Zaterdag 10/07:

Zaterdag avond zijn we vertrokken na onze zoon Laurens te zijn gaan ophalen in Dendermonde. Hij was net terug van het expeditie kamp te Amberloup. Na nog een laatste Belgische frietje te hebben verorbert en  een goed douchke voor onze zoon zijn we rond 21.30 u. kunnen vertrekken met een goed beladen camper.

Onze reis bracht ons via Antwerpen, Brussel, Namen, Luxemburg, Straatsburg In Ribeauvillé een mooi Elzasser dorpje op een kleine 600 km van huis. Aankomst zondag rond 02.30 u.

Onze keurig ingebrachte GPS -  POI’s brachten ons op een camperplaats rechtover een tuin.

Mijn ogen vielen al vlug dicht en s’morgens ontwaakten we tussen een stel oldtimers. Blijkbaar was op deze parking een oldtimer treffen gepland en stond onze camper geboortejaar 2007 hier niet direct op zijn plaats.

Zondag 11/07:

We brachten een bezoekje aan het prachtige dorpje en zette onze trip verder via Mulhouse, Bern, Basel, St Gotthard waar we zonder file onze weg konden verder zetten.

Onze of moet ik zeggen mijn bedoeling was tot aan het Comomeer te gaan ene daar onze tweede stop te maken maar vrouwlief stuurde me via de ANWB campergids 2010 naar camping Campagna te Carnobbio aan het Lago Magiore in Italië.

Zondag – maandag 11 -  12/07

We namen een plaatsje tussen de vele Nederlanders die hun vuvuzela’s al aan het testen waren voor de finale voetbalmatch.

We aten wat zwommen in het prachtige meer en genoten van het voetbal. Wat ik niet wist was dat dochterlief ook een voetbalfanaat geworden was…. .

Ik moest stil zitten en genieten van een frisse pint bij het aanschouwen van het Nederlandse leed..

Eigenlijk was de match niet van wereldniveau zowel de Spaanse als de Nederlandse ploeg speelden ondermaats. De scheidsrechter kende er volgens de oranje medecamperaars niets van en hingen na de match hun oranje petje aan de haak. De camping “ontkleurde “  haar oranje kleur en het werd een stille nacht met hevige regenval.

Ik had in de namiddag ontdekt dat Carnobbio een zeer gezellig dorpje was en maakte dit over aan mijn metgezellen. Al vlug werden de plannen bijgestuurd en werden de verlanglijstjes bovengehaald.

S’avonds namen we nog een duik in het frisse meer en kropen onder de “wol” althans zo voelde het toch aan qua temperatuur.

De volgende ochtend namen we afscheid van onze camping en zette ik mijn gezin af aan het dorpsstrandje. Ik zocht een plaatsje voor onze camper op zo een 500 m van het strandje landinwaarts. S’middags genoot ik nog van een versie “Vittelo Tonato” namen nog een duik en vertrokken voor onze laatste trip richting Toscane – Firenze. Ik had zo het idee van S’nachts is het lekker kalm maar deze stelling moet ik zeer zeker herzien. De truckers reden als gekken, de autostrades bleken allemaal aan herstelling toe, en Firenze bleek nog verder te liggen als gedacht.

Dinsdag 13/07

Door de vele wegenwerken kwamen we niet meer aan een stop voor Firenze en kon ik pas door Firenze onze GPS poi’s  consulteren. Het zou nog 36 km extra zijn…..tot we door een tunneltje moesten van 3.15 m en te smal voor ons huis op wielen besloten we op een in nabijheid gelegen parking onze ogen te sluiten…..a) we hoorden misschien wel duizend kikkers hun lofzang uit brengen en het bleek dat we aan het station stonden. Al vlug hield ik het daar voor bekeken en renden lees reden we weg onder het nauwlettend oog van een voorbijkomende carabinieri patrouille naar een parking in een woonwijk buiten de stad.

