Duitsland: Eifel en Pfaltz 2015

Click hier voor de foto's en het reisverslag van Duitsland: Eifel 2011

Van 8 april t.e.m. 22 april

Na in het vorig najaar en begin dit jaar enkele korte tripjes in het mooie camperpark Zeeland in Kamperland "http://www.camperparkzeeland.nl/", zijn we er weer helemaal klaar voor om er weer eens voor een iets langere tijd op uit te trekken.Vanmorgen zijn we dus vertrokken richting Duitsland om er weer een stukje van de Eifel te ontdekken, en ook de Pfaltz. Na 193 km waren we al in Zülpich, onze eerste bestemming. Een niet onaardig stadje, dat omsloten is door middeleeuwse stadsmuren en stadspoorten het heeft ook een 14de eeuwse burcht. Je kan er helemaal rond het stadje wandelen en komt ook zo door mooi aangelegde parkjes, jammer genoeg stonden de voorjaarsbloemen toen wij er waren nog niet in bloei. Van het centrum tot aan de camperplaats "Am wassersportsee" is het ook nog een wandelingetje van ongeveer 2 km.

Na de middag zijn we van Prüm naar Niederprüm gewandeld, over en weer een viertal kilometer. In Niederprüm hebben we het Brunnen und skulpturenpark bezocht, echt de moeite waard. Het inkomgeld was maar 2€ per persoon, en honden zijn er ook welkom, Sloeberke werd er zelfs vriendelijk onthaald met een hondensnoepje. Maar voor haar is die 4 km over en weer, zeker als het dan ook nog warm is er teveel aan, met haar twaalf en half jaar is ze niet meer van de jongste.

Omdat de camperplaats in Prüm nu echt niet zo'n ideale overnachtingplaats is, zo midden in de stad zijn we verder gereden naar de camperplaats "Am alten bahnhof" in Pronsfeld.

Omdat de camperplaats in Prüm nu echt niet zo'n ideale overnachtingplaats is, zo midden in de stad zijn we verder gereden naar de camperplaats "Am alten bahnhof" in Pronsfeld. Deze camperplaats is mooi gelegen, en normaal gezien ook heel rustig, maar nu waren de boeren heel bedrijvig met hun landbouwvoertuigen op de omliggende akkers, want morgen wordt er wat regen verwacht, een ideaal moment om te bemesten. Om half negen was het stil. Pronsfeld zelf stelt niet zo veel voor, het is eigenlijk maar één straat, maar het is wel een heerlijk wandel en fietsgebied.

11 april

Die boerenwijsheid is echt niet uit de lucht gegrepen, als je een boer zijn veld ziet bemesten mag je er zeker van zijn dat het gaat regenen. Buiten enkele schaarse opklaringen heeft het heel de dag geregend. We besloten om vandaag hier te blijven en hebben het ons in de mobilhome gezellig gemaakt, met de verwarming op een laag pitje en een achtergrondmuziekje, wat lezen of kruiswoordpuzzels oplossen. Na het avondeten leek het wat op te klaren en hebben we toch nog een wandeling kunnen maken, we zijn over de oude spoorwegberm, wat nu een prachtig wandel en fietspad is door de bossen, tot aan de Eifel zoo in het nabijgelegen Lünebach gewandeld. Te voet is dat nog geen 2 km, doe je het met de mobilhome dan is het bijna 6 km, we hebben gezien dat het er met een mobilhome moeilijk parkeren is, en de parking is ook al niet te groot. Dus morgen gaan we er weer te voet naartoe om deze dierentuin te bezoeken. We waren nog niet goed en wel terug aan de mobilhome of het begon weer te regenen. Laat het er vannacht maar eens goed uitvallen dacht ik, dan is het hopelijk morgen weer beter.

12 april

Zoals gepland zijn we vanmorgen weer naar de Eifel zoo in Lünebach gewandeld, en het zonnetje was ook weer van de partij. Die Eifel zoo is ook weer echt de moeite waard, mooi aangelegd en met veel ruimte voor de dieren. In tegenstelling tot de meeste wildparken is dit een echte dierentuin met o. a. leeuwen, tijgers, een beer, een aap enz... . Het mooie ervan is dat ze ook oude en of gebrekkige dieren die in de meeste dierentuinen al lang een spuitje zouden hebben gekregen hier opvangen, ze mogen hier blijven tot het eind van hun dagen. Als dat niet lovenswaardig is. Voor meer info kijk even op http://www.eifel-zoo.de. Oh ja, ik vergeet nog te vermelden dat honden er ook welkom zijn.

