DE LANGE VII-57 V.c Alida E. de Lange

Biografische aantekeningen

digibron: gepubl. 13-12-1996:

(…) Concertzaal

De trots van het [Rosa Spier-]huis is de concertzaal met twee vleugels beneden in het pand. Bevriende stichtingen zorgen voor dergelijke extra''s. De bibliotheek is voor een deel gevuld met kunstboeken, naslagwerken en literatuur uit de nalatenschap van vroegere bewoners. ,,Zo''n huis vind je nergens", zegt de directeur. ,,Alleen Milaan kent een tehuis voor bejaarde operazangers, maar die zingen niet meer...".

Bij de deur van de zaal treffen we Piet Heuwekemeijer, die als oud-directeur van het Concertgebouw in Amsterdam de organisatie van de concerten in het Rosa Spier Huis in handen heeft. Tussen de violen en oude prenten in z''n werkkamer vertelt hij dat de banden tussen het Rosa Spier Huis en zijn vrouw en hem allang geleden gelegd zijn: ,,Rosa was een collega van me. We zaten samen in het Concertgebouworkest. Bovendien woonde mijn schoonmoeder (echtgenote van een arts en schoondochter van de componist Daniël de Lange, JD) hier lange tijd. In die periode hebben wij het huis van dichtbij leren kennen en gezien hoe voortreffelijk de verzorging hier is.

In de maatschappij wordt de vergrijzing als een sociale last afgeschilderd. Dat is helemaal mis. Nooit wordt iemand hier aangesproken met ,,opaatje" of ,,moedertje". Je blijft meneer of mevrouw, ook als je geestelijk aftakelt".

Stadsmensen

Heuwekemeijer beaamt dat dit gelukkig voor de meeste bejaardentehuizen geldt, maar: ,,Je bent hier onder gelijkgestemden. Niet voor niets heeft de voormalige minister Brinkman aan dit huis de status "Bejaardenoord met Bijzondere Functie" (BBF) verleend. Er is begrip en respect voor een bepaalde manier van denken en handelen. We leven in een geestelijk klimaat dat bij ons past en waarin we ons thuisvoelen".

Een voorbeeld? ,,Er is een nieuwe bewoonster gekomen, een theologe, die zich met bijbelvertalingen bezighoudt. Met haar spreek ik over het Hebreeuws, over vertaalwerk, over hoe je de tekst ,,Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn" kunt interpreteren. Dat is boeiend. Het gaat me hoe langer hoe meer spijten dat ik nooit Latijn heb geleerd. Ik heb een actieve aard. Die kan ik hier uitleven. Een project waarmee ik nu bezig ben, is het opzetten van de concertserie. Ontzettend leuk! Hier speelt ook jong talent. Zo blijf je in contact met jonge mensen. Mijn vrouw is druk met de bibliotheek en heeft daar veel plezier in.

Natuurlijk, het leven in zo''n specifieke kring heeft ook nadelen. Iemand die je soms lange tijd als beroemdheid hebt meegemaakt, kan lichamelijk en geestelijk achteruitgaan. Van talent en begaafdheid blijft dan weinig meer over. Dat is moeilijk.

De nadelen wegen echter niet tegen de voordelen op. Kijk eens naar de omgeving. Wij zijn geboren en getogen Amsterdammers, stadsmensen. We komen van een etagewoning. Nu eten we zomers buiten, onder toezicht van de konijnen".

Gelukkig

De musicus gaat me voor naar zijn ruime appartement. Alle ramen van de lichte vertrekken kijken regelrecht op de natuur uit. ,,We zijn hier vanaf het begin gelukkig geweest", glimlacht mevrouw Lideke Heuwekemeijer, hoewel ze bekent dat ze aanvankelijk stond te trillen op haar benen toen het appartement voor haar en haar man vrijkwam. ,,Mijn man heeft de laatste jaren in Amsterdam niet meer viool gespeeld, maar nu speelt hij weer! Dat geldt voor veel bewoners. Misschien is de kwaliteit van het werk niet altijd meer zoals het geweest is, maar de mensen werken nog en genieten ervan. Soms wordt er gespeeld voor mensen van de verzorgingsafdeling. Je zou de sfeer moeten voelen als de muziek doordringt tot mensen die bijna alle geestelijk contact met de wereld om hen heen verloren hebben! Dat is iets heel bijzonders. Je kunt hier je talenten nog gebruiken, je kunt gesprekken houden op een niveau dat bij je past".

Wie door de gangen van het Rosa Spier Huis loopt, stuit telkens weer op boeken. Duitse, Franse, Engelse, boeken over kunst, biografieën, literatuur. Er is een kast vol langspeelplaten, ingericht door Heuwekemeijer. Aan een muur hangen drie herinneringen aan de beroemde graficus Escher, die óók al zijn laatste jaren in Laren heeft doorgebracht. Andere beroemde bewoners waren door de tijden heen bijvoorbeeld Rudolf Bonnet, Jef Last, Dirk van Gulik, Annie Romein-Verschoor, Frits Schiller en Nelly Wagenaar.

Bronnen

Discussie / openstaande vragen