Woensdag – donderdag 14 - 15/04

Nu kwam Firenze aan de beurt en gingen we op camping Michelangiollo onze intrek nemen. Deze camping is strategisch zeer goed gelegen om deze stad te verkennen. Is misschien wat stofferig en wat oud maar dat namen we er graag bij. Onze kids zouden een zwembad wel hadden geapprecieerd maar een koud douchke bracht ook soelaas. Het was zeer warm en namen de bus 12 heen en 13 terug naar Firenze stad. Wat een kanjer van een stad, wat vele toeristen van alle allooi, huidskleur en taal. Al vlug nam ik mijn gids ANWB Firenze en Toscane ter hand en besefte ik dat het bij deze temperaturen niet zou lukken om alle mooie gebouwen en musea aan te doen. Onze voeten deden pijn en er waren al enkele millimeters van onder mijn nieuwe in de solden gekochte “Rucanors” verdwenen.

We dachten aan eten, het was 17.45 u. maar blijkbaar is dit voor de Firenzers nog geen etenstijd. Gelukkig kwamen we een galerijtje voorbij met een pizzeria – pastahuis. De pizza misschien wat klein smaakten lekker de cappuccino ook. S’avonds besloten we na een gezinsmeeting Firenze te laten voor wat ze was en onze trip te vervolgen richting Arezzo.

<<Florence - Ponte Vecchio

Een prachtige stad met een rijkdom aan verleidelijke markten, paleizen, kerken, musea en dat allemaal op loopafstand. Wat wil je als toerist nog meer ?

Ponte Vecchio. De Ponte Vecchio dateert uit 1345 en is de enige brug in Florence die niet in de Tweede Wereldoorlog is opgeblazen. Van oorspong waren diverse bedrijfjes gevestigd, maar de slagers, looiers en smeden moesten rond 1593 verdwijnen omdat ze teveel lawaai en stank veroorzaakten.

Hun werkplaatsen werden vervolgens verbouwd en verhuurd aan edelsmeden. De winkels die op de brug zijn gebouwd en er deels overheen hangen verkopen tot op de dag van vandaag dan ook veel antieke sierraden, van goedkope oorbellen tot kostbare antieke juwelen. Vanaf de Ponte Santa Trinita heb je een prachtig uitzicht op de Ponte Vecchio en kun je de uitbouwen van de werkplaatsen, ondersteund door  houten stutten, duidelijk zien.

Florence - Duome

De Dom & Baptisterium. De Santa Maria del Fiori of de katedraal van Florence is, met de enorme koepel, een dominant punt in de binnenstad. Hoewel de bordjes aan de buitenkant anders doet vermoeden, wordt er met de kledingvoorschriften niet zo nauw gele

t. Je kunt dan ook met een korte broek gewoon naar binnenlopen. Wat zeker de moeite waard is.

Tegenover de Dom staat het Baptisterium wat tijdens ons bezoek gesloten was. Maar dat was geen probleem, want het meest bezienswaardige van het Baptisterium bevindt zich aan de buitenkant. Bij de ingang tref je namelijk de befaamde deuren van Lorenze Ghiberti aan. Deze deuren werden begin 1400 besteld om het einde van de pest in Florence te vieren. Uit de werken van zeven vooraanstaande kunstenaars werden de panelen van Ghiberti gekozen. De originele panelen bevinden zich in het Museo dell'Opera del Duomo, maar de kopieën zijn zeer goed. De panelen geven allerlei Bijbelse taferelen weer. Bijzonder fraai uitgevoerd, want Ghiberti was een meester in het werken met perspectief. Florence biedt meer, veel meer.

Zoals de prachtige beelden nabij het Palazzo Vecchio, met onder andere het beroemde David-beeld van  Michelangelo. Of de Mercato Centrale. Een overdekte markt waar sinds 1874 al groente, vlees, vis en fruit wordt verkocht. Helaas (of juist niet !) teveel om hier op te noemen.
 

Donderdag – Vrijdag  15 – 16/07

 De camping gids bracht ons bij een leuke rustige camping “Le Ginestre” eentje met een zwembad zo een 6 tal km van Arezzo. We zwommen, schreven de eerste Toscane pagina’s en besloten s’avonds te bbq’en.

Het was een zeer leuke camping met groot zwembad. Misschien één weetje dat je normaliter in Italië een badmust op moet dus we kozen voor de vier kleuren en showden onze (lachwekkende) mutskes.

Blijkbaar hadden we een goed moment uitgekozen want in het nabijgelegen dorpje Ruccello was het fiësta. De auto’s stroomden toe en alle beschikbare weiden werden omgetoverd tot parkings van de eerste klasse.

Catering, dansen op de laatste nieuwe Italiaanse deuntjes (!) het was er allemaal.

