk gebruik te maken van de parkeerplaats. Maar de baai is echt
fantastich, en maar goed dat je er niet mag kamperen. We zonnen en zwemmen wat
en aan het eind van de dag vertrekken we maar weer. We overnachten op camping
Erodios bij Gialova. Gratis Wifi dus direkt de laptop aan internet gehangen.
Woensdag 30-5 We vertrekken en rijden
terug naar Kalo Nero.  Deze plaats stond ook nog op mijn verlanglijstje. De navigatie stuurt mij naar het noorden van het dorp waar ik dus geen camperplaats aan tref. We rijden de “boulevard” helemaal af tot het asfalt op houd. Ik haal de scooter uit de aanhanger en cross over het landweggetje verder tot zo’n km of 3 verder ik een verlaten strandtent zie met een een grote parkeerplaats. Hier kunnen wel 6 of 8 campers staan.  Dus ik terug om de vrouw en de camper op te halen. We parkeren de kar naast de strandtent zodat we op 2 passen afstand onder de rieten afdakjes kunnen zitten. 
Donderdag 31-5 Lekker vroeg op het strand liggen braden tot er een groepje van 3 mensen vanuit de verte aan komen lopen. Blijkt er opeens op 30 m afstand van de camper een schildpaddennest te zijn. De groep is van het Sea Turtle Protection Society of Greece en zoekt tijdens het seizoen (mei t/m aug) het strand af naar nesten en legt deze vast op kaart. Vervolgens wordt het nest afgedekt met een stalen hekwerk tegen de eierdieven. We worden uitvoering ingelicht door de leider. Zie de webstie van www.archelon.gr
Vrijdag 1-6 Heerlijk gezond en geluierd onder ons rieten afdak. Nog een stuk met de scooter gaan crossen. Er zijn vandaag 2 nesten gevonden. 
Zaterdag 2-6 Vandaag weer 2 nesten gevonden. Lekker geluierd. En op zoek naar de schildpadden. Broodjes gehaald op de brommer. ’s Middags plan gemaakt om naar de watervallen te rijden komen we tot de ontdekking dat de tas met telefoon, autosleutels en geld weg is. De hele camper doorzocht en tot de conclusie gekomen dat we de tas in het restaurant hebben achter gelaten. Een Griekse dame heeft de politie gebeld die direct naar onze plek is gekomen. Ben toen met de agent naar het restaurant gereden waar bleek dat de tas niet gevonden was. Vervolgens naar het politiebureau in Kyparissia om proces verbaal op te maken. Deze zal ons per post worden toegestuurd. Het is zaterdag dus in de namiddag komen er wat Grieken van de zon genieten. Geheel naturisties tot onze verbazing.
Zondag 3-6 We zijn vertrokken van ons privestrand bij Kalo Nero. De Oostenrijker ziet ons inpakken en vertrekt ook spoorslags. We slaan links af richting Kalamata en rijden op ons gemak door een mooi landschap. Voor Kalamata slaan we rechtsaf richting Messina en gaat op zoek naar een geschikt plekje om te overnachten. Onderwijl even boodschappen gedaan onderweg. Op de Cp bij Analipsi is een watertappunt beschikbaar bij de telefoonbox. Er zijn douches op het strand. Wel staan er borden met :No Camping. We rijden daarom een dorp verder. Paralia Velikas. Coordinaten: N 36.99699 E 21.95308. Vlak achter het strand is op de keerlus plek voor 1 of 2 campers. Omdat dit deel van de weg wordt gebruikt als parcours besluiten we weer op te breken en rijden naar Kalamata. Aan het einde van de boulevard zij dire campings. we kiezen voor camping Faro. Niet te duur. Na een verfrissende douche de scooter uit de aanhanger en lekker flaneren op onze witter old timer. Heel veel open netwerken dus snel even alles bijwerken en mailen. Vlug even leker gedoucht en dan naar de boulevard van Kalamata. Even ons onder gedompeld in de bruisende dynamiek van deze stad. En in een taverne wat gegeten.  week 4
Maandag 4-6 Vandaag weer opgebroken en zijn nu onderweg naar Diakopto. Door de
verkeerde instructies van het navigatiesysteem loop ik bijna vast in een steeg.
Hij hag geen 3 cm smaller moeten zijn. Pffff. We vinden langs het strand een
prima plek met douche.  Vanwege de harde wind was het water uit de douche wel 2 meter verder dan normaal. De visser Yannis heet ons hartelijk welkom en met een ander stel uit Dresden drinken we mijn fles (2 l) ouzo leeg. Ik koop nog even wat kaartjes voor de trein naar Kalavrita. 
