αναρτήθηκε στις 26 Αυγ 2010, 7:50 π.μ. από το χρήστη Γιάννης Ανδριόπουλος
O άνθρωπος είναι αυτή η νύχτα. αυτό το κενό μηδέν που περιέχει τα
πάντα στην απλότητά του, ένας πλούτος ενός άπειρου αριθμού παραστάσεων,
εικόνων, που καμιά τους δεν προβάλλει ακριβώς μέσα του ή που δεν είναι
παρούσες. Είναι η νύχτα, η εσωτερικότητα της φύσης, που υπάρχει εδώ -ο
καθαρός εαυτός. Στις φαντασμαγορικές παραστάσεις είναι νύχτα ολόγυρα
τότε εμφανίζονται. ξαφνικά, εδώ μια αιματοβαμμένη κεφαλή, εκεί μια λευκή
φιγούρα· και εξαφανίζονται το ίδιο ξαφνικά. Αυτή τη νύχτα βλέπουμε,
όταν κοιτάζουμε τον άνθρωπο στα μάτια -σε μια νύχτα που γίνεται
τρομαχτική· είναι η νύχτα του κόσμου που στέκει τότε ενώπιόν μας. Η
δύναμη να βγάζουμε από αυτή τη νύχτα τις εικόνες, ή να τις αφήνουμε να
πέφτουν μέσα της, είναι το αυτοτίθεσθαι, το πράττειν, το σχίσιμοΜύθος και παραλήρημα1Μύθος και παραλήρημα1 |
|