S’avonds dommelden we in met tochwel luide Italiaanse Chansones….. .

We bezochten het leuke stadje Arezzo met de bus.

S’morgens zette we de tocht verder en bezochten Cortona. Ik moet zeggen zeker de moeite waard. Een klapke gedaan met een Amerikaanse madam wie haar dochter studeerde in Cortona. Lekker gegeten en terug via de roltrappen naar onze camperparking. Nu verder …..met het gedacht dat  we ons opblaasbaar bootje nog eens zouden kunnen genieten op het Lago Trensimeno… . We kozen voor een zeer hoog ANWB gehalte van 8.6 van quotering en kozen voor Camping Kursaal. De camping beloofde een 10 voor het zwembad. Aangekomen kregen we een plaatsje tussen vele noorderburen. De senora melde ons dat we konden blijven tot 22/7 dus geen probleem. We ,installeerden ons en probeerden ook een plaatsje in het water te bemachtigen. Een badje van 8 x 15 m los geschat zaten een twintig misschien wel dertigtal Toscanegangers. Ik besloot om een cakje te gaan proeven die we die morgen in een Spar hadden gekocht te proeven.

Lekker cakje maar ik werd getrakteerd op een muggeninvasie van jewelste. Onze camper zat vol van de muggen. (volgens onze buren geen stekende soort) . Hier hield geen enkel lid van de poppekes klan van. Buiten eten kan dus niet meer. We besloten het dorpje te gaan verkennen. Mooi, met zeer mooie uitzichten op het meer waar trouwens bijna niet in gezwommen werd wegens bemerkelijke kwaliteit…. .

We kozen een restaurant “4 camino” waar we genoten van een biftecca en Agnello. Lekker maar veel te veel voor een 94 kg wegende tourist.(voor het vertrek althans..)

S’morgens vertrokken richting Assisi mooi echt zeer mooi. We bezochten de verschillende Kathedralen, en dit in hoge temperaturen van om en bij de 40°C. We besloten op een camping te gaan staan met een fris zwembad maar dit was een openbaar zwembad en het krioelde van de Italiaanse en andere zwemlustigen dus het geleek op de versie van camping Kursaal….

We besloten te zwemmen en onze tocht door te zetten naar Spello waar we na een manoeuvreer staaltje terecht kwamen bij Fattore Amico : Frattorio Oleario Regani. Een zeer vriendelijke, enkel Italiaans sprekende dame begeleidde ons naar onze plaats. Stroom water en een prachtig uitzicht incluis.

We hopen op een rustige frisse nacht..

Morgen Spello bezoeken, misschien Perugia en dan hop naar Sienna.

Maandag 19/07

De nacht was fantastisch en de mensen buitengewoon vriendelijk.

We vertrokken richting Spello en deden eerst nog wat inkopen.

We parkeerden ons op een speciale MH parking. Spello was prachtig echt authentieke smalle straatjes. Het leek of de tijd hier heeft stil gestaan. Na het stadsbezoek besloten we de kids nog eens te verwennen met een bezoek aan het plaatselijk zwembad. Mooi groot zwembad lekker water.

Rond 17.00 u. zette we de Siena tocht in en Kwamen we rond 19.30 u. aan bij de Fattore Amico een stuk buiten Siena. Wat is het hier rustig. Ik vraag me af of wij de enigen zijn die van deze formule kunnen genieten. Stoeltjes buiten lekkere ham met meloen een matig gekoeld Lambruscoken…wat is het leven hier in Italië fijn! Mooie uitzichten, joelende kikkers weerom en een aaigrage poes.

Morgen gaan we Siena verkennen en misschien s’avonds nog naar San Gimiano.

Dinsdag 20/07

Vandaag ontbeten en eigenlijk niet zo goed geslapen. Blijkbaar zijn we het “boerenleven” niet zo gewoon want de haan loeide de dag in rond 04.00 u. en dat is voor ons dorpelingen toch wat te vroeg. Een ontbijt in combinatie met een grasmaaiende boer (die blijkbaar ook een feestzaal heeft) het had anders gekund… .

