Norbert z Cieplic

- Norbert z Cieplic robi wrażenie wyjątkowo łagodnego 28-latka. Po rozmowie okazuje się, że narkotyki zrobiły z niego potwora, którego jedynym celem jest zdobycie pieniędzy na środki odurzające. Jak mówi, ćpa od ósmego roku życia, ale pierwsze narkotyki wziął kiedy miał siedem lat. Skąd je miał? Z domu. – Mama rozwiodła się z ojcem bo brał narkotyki. U mnie w domu wszyscy brali, ojciec, chrzestny, dziadek, babcia lubiła popić. Mój ojciec był  chemikiem, sam przygotowywał sobie „działkę” – mówi. – Ja też jestem alchemikiem, tylko samoukiem i też przez lata produkowałem narkotyki. Skończyłem tylko cztery klasy szkoły podstawowej, ale w domu mam całe stosy książek o chemii, medycynie, lekach – dodaje. – Musiałem nauczyć się, jak łączyć, co łączyć, w jakich warunkach, skąd brać składniki. Jako małolat widziałem, jak ojciec ćpał. Pomyślałem sobie: po co te narkotyki są ludziom potrzebne. Po co oni je biorą? I z ciekawości wziąłem. Heroinę: czystą i polską, chlorowodorek kokainy, który się przerabia na takich specyfikach jak ocet, bo to jest półprodukt. Podbierałem ojcu działki, a ten nawet o tym nie wiedział.

    Norbert, którego ciepliczanie nazywają „Norbi” w miligramach wymienia skład kilkudziesięciu leków, dostępnych w aptekach oraz na receptę. Stosuje też czyszczące środki chemiczne, z których można pozyskać substancję do robienia narkotyków. Na początku po „przyćpaniu” było mu błogo, znikały problemu, świat stawał się kolorowy, czuł się jak młody bóg, mógł wszytko. Kiedy zaczynało brakować narkotyków, zaczynały się jego problemy. Miał halucynacje, biegunkę, różne choroby, dolegliwości, myśli samobójcze i pozostał tylko jeden cel... zdobyć działkę.

– Nie chciało mi się żyć, wyłem z bólu nóg, chciałem się zabić – mówi.– Zacząłem sam produkować narkotyki. Za to wielokrotnie trafiłem do więzienia. Ale nie tylko za to, też za kradzież i takie tam. Norbi nie ukrywa, że po jakimś czasie nie mógł rzucić ćpania. Nawet jak jechał na odwyk, wytrzymywał tam kilka dni, później znowu zaczynał brać.

– Kiedyś poznałem takie dwie ładne dziewczyny, kocham dziewczyny –mówi. Jedna z nich dała mi warunek, narkotyki, albo ona. Była śliczna i mądra. Poznaliśmy się na detoksie. Obiecałem jej, ze przestanę ćpać. Początkowo ją okłamywałem. To była taka dziewczyna, która szła ze mną pod kościół klękała na kolanach i prosiła ludzi by dawali mi jakie śpieniądze. Nie dałem rady z tym skończyć i odeszła ode mnie. (płacz) Ile złego zrobiły w moim życiu narkotyki? Mnóstwo, zacząłem być chory, wykańczam moja mamusię, która jest świętą kobietą, sam jestem nikim. Codziennie czuje na sobie te wszystkie spojrzenia ludzi, którzy patrzą na mnie z pogardą.

– Czasami śledzą mnie. Mówią , patrz to ten „narkoman” lezie. Wielokrotnie zostałem pobity, dwa razy złośliwie potrącono mnie samochodem. Dlaczego pytam? Przecież ja nikomu nie robię nic złego. Każdy człowiek jest równy – no nie? Gdybym wiedział, że tak potoczy się moje życie nigdy nie wziąłbym tego gówna do ust. Nigdy (płacz).

– Chciałbym przestrzec wszystkich by tego gówna nie brali – mówi Norbi, ale nie jest wyraźnie co do tego przekonany. Bo przez to można sobie zmarnować życie. Ja je sobie zmarnowałem. Mówi się,  że od jednej działki nic nie będzie. Ja też zaczynałem od jednej działki. I wpadłem w to szambo. Teraz już nie ćpam, heroinę zastąpiłem sobie lekami, które zawierają cztery środki narkotyczne. Skąd je mam? Są na receptę i wypisują mi je lekarze. Bo one są też przeciwbólowe. Jak przychodzę taki wpół przytomny do ośrodka to mi wypiszą. Ale ja już nie ćpam. Ale muszę brać te leki żeby nie umrzeć. W Cieplicach z braku narkotyków zmarło już 16 osób, a w sumie z moich znajomych, który leżą w ziemi naliczyłem 347 osób.

Norbert mieszka obecnie z matką, która nie ma sumienia go wyrzucić z domu. Jak mówi mężczyzna, to dla niego anioł, kochany człowiek.     – Ile ona przeze mnie nerwów zjadła, nocy nie przespała, to taki dobry człowiek – mówi.

Ten obraz spokojnego rozmówcy Norberta zmienia się jednak wciągu kilku sekund, kiedy okazuje się, że nie dostanie od rozmówcy pieniędzy. W jednej chwili z pokornego 28-latka, który rozumie swój życiowy błąd ten człowiek zmienia się z agresywnego i niebezpiecznego manipulatora, który najpierw próbuje wziąć rozmówcę na litość i padając na ziemię zaczyna spazmatycznie płakać, a kiedy to nie skutkuje zaczyn asię odgrażać i wulgarnie wyzywać rozmówcę. Posuwa się nawet do obijania samochodu, staje na drodze i nie chce z niej zejść, dopóki nie dostaniezapłaty za sprzedaną opowieść o swoim życiu. Nie chce jedzenia. Chcę pieniądze, albo wykupienie recept. Uważa, że stracił tyle swojego cennego czasu, że należy mu się zapłata, niczym korepetytorowi....

---

Twój komentarz - powrót na stronę główną- więcej świadectw