fonte de financiación é a venda de material (camisetas, bolígrafos, chisqueiros...) e os ingresos da barra que montamos o día do Festival, así como o que poidamos ir sacando de todos os actos que organizamos durante o ano.

¿Como facedes os debuxos das postais, camisetas ...?

            Pois como todo, o contar con amigos é moi importante. A gran maioría dos debuxos son de Adrián, un dos membros da Asociación. Logo toca pasalos ó ordenador e aí xa comeza todo o proceso de creación de postais, logotipos, pegatinas, carteis,  etc. Sempre axudados por amigos que son uns manitas para estas cousas.

O día do Festival, ¿disfrutades ou tedes que seguir traballando?

            Traballar sempre hai que traballar, e eses dous días son os días de máis traballo, pero a verdade é que a satisfacción dun traballo ben feito é unha forma de disfrutar que non se pode pagar con nada. Para nós, o mirar 5.000 persoas ou máis, brincando, bailando e pasándoo ben cunha cousa que creamos con tanto esforzo, é unha maneira de disfrutar enorme. A verdade é que é unha sensación única. Esa é a nosa maneira de disfrutar: saber que fixemos as cousas ben e que todo vai “case” perfecto.

   Bueno, xa para rematar, darvos as gracias e animarvos a que sigades traballando. Se alguén está interesado en traballar con nós, ou simplemente achegarse para mirar como traballamos, non dubidedes en poñervos en contacto con nós no número 6969874392 ou visitando a nosa web www.mozasemozos.org ou www.mozasemozos.es.vg.

 Eva Rivas

O AMIGO QUE EU AMABA

 
Era un amigo pero amábao, en silencio permanente.

Mentres el os seus amores me contaba, eu escoitáballe as súas frases tristemente.

Era un amigo, pero gustábame, o meu afán era miralo cada día, cada momento.

Nunca soubo do amor que eu sentía por el, porque sempre me falaba da súa amada.

Era unha amiga para todo o mundo porque a ninguén os meus amores confiaba.

Eu queríao profundamente e forzosame o calaba.

Era un amigo, eu sentía temblar o meu corpo cando el me miraba.

O miralo xunto de min facíame feliz, era un amigo, era un amigo.

Peo o día que emnos esperab, chegou sen decirme nada, colleume as mans entre as súas, miroume con tenrura, e díxome:

            ¡¡¡ERA A TI A QUEN AMABA!!!

          Vanesa Martínez  Rodríguez  3ºC

Esta noite tiven un soño no que aparecía...

      ...auga.

Suxere a vida do soñador e representa os seus sentimentos, instintos e sensacións. Se as augas son axitadas ou sucias suxeren que o suxeito precisa tomar unha decisión; se se presentan claras e en calma, que a decisión e correcta.

      ...animais.

Soen simbolizar aspectos da natureza emocional e instintiva do soñador. A aparición de animais feroces ou enfurecidos representa ira, mentres que a de enxaulados ou atados simboliza que o suxeito síntese traicionado, coaccionado ou lastimado. O tipo de animal tamén garda significado: por exemplo, a formiga representa codicia; o can, lealtade; o oso e o cabalo,forza; o gato, traición; e a serpe, a sexualidade e a tentación

     ...árbores.

Suxeren vida- Se as follas están verdes, indican cambios positivos;se aparecen marchitas, trátase dun cambio decisivo, para ben ou para mal; e se non ten follas, simboliza o cambio dunha situación.

      ...aves.

Representan a huída dunha situación indeseable, o desexo de liberdade e unha perspectiva de aumento de conciencia e lucidez. Ademáis, o tipo de ave alberga un significado: o pavo suxere o desexo de vanidade; a galiña, situacións de cobardía; e o corvo representa a traición e a ingratitude.

      ...ascensores e escaleiras.

Suxeren unha melloría, cando ascenden; ou unha regresión, cando descenden.

     ...caídas.

Simboliza o fracaso, o retroceso e a pérdida de control na vida. Tamén indica o fin dun ciclo natural.

     ...caras.

Representan algo natural, peroque pertence ó pasado e que xeneralmente borrans.e ou apártanse da nosa vida.

     ...ceo.

Fai referencia a inquietudes sobre o futuro que poden resultar da situación actual.

     ...cores..

Suxeren  muitas cousas, dependendo da cor. O negro representa a culpabilidade e outros sentimentos intensos, mentres que o blanco fai referencia a pureza e a espiritualidade do individuo.

     ...carreiras.