Siena: een parking gezocht…eerste koste € 20 en dachten dat moet voor minder kunnen…maar de tweede was idem dito € 20. We stonden naast een in panne verkerend Nederlands gezin. Ze hadden een iets lees veel oudere camper en de motor accu had het begeven. Een Italiaanse mechanico was het heuvel aan het herstellen. De papa startte de motor en de inzittende kinderen brachten een kreet van blijdschap uit. Deze mensen brachten ons op het juiste spoor: straatje rechts naar boven en daar bracht een roltrap onze “ luie” of moet ik zeggen in de watten gelegde toeristen naar boven recht in het centro van Siena. Mooi, mooi, mooi we passeerden een trattoriatje en dat zag ik wel zitten. Toch gingen we voorbij… . We kochten een all-in kaartje voor € 10 pp en bezochten de adembenemend mooie kathedraal van Siena. Ook het museum met een exquise panaramico, de crypte alle kortom een 5 tal pareltjes van “wow-Siena” . Ook ik was blij met een bezoek aan de eerder gepaseerde trattoria. Ik koos voor de degustationé carné wijn en water incluis voor € 30.

Starte met een potje leverpastei warm lekker maar niet voor iedereen me dunkt. Een lekkere pasta met fungi, een stoverij met Chianti en last but not least een echte tiramisu.

<<Siena, de gotische bakstenen stad. We gaan de 'Porta Camollia' binnen waarop geschreven staat 'Cor magis tibi Sena pandit' - 'Siena stelt haar hart voor u open'. Wij voelen ons meteen welkom. Alle bordjes wijzen naar het middelpunt van de stad, de Campo. Het is een schelpvormig plein met rode bakstenen bestrating en verdeeld in 9 segmenten. Daaromheen staan het Palazzo Publico en de 102 meter hoge Torre del Mangia en nog een aantal mooie paleizen gerangschikt. We staan vol bewondering en genieten met volle teugen. We zetten onze weg verder naar het domplein op slechts enkele passen van de Campo. De gotische dom is indrukwekkend. Binnen is het halfduister. De tweekleurige zuilen, het blauwe plafond dat met gouden sterretjes is beschilderd en de veelkleurige muren doen een beetje aan een moskee denken. Het meest ben ik onder de indruk van de schitterende vloerpanelen met marmeren inlegwerk. 'De moord op de onnozele kinderen' blijft voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. >>

Na dit alles moe maar voldaan naar San Gimignano eerst op zoek naar een fattore Amico maar een volle “beerput” bracht ons naar een camperplaats met camping faciliteiten. Voor € 22 waren we gesteld: douches, wc, en electriciteit plus een schuttle naar San Gimignano centro.

<<San Gimignano, het middeleeuwse stadje met de mooie torens, op het programma.  We lopen op goed geluk door de oude,volledig bewaard gebleven steegjes in de richting van de torens. Ooit waren het er 72, nu zijn er nog 14 van over. In de middeleeuwen lieten alle rijke burgers een toren bouwen zodra ze daar de middelen voor hadden. De hoogte van de toren getuigde van de rijkdom van de eigenaar, die zijn buurman, tot diens grote ergernis, in de schaduw wilde zetten. Ze waren dus zeker niet bedoeld om het mooie landschap te bewonderen. De Torre Grossa is de hoogste toren van de stad, geen ander mocht boven hem uitsteken. We belanden op de Piazza della Cisterna, een heel aangenaam plein met terrasjes en een prachtige waterput in het midden. Het plein is omringd door middeleeuwse paleizen en torens. Wat verder ligt de dom op het domplein en het Palazzo del Podesta. Niettegenstaande het late uur wemelt het nog steeds van de toeristen. Souvenirzaakjes en eethuisjes doen gouden zaken. >>

Woensdag 21/07 nationale feestdag….

Weeral een mooi en liefelijk stadje. We bezochten de basiliek en genoten van de mooie uitzichten. Na bezoek aan een door Michelin beoordeeld restaurantje, waren onze magen weerom goed gevuld met Toscaans konijn en namen we de shuttle terug naar de camperplaats om op te kramen en door te trekken naar Volterra. We, ik besloot om de gezelligheid van Fattore Amico maar….een foute ingave van de GPS bracht me totaal verkeerd. We passeerde de makers van onze mobilhome en ik besloot een bezoekje te brengen met de klacht van de krakende vering. Een Italiaanse mooie maar van geen andere taal op de hoogte vertelde me dat ik morgen moest wederkeren. Ik bedankte.

