Erodium rupestre (Pourr. ) Cadevall 1915
Syn.: Geranium rupestre Pourret in Cav. , E. supracanum L'Hér, E. rupestre (Pourr.) Guittonneau

Systématique, écologie et chorologie du genre Erodium sub-sect. Petraea en Espgane.

Bloeitijd: mei-november
Bloemen: bleek roze, zwaar aangezete rode aderen, meestal actinomorf, vaak met vlekken op alleen de bovenste twee blaadjes
Blad: geveerd verdeeld, zilverachtig-wit aan de bovenzijde, dicht kort behaard, groen en min of meer glad aan de onderkant
Vrucht: 20-25 mm
Bek: 5-6 mm
Status: endeem, wel kwetsbaar maar niet met uitsterven bedreigd
Verspreiding: Spanje in de Pyreneeën
Herkomst naam: rupes = op rotsen groeiend
Sectie: Absinthioides, subsectie Petraea, serie E. foetidum
Soortgenoten:  E. foetidum, E. celtibericum, E. crispum, E. rodiei

Erodium rupestre is een echte rotsplant.  De grijsachtige bladeren met wit rood geaderde bloemen zijn een opvallend verschijnsel. Je herkent hem meteen. Het plantje wordt niet hoger dan 15 cm.
Erodium rupestre kan niet worden verward met één van de andere soorten uit de serie Foetidum. Er is wel enige discussie over wat de juiste naam moet zijn. Er is een stroming die G.-G. Guittonneau volgt die zegt dat het een apparte soort is. Een ander stroming zegt dat het een subsoort van E. foetidum is en dan wordt de naam E. foetidum ssp.  rupestre (Pour. ex Cav.) Bolos & Vigo (1990).

Er zijn vijf vindplaatsen bekend, één bij het klooster van Montserrat en vier in de zuidelijke Pyreneeën.

Verwijzing:
Guittonneau (1988). Systématique, écologie et chorologie du genre Erodium sub-sect. Petraea en Espgane.

Lopez-Pujol, J., N. Alvarez, et al. (2006). “Allozyme variation and taxonomical implications of the endemic rocky plant Erodium rupestre (Geraniaceae).” Biochemical Systematics and Ecology 34(3): 230