Na de middag zetten we weer een stapje vooruit, en reden verder naar Waxweiler. Volgens ons reisgidsje zou dat een karakteristiek gezellig stadje zijn, wij vonden het er niet zo denderend, zo ook de camperplaats aan de Bahnhofstrasse niet. Heel sober en we stonden er heel alleen, en omdat we maar 10 km van onze vorige camperplaats in Pronsfeld waren besloten we om terug een stapje achteruit te doen en terug naar daar te rijden om er te overnachten.

13 april

Omdat ik een grote orchideeënliefhebster ben en er in Daleiden een orchidarium zou zijn, zijn we daar vandaag als eerste naartoe gereden, groot was mijn teleurstelling toen we daar aankwamen en bleek dat deze zaak al sinds eind 2012 gesloten was, jammer. Dan maar verder naar Neuerburg met zijn burcht boven het stadje. Deze burcht kan je maar gedeeltelijk bezoeken, het doet nu dienst als jeugdherberg.

Daarna zijn we via prachtige bochtige wegen met mooie uitzichten op berg en dal , langs bossen en velden, even over de grens met Luxemburg gereden tot in Vianden. Het eerste wat we zagen toen we Vianden binnen reden was het kasteel dat boven het stadje uittorent. We zochten eerst naar een geschikte parkeerplaats, Vianden heeft geen camperplaats maar wel een camping, maar we vonden genoeg plaats op de parking Larei bij de stoeltjesliften. Er stond nog een mobilhome die er zo te zien ook de nacht had doorgebracht, volgens de campergids Facile en route zou het een gedoogplaats zijn, dus wij blijven hier ook staan. Vianden is een gezellig stadje waar de rivier de Our doorstroomt, via een tamelijk steile klim door de hoofdstraat kom je bij de ingang van het kasteel. Het kasteel zelf hebben we vanbinnen niet bezocht, honden zijn er begrijpelijkerwijze niet in toegelaten en eigenlijk vinden we een kasteel meestal mooier aan de buitenkant en dan nog het liefst van enige afstand, dan dat je er middenin staat. Later op de dag hebben we de stoeltjeslift die naar een uitzichtpunt gaat genomen, vandaar heb je een magnifiek uitzicht op het stadje, het kasteel en de wijde omgeving. Daarna terug met die stoeltjeslift naar beneden, daar kan ik zo van genieten, jammer genoeg vindt je er niet zo veel meer. 's Avonds zijn we nog eens het stadje ingetrokken om foto's te nemen van het sfeerrijk verlichte kasteel.

14 april

We hebben heerlijk rustig geslapen en na het ontbijt reden we terug Duitsland binnen en gingen we onze laatste te bezoeken bestemming in de Eifel opzoeken, de stad van "Bitte ein Bit" Bitburg. We lieten de mobilhome achter op de parking aan een begraafplaats even buiten de stad, en gingen vandaar te voet naar het centrum, echt ver was dat niet. Bitburg is een grote moderne winkelstad met hier en daar nog enkele oudheden, de bekende brouwerij ligt ook midden in het centrum, een mooi gebouw en je kan het ook van binnen bezichtigen.

Na ons bezoek aan Bitburg maakten we een grote sprong van 148 km naar de Pfaltz. De eerste plaats die we daar bezochten was Pirmasens, het centrum van de schoenenindustrie. We reden er meteen naar de camperplaats "am messegelände" niet bepaald rustig maar wel verzorgd. We betaalden braaf het parkeergeld en de stroom en trokken daarna de stad in, sloeg dat tegen. Volgens de informatie die we hadden zou het een charmante winkelstad moeten zijn, ok, er is een autovrije winkelstraat met ergens in het midden daarvan de Schlossplatz met trappen die naar de bovenliggende drukke straat leiden, de grote fontein zou op zich wel mooi zijn ware het niet dat er aan weerszijde van die trappen een heel modern en groot bankgebouw stond, ik snap niet hoe je zo iets kan toelaten. Verder vonden we Pirmasens een te grote, drukke en ongezellige stad, en alhoewel het campergeld reeds betaald was en we er in eerste instantie ook zouden overnachten, besloten we dat toch maar niet te doen en trokken we meteen verder naar de rust van het Pfalzerwald.

Een goede 30 km verder en na een prachtige rit door het Pfalzerwald kwamen we aan in Fischbach bei Dahn, hier bevindt zich een biosphärenreservat met een biosphärenhaus en een baumwipfelpfad waar je op een hoogte van 12 tot 18 meter over een afstand van 270 meter door de boomkruinen loopt. Hier kan je ook eindeloos wandelen, wij hebben er één van de vele rondwandelingen gedaan, onderweg kwamen we regelmatig voorbij een info bord met uitleg over de plaatselijke fauna en flora. Een mens is nooit te oud om te leren. Vlakbij het biosphärenhaus en onder het baumwipfelpfad is een camperplaats, heel rustig en midden in de natuur, hier blijven we dan ook overnachten.