Toen besefte ik dat we nog 100 km te gaan hadden…… wat een wrang gevoel gaf. Ik keek op de oude vertrouwde manier naar de wegenkaart en toen besefte ik dat ik een 11.XXX had gedrukt ipv 10.XXX, daarom waren we naar een foutieve plaats op weg. We volgden de kaart en tikten de juiste coördinaten in van de Fattore Amico en we vonden een zeer leuke plaats met zwembadfaciliteiten (van Agriturismo) voor € 5 pp. Mijn zoon dook vlug voor het avondmaal nog een keer de pool in, wij planden dit voor morgen.

De kids amuseerden zich met een never ending kaartspel. En wij kropen onder/in de wolvoelende alkoof J.

Donderdag 22/07

S’morgens ontbijt en zwemmen, luieren, en bekomen van het drukke programma.

En dit allemaal bij een lieve mevrouw van het Agritourismo.

Rond 17.00 u bliezen we de aftocht richting Volterra met een zwaai naar de mevrouw en de toffe locatie. We zochten de camperplaats aan een terme die vol met landgenoten stond. Trapjes op en we waren in het centrum van het stadje. Volterra is een mooi plaatsje met typische winkeltjes met albast, maar vooral een prachtig uitzicht over het landschap rondom. We kozen een restaurantje waar we genoten van een fris welgekomen briesje. Het restaurantje had een zeer sympathieke bediening doch Chef Stefanelli had onze T-Bone Fiorentine van € 4 per 100 g. echt “verkloot” gecarboliseerd langs buiten en nog rauw “bleu froid” van binnen. Ik bracht de dienster op de hoogte maar de kwaliteit van het vlees (wat wel ok was) vroeg om rauw gegeten te worden? Wat een onzin!

Ook de gegrilde groenten waren dermate zwart dat we hiervoor ook bedankten. De patatinnes waren lekker maar de ketchup en mayonaise was op. Ik moest me inhouden of ik schoot de keuken in om een demo te geven van: hoe maakt men mayonaise.

De rekening van € 180 was eveneens een aangebrand geschenk. Voor de twee T-Bones alleen al was het € 60, dus jullie zijn gewaarschuwd. Even had ik heimwee naar het restaurantje in Sint-Niklaas met misschien wel de zaligste ribstukken op de haard… .

We daalden terug de trappen af richting camperplaats en kropen “onder de wol”

<<Volterra is beslist een omweg waard. Het heeft een ietwat sobere uitstraling. De historische stadskern is nog helemaal middeleeuws. Op de Piazza dei Priori, één van de best onderhouden middeleeuwse pleinen van Italië staan we vol bewondering voor het Palazzo dei Priori en het Palazzo Pretorio. Een eenzame straatmuzikant zit ietwat verdoken in de hoek van het plein. Zijn sfeervolle muziek brengt ons terug naar de middeleeuwen. Enkele passen van de Piazza verwijderd staan de romaanse dom, interessanter aan de binnenkant dan aan de buitenkant, en het baptisterium met wit en groene strepen. Vanaf het uitkijkpunt bij de Via Guarnacci hebben we een mooi uitzicht op de restanten van het Romeins theater. We nemen ook een kijkje in één van de talrijke albastwerkplaatsen. Het bewerken van albast gebeurt hier al duizenden jaren. >>

Vrijdag 23/07

Ontwaakt lekker ontbeten en vaart gezet richting Pisa. Hier hadden we vooraf al gepland voor de veilige Camping Torre Pendente. Inderdaad een strategisch goed gelegen camping waar je na aanmelden een plaatsje kan kiezen op de camping. We kozen voor een plaatsje dicht tegen de wasplaatsen en zwembad. Ik sloot de camper aan op het stroomnet en boem alles sloeg uit…..wat was er mis??? Alle mogelijke stekkers nagekeken, onder de camper gekropen om misschien snel het heuvel te vinden maar…niks gaf soelaas, dan maar gewoon de stekker in de camper door het raam gestoken om zo toch alle oplaadspullen te kunnen voorzien. Na even info gewonnen te hebben via een Belgische camperforum bleek dat het de acculader zou kunnen zijn.

Dit zou dus werk voor Alpha worden bij thuiskomst.

Enigste nadeel is dat de koelkast nu enkel maar op gas draait en dit een minder rendement geeft dan op 220 V.