Dinsdag 5-6 Rustig opgestaan en ontbeten om om 11 uur op het station te staan. De harde wind van gisteren is nog niet gaan liggen. We stappen in het treinje welke ons door een smalle en diepe kloof voert. De uitzichten zijn fantastisch. Mijn fototoestel maak overuren. Na een mooie tocht worden we in Kalavrita afgeleverd. Dit blijkt een wintersportplaatsje te zijn met een leuke wandelstraat en verder niks. Tegen 3 uur gaan we weer met de trein terug. Nu zitten we voor in en zien de prachtige route voor ons. Aangekomen in Diakopto doen we watt boodschappen en brengen deze naar de camper. Daat staat Yannis ons op te wachten met 6 liter wijn en twee vissen welke hij voor ons wil klaarmaken. De wijn nemen we aan maar het aanbod om de vis te eten slaan we af. We drinken wat van zijn wijn. Tegen de avond moet ik Yannis de camper uit sturen omdat we willen gaan eten. We vinden een restaurantje net buiten het centrum waar we ons laten verrassen met eeh echt heerlijk gerecht.
Woensdag 6-6 We vertrekken richting
Patra en gaan weer de brug over. Nu weer oostwaart langs de noordoever van de
Golf van Korinten. Het is hier beduidend rustiger dan de ander oever. We tuffen
op het gemak tot aan Itea en slaan dan af naar het noorden. Hier zie je weer
een ander landschap. We komen aan in Thermopilos. Een verlaten kuuroord achter
een benzinestation en een politieburo. Hier zijn warmwaterbronnen van ca 40 graden
met zwavelhoudend water. Gelukkig is het zwavelgehalte zo laag de je het alleen
maar lichtjes ruikt. Ondanks de hitte (35 gr) laten we ons in het warme water
zakken en masseren in de paar watervalletjes. We staan met 2 campers op het
terrein. Er zijn geen voorzieningen. Bij het tankstion is ook een restaurant.  
 
Donderdag 7-6 We blijven hiet nog een dag. In de buurt staan een paar mooie monumenten ter nagedachtenis van de slag bij Thermopylae (lees HIER meer over de slag bij Thermopylae) Ik verken de zwavelvelden op de scooter en duik vervolgens weer het warme water in. Bij de slager haal ik 2 T-bone steaks en we grillen deze boven een houtskool vuurtje. ’s Avonds duik ik weer de bronnen in en vergeet hierbij de tijd.
Vrijdag 8-6 We rijden weer verder naar het noorden en in Volos laat ik de gasfles vullen. De koelkast kan het niet meer aan en alles is te warm. Na wat omzwervingen komen via Kokino Nero terecht in Variko. Hier staan we langs het strand op een paadje met een betonplaat. Er zijn geen voorzieningen. Langs het hele strand genoeg plaatsen om de camper neer te zetten. Er zijn wel veel campings, maar wij gingen regelmatig bij een van de campings eten en zij vonden het niet erg dat wij langs het strand stonden. Maar als er geklaagd wordt dan komt de politie. De varkensbout was in ieder geval fantastisch lekken en groot. Zaterdag 9-6 Weer een luie dag aan het strand.. Wat vervelend. En weer zo warm!!! Horen dat het thuis 14 graden is, ha ha ha Zondag 10-6 Het zelfde als gisteren. Lol week 5
Maandag 11-6 We komen terug op ons besluit om richting Wenen te rijden. En daarom zetten we koers naar Halkidiki. We zoeken ons oude plekje weer op in een baai bij Toroni. De Duitse stellen van vorig jaar staan er weer en we vinden een mooi plekje tussen de anderen. We staan nu met 5 campers en een tent. Ik haal de brander van de koelkast uit elkaar en maak hem schoon en tegen de avond blijkt dat hij weer vriest. Hoera !! Ouzo met ijs. Dinsdag, woensdag, donderdag. De dagen glijden weg. We staan op, ontbijten, lopen de zee in om ons op te frissen en gaan weer op de luie stoel. Allemaal heel vervelend. We voeren de schildpadjes in de sloot naast het strand. De buurvrouw loopt wel 10x per dag naakt de zee in, en weer uit, ik doe er geen oog meer voor open.  Pff het is zo lekker warm.  Maar aan alles komt een eind en gaat de zon weer onder. Op zaterdag pakken we in en nemen afscheid van de buren. We rijden in een ruk naar Servie en vinden een plekje bij motel Prdejane. Hier raken we aan de praat met een stel duitsers die gevlucht zijn voor de griekse verkiezingen. Zondag 17-6 Vaderdag!! Geen telefoontjes;-( De duitsers waren al om 4 uur weg. We rijden door Servie en nemen voor de Hongaarse grens de afslag naar Subotica om de grensovergang Tompa te nemen. Scheelt met deze hitte (33 graden) uren wachttijd voor de grensovergang Zeged. Even over de grens is een thermaal bad in Kiskunmajsa (www.jonathermal.hu) met een kemping. Een leuke plaats om te overnachten. En een paar leuke restaurantjes vlak bij waar je echt voor weinig geld goed kan eten. Bij toeval treffen we de duitsers die we bij Predejane hebben ontmoet, we kletsen wat en besluiten gezamenlijk wat te gaan eten. Maandag 18-7 We nemen afscheid van onze nieuwe vrienden en wisselen gegevens uit. Dan gaan we in één ruk, bij 35 graden naar Wenen. we vinden een plaatsje op camping West. Tegen zessen gaan we op de scooter naar het centrum. En omdat Wenen te ver van Griekenland ligt eindigt hier mijn verhaal. De terugreis is goed verlopen en thuis is het bar en boos. Wat jammer dat we weer terug zijn. |