15 april

Vandaag stond Dahn als eerste te bezoeken plaats op ons programma, omdat het daar in het centrum moeilijk is om met een mobilhome een parkeerplaats te vinden hadden we gedacht om op de camperplaats van het nabijgelegen Dahn/Reichenbach te gaan staan, maar door wegenwerken konden we die plaats niet bereiken. We hebben ons dan maar op de grote parking van een SBK warenhuis in het centrum van Dahn geparkeerd en er ook meteen wat boodschappen gedaan. Dahn is best wel een gezellig stadje, in een mooie omgeving met talrijke rotsformaties van rode zandsteen en de burcht.

Na ons bezoek aldaar reden we verder richting Hauenstein waar zich het Duitse schoenmuseum bevindt, met op de parking de grootste lederen schoen ter wereld. Dat moesten we toch eens zien, maar helaas hadden we voor de tweede keer vandaag af te rekenen met wegenwerken. We hebben een paar keer geprobeerd om via een omweg tot aan het museum te komen maar er was met een mobilhome geen doorkomen aan gewoon parkeren langs de weg lukte ook niet. We zijn dan maar meteen verder gereden naar Bad Bergzabern en hadden daar aangekomen het geluk om nog juist één vrije plaats te vinden op de camperplaats. Bad Bergzabern is ook weer een mooi en gezellig stadje met tal van vakwerkhuizen, het Hotel-restaurant "Zum engel" van 1579 staat bekend als het mooiste renaissancegebouw van de Pfaltz, en terecht.

16 april

Van Bad Bergzabern trokken we weer verder door dit mooie gebied, over wegen met links en rechts de uitgestrekte wijnvelden en hier en daar een wijndorpje. Eén van die typische wijndorpjes is Edenkoben, voor de Kurpfalzsaal tref je de lederstrumpfbrunnen en een wijnpers uit 1801 aan.

Onze volgende halte was Neustadt an der weinstrasse, een belangrijk centrum in de Duitse wijnindustrie. We reden meteen naar de camperplaats in de drukke Martin Lutherstrasse en gingen daarna op pad naar de 2 km verder gelegen altstadt. Echt de moeite waard met zijn vele vakwerkhuizen, smalle straten en steegjes, fonteinen, mooie winkelstraten en een gezellige marktplatz met een rathaus uit de 16de eeuw en de vele terrassen die al goed waren bezet, het was vandaag dan ook echt een terrasjesweer.

17 april

Vannacht heb ik mijn oordopjes ingedaan, anders zou er van slapen niet zo veel in huis gekomen zijn denk ik langs die drukke baan. Goed uitgerust en na eerst nog even wat boodschappen te hebben gedaan vertrokken we richting Bad Dürkheim. Onderweg zijn we nog even in het wijndorpje Deidesheim gestopt, het heeft een mooi historisch stadhuis en enkele gezellige straatjes met de ene weinstube na de andere.

In Bad Dürkheim aangekomen reden we meteen naar de grote en prachtig gelegen camperplaats "P3 in der silz", en parkeerden met de voorkant van de mobilhome tot vlakbij de nu nog kale druivenranken, hier en daar zag je toch al de eerste blaadjes te voorschijn komen. Dus we hadden een mooi uitzicht en het was er heerlijk rustig, hier zal ik mijn oordopjes zeker niet nodig hebben. Bad Dürkheim is vooral bekend voor het reusachtig grote wijnvat bij de St.Michaelsallee, dit wijnvat zou 1.700000 liter wijn kunnen bevatten, maar er is nu een restaurant in ondergebracht. Buiten enkele mooie pleintjes is het centrum niet zo speciaal, maar het heeft wel een heel bloemrijk kurpark, morgen gaan we er eens in rondwandelen, als de zon terug schijnt zal alles er nog veel fleuriger uitzien, het was vandaag een overwegend grijze dag met af en toe een beetje motregen, maar toch hebben we na het avondeten nog een wandelingetje kunnen maken door de wijngaarden.

18 april

We zijn de dag begonnen met een fikse wandeling tussen de wijngaarden tot boven op een heuvel vanwaar je een schitterend panorama hebt over de hele stad en omgeving, daarna weer een beetje afdalen tot aan de kleine kapel op de Michaelsberg en dan helemaal naar beneden de stad in. We hebben er nog in het kurpark rondgewandeld en langs het gradeerhaus, dat is een heel lang gebouw met een open gaanderij, de wanden van dit gebouw zijn bekleed met dunne twijgen, zout water uit een onderliggende bron wordt erin opgepompt en druppelt heel fijn over die twijgen naar beneden. Het is aangenaam om er langs te wandelen en de fijne zoutnevel in te ademen. Ik dacht om bij de mobilhome nog wat in het zonnetje te zitten en wat te lezen, maar er stond een strakke, frisse wind, binnen was het dus veel aangenamer. Freddy is 's avonds gewapend met fototoestel en statief nog eens naar het uitzicht punt gewandeld om er foto's te nemen van heel de verlichte stad.