Rond 16.00 u. vertrokken we richting Pisa te voet, wat zeer goed te doen was. Ik had al vele foto’s gezien van de scheve toren maar zo op een paar meters er van af is toch een beleving hoor! De kinderen beklommen de toren en genoten van het “scheve” uitzicht (had een fors prijskaartje van € 15 pp!). Wij bezochten de mooie kathedraal.

Genoten nog van een cappucino en gelatto en keerden naar onze thuis terug.

De nacht was warm en een stel Franse puberende jongeren deden een luidruchtige “plonge”.

<<Pisa - Toren van Pisa

Wie aan Pisa denkt, denkt aan een ding; de wereldberoemde scheve toren (Torre Pendente). Met het gevolg dat je rondom de toren ongeveer beetje elke nationaliteit tegenkomt en het ene na het andere datakaartje wordt volgeschoten.

Vrijwel alle gebouwen op het Campo dei Miracoli staan scheef door de slechte fundering en zachte moerassige ondergrond. Maar geen enkel gebouw helt zo ver over als de toren. Maar liefst een dergelijk 5 meter staat de 55 meter hoge klokkentoren uit het lood. De toren staat zo scheef dat je als leek denkt dat je elk ogenblik getuigen kunt zijn van een omvallende toren. Maar het ministerie van Cultuur besloot begin jaren negentig de toren te sluiten voor bezoekers en de toren voor omvallen te behoeden.

De bouw van de toren begon in 1173.  In 1274 was de derde verdieping klaar. Toen al begon de toren over te hellen. Toch ging men door met de bouw en in 1350 was de toren af, maar stond al 1,4 meter uit het lood.

 

Zaterdag 24/07

Goed ontbeten en rustig opgeruimd en nog even gezwommen en gedoucht zodat we om 14.00 u. de camping konden verlaten ( € 52 per nacht! 4 vlw + camper).

Nu zette we vaart naar Lucca (de verzusteringsstad van Sint Niklaas mijn geboorte stad).

We keken in de camperplaatsen gids en zagen dat er twee waren. Een eerder praatje met camperaars bracht ons bij Serchio een leuke Duits pratende camperplaatsbaas. Deze plaats ligt super vlakbij een betalend zwembad (€ 5 vlw en € 3 kids) en een rivier waar we daarnet nog gingen in zwemmen met waterval die veel waterpret gaf aan mijn zoon. Ook mooi om te fietsen langsheen een geasfalteerd pad. Enig minpuntje misschien dat de plaatsen nogal krap zijn. (wij betaalden € 22 voor 4 personen).

S’avonds BBQ en slapen gaan.

Zondag 25/07

Lekker ontbijt genomen en vertrokken richting Lucca centro. Mooie stad met een stadswal waar zeer leuk kan rond gefietst worden.

Spijtig (voor de dochter althans) waren de winkeltjes gesloten en beperkten we ons tot het monumenten schoon, wat na Assisi ea misschien wat minder werd beoordeeld.

Wel zeer mooie vergezichten tijdens onze dubbele uitvoering van de al fietsende stadswaltoer.

S’middags minder goed gegeten en daarna terug naar Serchio. Leuk gezwommen in het achterliggende riviertje. De kids deden nog een badminton partijtje, keken nog wat tv en we sliepen als roosjes in Italië.

Maandag 26/07

In de voormiddag nog wat zwemmen in het verkwikkend zwembad. Rond 06.00 u. Vertrokken naar Lucca city. We splitsten ons gezin in een mannelijk deel en een vrouwelijk deel. Dochterlief had al heel wat in het achterhooft…. . Blijkbaar had zoonlief ook al het een en het ander op zijn verlanglijstje. Ik dacht er nochtans een zeer rustig rondje Lucca van te maken.. .

Tot 3 maal toe zijn we in een zelfde petjeswinkel geweest. Uiteindelijk met de fietsen teruggekeerd en ook gekocht.

Daar vroeg ik of er goeder restaurants waren in Lucca (lees geen toeristen keuken!) en ja in Via Elise zou een goed restaurant zijn. Ondanks we een plannetje hadden en verschillende malen een dorpeling om de weg hadden gevraagd was het niet zo makkelijk deze via te vinden. Eens aangekomen was er niet zo duidelijk een restaurant, wel een van een 5* hotel met luchters van bij Leonardo maar we bedankten en gingen verder op zoek onder leiding van zoonlief. Aangekomen op een terrasje. Pasta met konijn lekker, porc met tomaat basilicum en kappers om te wenen!.

