![]() | Uzależnienie seksualne (seksoholizm) to jednostka chorobowa, obejmująca przymus zachowań, takich jak angażowanie się w zachowania o podłożu seksualnym, które mają destrukcyjne skutki dla życia społecznego i emocjonalnego jednostki[1], kompulsywna masturbacja, natręctwa seksualne, częsta zdrada, częste oglądanie pornografii.
Pojęcie seksoholizmu jako odrębnej jednostki diagnostycznej jest przedmiotem kontrowersji w kręgach psychologów i psychiatrów. Obecnie uznany jest przez wielu specjalistów za modę obyczajową [2], związaną ze wzmożoną popularnością dobrze sprzedającej się tematyki miłosnej w mediach. Według proponujących diagnozowanie tych objawów jako wyizolowanej jednostki chorobowej, stanowi ona jedną z form uzależnienia psychicznego. Wskazują oni na szeroki zakres możliwych przyczyn, włączając w to zespół stresu pourazowego, wpływ rodziców w rodzinach patologicznych i inne czynniki środowiskowe. Nieleczona ma potencjalnie tragiczne skutki dla osoby dotkniętej tym problemem. Należy podkreślić, że każde zachowanie, prowadzące do uzyskania nagrody lub unikania psychicznego dyskomfortu, może zamienić się w przymus, może być uzależniające. Nałogowy hazard, wydawanie pieniędzy czy objadanie się również spełniają te kryteria.
Podobnie jak w alkoholizmie i narkomanii nałogowe zachowania seksualne wiążą się ze zniekształconym myśleniem, racjonalizowaniem, bronieniem siebie, uzasadnianiem swojego zachowania i obwinianiem innych za powodowanie trudności. Chociaż niektóre osoby uzależnione od seksu są hiperseksualne – dążą do stosunku seksualnego lub orgazmu kilka razy dziennie – większość taka nie jest. Jeśli ktoś jest uzależniony od romansów, może go doprowadzać do euforii dreszcz polowania i zdobywania, a nie sam akt seksualny. Kryteria diagnostyczneCharakterystyczne cechy każdego uzależnienia to:
Kryteria diagnostyczne ICD-10Kategoria diagnostyczna dotyczy stale powtarzającego się niedostosowanego zachowania w odniesieniu do zachowań seksualnych. Uzależnienie seksualne należy zatem traktować jako podjednostkę diagnostyczną F63 (Zaburzenia nawyków i popędów), jednak ze względu na kategorię zachowań, klasyfikować jako F65.8. Dotyczy to zachowania cechującego się niezdolnością do powstrzymania się od powtarzania nieprawidłowych zachowań. Impulsywne działanie jest poprzedzone stanem napięcia i uczuciem ulgi w czasie wykonywania czynności. Kryteria diagnostyczne DSM IVKlasyfikacja DSM IV nie wyróżnia obecnie w żaden sposób uzależnienia seksualnego, a taka diagnoza sama w sobie jest kwestionowana przez część środowisk medycznych, jako nie wyróżniająca się znacząco spośród innych nałogów i opisana bardzo ogólnymi kryteriami, które mogą w rzeczywistości dotyczyć wielu różnych stanów patologicznych (OCD, psychozy), ale także naturalnej różnorodności zachowań i potrzeb seksualnych pośród ludzi. Objawy mające wyróżnić prawdopodobieństwo uzależnieniaKryteria rozpoznania choroby proponowane przez Patricka Carnesa:
KontrowersjeNaukowcy specjalizujący się w zachowaniach seksualnych generalnie
zgadzają się z czego składa się pozbawione-kontroli zachowanie
seksualne, ale nie zgadzają się czy należy je diagnozować jako
uzależnienie, czy jako objaw zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, które
może powodować obsesje seksualne i w niektórych przypadkach działanie
powodowane tymi obsesjami. O dwóch opozycyjnych stronach w tej debacie
można przeczytać więcej w Medical Aspects of Sexual
Addiction/Compulsivity w American Journal of Preventive Psychiatry and
Neurology, datowane Maj 1990 i Wiosna 1991. Zobacz teżLinki zewnętrzne
|