19 april

Wat hebben we vandaag op alle gebied een prachtige dag gehad, de zon scheen, de wind was gaan liggen, en onze volgende bestemming Speyer was echt een juweeltje. Het is een historische stad met heel wat bezienswaardigheden waaronder de machtige Domkerk, één van de vele werelderfgoederen. Vanaf de Domplatz met het Bisschoppelijk paleis begint de Maximilianstrasse, de hoofd en wandelstraat met mooie winkels, en ook hier weer vele uitnodigende terrasjes. Deze straat komt uit bij de 55 meter hoge stadspoort waar je ook in naar boven kan voor een mooi uitzicht over de omgeving. Ook het park achter de Domkerk is aangenaam om in rond te kuieren, ze waren er volop vuurwerk aan het plaatsen dat ze nog vanavond zouden afvuren, en er was kermis.

Wat we ook zeer overweldigend vonden was het Technik museum Speyer met zijn buitenterreinen waar o.a. vliegtuigen, locomotieven, een duikboot enz... stonden opgesteld en waar je ook een kijkje in kon nemen, zoals in een Boeing 747 van Lufthansa en een Antonov An-22 vrachtvliegtuig. Ook zijn er verschillende hallen te bezichtigen met o.a. oldtimers, race en F1 wagens, legervoertuigen, oude brandweerwagens, vrachtwagens, vliegtuigen en helikopters. Er was een aparte grote hal over de ruimtevaart, er stond zelfs een Russische Buran space shuttle in, enorm groot en hoog is dat ding. Kortom hier waren we enkele uren zoet en vonden het heel interessant. http://www.technik-museum.de. Sloeberke hadden we in de mobilhome gelaten op de vlakbij gelegen camperplaats, want honden zijn in het museum niet toegelaten. Ik denk dat ze dat helemaal niet erg vond, want ze was al moe van dat wandelen door de stad. Toen we terug in de mobilhome kwamen lag ze nog goed te slapen. 's Avonds sloten we deze mooie dag af met het prachtige vuurwerk.

20 april

Goed uitgerust vertrokken we vanmorgen zoals gepland naar Sinsheim, want geen Speyer zonder Sinsheim. Hier is ook een technik museum en dit museum vervolledigt beide collecties. Hier konden we een Concorde en een Russische Tupolev 144 bewonderen met in de hallen o.a. exclusieve automodellen zoals een Maybach of Bugatti, Rolls Roys enz... Ook F1 wagens en zelfs een heel grote opstelling van een oorlogstafereel, met tanks en ander zwaar oorlogsmateriaal dat daarbij komt kijken, knap gedaan maar triestig om zien. Hier waren we wel wat vlugger terug buiten dan in Speyer, maar daar was er dan ook wel veel meer te zien.

Omdat de camperplaats in Sinsheim een eindje van het museum verwijderd lag en we Sloeberke er weer moesten achterlaten, zijn we daar maar niet gaan staan en hebben we op de grote parking van het museum geparkeerd, pal onder de vleugels van een Boeing, lekker in de schaduw dus, maar overnachten mag je er niet en dat waren we ook niet van plan. Sinsheim was normaal gezien de laatste te bezoeken plaats van deze reis, maar omdat het weer nog enkele dagen mooi zou blijven breien we er nog een stukje aan en zijn we terug naar de camperplaats in Bad Dürkheim gereden om er te overnachten, morgen vertrekken we dan nog voor een paar dagen naar de Moezel.

21 april

En zo zijn we dan na twee uurtjes rijden van uit Bad Dürkheim op de camperplaats in Kesten aan de Moezel aangekomen. We hebben er onmiddellijk onze stoeltjes buiten gezet en verder heel de dag genoten van de zon, de rust en van het zicht op de Moezel met af en toe een voorbijvarende boot of een riviercruiser.

22 april

Vandaag was het minder warm dan gisteren en er was een strakke koude wind, zodat we met onze stoelen een plaatsje moesten zoeken uit de wind. Ik heb zitten lezen en liggen luieren, Freddy had boven op een wijnberg een kruis zien staan, een mooi doel om naar toe te wandelen vond hij. Morgen rijden we naar huis en kunnen we weer alles in gereedheid brengen voor onze volgende reis. Hopelijk is dat al vlug want we hebben de smaak weer goed te pakken.

Click hier voor de foto's en het reisverslag van Duitsland: Eifel 2011