Kids hadden pasta met scampi maar deze waren ongepeld en vermengd met de pasta..geen sinecure om te eten dus. Zou de kok dit ooit al eens zelf geprobeerd hebben als kind?

Kortom weer geen wow ervaring met de Italiaanse keuken.

We fietsten terug naar Serchio waar we een goed adresje wisten voor chocoladetaart. Wat is/was die lekker. Ik haastte me om eventueel mijn disgenoten te helpen doch bleef ik op mijn taarthonger zitten.

We keken nog wat TV Vlaanderen en kropen onder het laken.

Dinsdag 27/7

Vandaag zongen we het liedje: “ ik zeg je geen vaarwel Lucca……” het was hier goed!

En rommelden alle spullen op en hingen we de fietsen terug op de camper. We namen “clean” H²O dumpten onze fecaliën en zette koers richting Carrara. Amaai gene zever was de rit naar de “Marmo Tour” vrachtwagens beladen met honderden tonnen raasden de berg af en lege trucks raasden in een heil tempo de berg op. Wij tuften op het gemak richting de ziel van cava 81 & 97.

Om 13.00 u. konden we erin. Voor 13.00 u. stormden toeristenbusjes de grot uit. Nadien was het onze beurt om erin te stormen. Met vieren achterin en zo een 11 zielen aan boord stormden we de cava in. Een grandioze hal bracht mijn aangeboren curiositeit op gang. De dame/chauffeur deelde de groep in: Italian part een 3 tal, en English part een 30 tal. De dame bracht het verhaal van: kwaliteit, kleur, ontginnen, maar 5 werkmannen omwille van pollutie, tentoonstelling op een toffe manier. Na deze uiteenzetting kijken we beslist op een ander manier naar die witte steen met adertjes in…

We keerden terug langs de smalle paden en besloten om naar de zee te trekken. We deden nog een laatste voedingsmiddelen inkoop, en later aanschouwden we Marina di Carrara, en trokken door op zoek naar een parkeerplaats voor onze MH. Het werd een plaatsje langsheen de drukke baan. Een smal straatje bracht mij bij een lekkere cappuccino. Een mooie blik op een vredig haventje en wat verderop een strandje met de view van de Apennijnen.

S’avonds zochten we een veilige standplaats bij Fattore Amico in Luino. Het was een restaurantje. We kregen een mooi plaatsje toegewezen en Fanny besloot om een tafeltje te voorzien voor ons. Alles van eigen bodem. Eerst een buffetje met wat koude gerechtjes, lekker!, doorna een lekkere pasta met funghi weeral lekker!, daarna kip, konijn en big. Lekker maar teveel. Als afsluiter een Italiaanse specialiteit een rijsttaart gemaakt met arborio rijst. Dit alles met eigen witte wijn. Een toffe ervaring in het holleke van pluto!!

We kropen in onze alkoof en genoten van een verdiende rust tot de pauw ons wekte, gevolgd door een vroege maaibeurt, een voorbij scheurende quad ontwaakten we in mineur….

Woensdag 28/07

 Het ontbijt maakte veel goed. We bespraken onze volgende bestemming en besloten om al een eindje huiswaarts te gaan om de drukte te ontlopen. We kozen voor de overkant van Cannobio, Maccogno waar we aankwamen op een volzette camping, na een vermoeide tocht van 350 km die 1000 km leek. Gelukkig was er in de buurt een camperplaats recht aan een riviertje.

Na te bedaren leek deze optie veel beter dan knus op de camping te gaan staan….

Ons overvol te ledigen toilet en de haren van moeder en dochter werden tot een goed einde gebracht op de nabijgelegen camping J.(Eventjes stout na 3 weken….)

Donderdag 29/07

De nacht was vredig, luisterend naar het vlakbij gelegen riviertje. We ontwaakten, ontbeten en zagen de weersevolutie van bijna onweer naar stralend zonnetje.

Vandaag nog wat kuieren/zwemmen/baden. Vanavond neem ik de St. Gotthard aan in huiswaartse richting tot een 400 km verderop Colmar.

Na een enorme regenbui zijn we wat vroeger vertrokken richting St.- Gotthard, en gelukkig maar. De wilde verhalen van monsterfiles voor de tunnel hebben ook wij mogen ondervinden. Twee uur stoppen & doorrijden tot we de 17 km lange tunnel inkonden. Het weer hier was van “schudderen uit de korte broek”. Ook in Basel hadden ze het lumineuze idee gehad om de ring rond de stad af te sluiten en ook dit bracht zo een 1.5 u. file met zich mee. Onze GPS was blijkbaar ook in de war, maar bracht ons toch rond 00.00 u. in Colmar. De camperplaats aan de Gendarmerie beoogde ons niet veel rustige slaapuren te geven, dus maakte ik gebruik van de France Passion. Volgens de gids: “ en face Total direction Mulhouse…” waren er geen twee Total tankstations in de buurt…natuurlijk kamde ik de buurt van de verkeerde Total tankstation uit. Na een bevraging aan een zonderlinge nachtelijke tanker….kwam de tweede Total ter orde. De bordjes van France Passion werden al snel gespot en als dieven in de nacht namen we plaats op het voorziene terrein.

Vrijdag 30/07

S’morgens verwelkomde de vriendelijke “monsieur” ons en vergaf ons van het nachtelijk arriveren. Weeral super vriendelijke France Passion leden.

Een parking voor onze mobilhome op de voorziene camperplaats (bij de gendarmes..) en hup Colmar city in. Mooie stad met mooie gebouwen en een imposant verleden. We reden als volwaardige toeristen met het toeristentreintje mee en genoten van o.a. la petite Venise.

De flammenkuchen werden geproefd en de doortocht naar een knap plaatsje (volgens een collega – camperaar) te Echternach (Luxemburg) aan het meer werd gezocht. Het was inderdaad een mooie plaats aan een mooi meer met tal van wandel-en fiets mogelijkheden.

De “mannen” gingen al een kijkje nemen aan het meer, er werden reeds plannen gesmeed om de vishengels te water te laten tot een goed Nederlands sprekende (met een bordje van Lac D’ Echternach) ons kwam melden dat hier op dit mooie stukje van Luxemburgse bodem niet mag overnacht worden. De politie zou ons een fikse boete geven indien we bleven staan. We konden terecht bij een vriend camping wat verder. So far so good gingen we dan ook naar die camping vol Nederlanders (weeral) volgens mij waren er geen noorderburen meer in eigen land… 

Zaterdag 30/07

Goed geslapen, proper gedoucht, boordtoilet leeggemaakt, en hop naar Echternach city. Misschien wat in mineur na wat we allemaal gezien hadden maar toch een gezellig centrum.

Dan kwam de eindtocht die vanuit Echternach toch nog een hele trip was.

Rond 20.00 u. arriveerden we moe maar voldaan het thuisfront…… .

 

 

Besluit:

·         Italië – Toscane is een mooie streek met zeer prachtige steden. Wij ervaarden (07/2010) Toscane als zeer warm, zodat je veel mist van al het schoons te zien in de steden.

·         Je verkiest op den duur een zwembad naast een stad.

·         Firenze is zeer mooi, maar teveel om op één dag te doen. Wij hadden twee dagen voorzien maar na één dag al bedankt door de hitte. Ik denk als je Firenze echt wil ontdekken dat een drie, viertal dagen nodig zullen zijn om deze te ontdekken.

·         De streek rond Firenze, Arrezo vonden we wat minder mooi in vergelijking met die van Volterra, tot Carrara.

·         Assisi is zeer zeker de moeite waard.

·         San Gimiano, Volterra, Sienna, Pisa zijn allen zeer mooie steden een must om gezien te hebben!

·         Carrara en zijn marmer zijn een omweg waard. Goed te doen met camper.

·         Mooie kuststreek.

·         Culinair vond ik Italië minder.

·         Naast Pizza en pasta naar Belgische normen niet veel meer spectaculairs meer te proeven...

·         Fattore Amico heeft ons bij zeer sympathieke mensen gebracht. Altijd goed ontvangen zelfs met een flesje olijfolie te Spello!!

·         Italianen spreken enkel Italiaans, dus voeten, armen en benen zijn nodig om te communiceren.

·         In totaal hebben we 3600 km gebold wat toch een hele afstand is/was.

·         Het programma was zeer goed te doen maar misschien te zwaar beladen na een jaar hard werken…

·         Lago Maggiore heeft ons geprikkeld..misschien een van onze volgende bestemmingen.

 

4 augustus 2010.