O acto de correr indica que o soñador está evitando ou huíndo de algo que hai na súa vida. Se se fai hacia o motivo, expresa o desexo de alcanzar un obxetivo, e se se realiza por outro placer, indica unha necesidade non satisfeita.

     ...deserto.

Simboliza unha área de nós mismos, xeneralmente do terreo sentimental, á que non prestamos moita atención.

      ...desnudez.

Ten que ver con sentimento de vergoña ou vulnerabilidade.

     ...dentes.

Dependendo do contexto do sono, fan alusión ó pracer erótico ou a problemas sexuais. Por exemplo, ir ó dentista indica o desexo de resolvelos.

      ...edificios.

Representan ó soñador. As actividades no seu interior indicansubjectividade,así como problemasinternose a capacidade de resolvelos por símesmo. A actividade portas a fóra suxere obxectividade e influencias externas.

      ...estacións.

Poden indicar unha certa disposición sentimental ou fase da experiencia: no inverno simboliza untempo inconscente de hibernación;a primavera, o inicio dunha nova vida;e o verán, a expresión máxima de liberdade e desarrollo persoal.

      ...excrementos.

O soñadorr está preocupado por temas relacionados coa riqureza, os cartos e a prosperidade.

     ...flotar e voar.

Significa que o suxeito síntese feliz e cheo de regocijo. O descenso dende unha altura hasta o chan pode indicar a transición dunha sensación de benestar a un sentimento de depresión.

       ...fogo e calor.

Poñen en evidencia que se pasa por un estado de ira causado por un axente extern. As chamas , as veces, simbolizan a purificación espiritual ou de outro tipo.

      ...esquerda e dereita.

O lado esquerdo representa nos sonos aspectos artísticos, emocionais e internos da persoa, mentres que o destro fai alusións a nosa mente lóxica e racional.

      ...neve.

A súa caída representa problemas que ó soñador parécenlle infranqueables.

      ...Nenos.

Simbolizan un cambio ou unha novafase navida do que soña.

      ...peixes.

Suxeren unha abundancia de espiritualidade ou o estado do que soña.

      ...pel.

Representa os sentimentos; problemas coa pel indican cambios emocionais.

      ...portas e fiestras.

As primeiras aluden ás eleccións que podemoos facer, e as segundas, ós ámbitos novos nos que podemos adentrarnos.

      ...sangure.

Figura a vida e a conexión indestructible con alguen ou algo, probablemente coa persoa ou cousa que sangra no sono.

      ...sol.

A súa visión orínica indica o fin dun problema ou unha dificultade.

      ...vallas.

Representan as nosas limitacións. Simbolizan un obstáculo que hai que superar.

   HAIKU

Formas abstractas

feitas pola area na beiramar

 A onda chega e apodérase

delas.

          Raquel  Est{evez  Rodriguez  2° A

 “HAIKUS”

Frightened mouse                               Rato asustado

Running trough the ferns                     Correndo entre os                                                                  fentos

Hoping for a new day                       Esperando   por

                                                           un novo día             

ELISABET 2ºA

Little lake                                             Lagoa pequena

Breathing through the water                Respirando 

                                                         a través da auga
 

The winter breeze                                O bafo do inverno

EVA 2ºA                                              

Lonely mountain                              Montaña  senlleira

Nestling in the sky                                  aniñando no ceo

Always  white                                          sempre branca

MANUEL 2ºA

Orange sun                                          Sol laranxa

Hiding venid the trees                          Agachado tras 

                                                             das árbores
 

Summer twilight                                   Crepúsculo do 

                                                            verán

                                                                                        MIGUEL 2ºA

     ¿QUE É O AMOR?

¿Que é o amor?

É algo que crea dor

cando ti non estás meu amor.

Por iso che pido:

“Non me deixes soa por favor”.                                            Cando chegue o solpor

                                                                        cando xa non faga calor

                                                                       quero que me deas unha resposta

                                                                       canto antes, por favor.

Se me dis que quedas aquí comigo

Tocarei o tambor con humor

Porque así pensarei:

“Que bonito é o amor”

Pero se me dis que marchas.                      Unha espada clavarase no meu corazón,

marcharase a paixón,

e preguntareime a min mesma:

¿Por que razón?.

Non  me darás resposta

pero no meu corazón

unha espiniña clavada

quedarase aí

porque a ti che da a gana.                                                  Non farei nada por evitar

que por sempre te marches

porque sei que vas a rexeitar

todo o que eu che rogase.

Xa non podo seguir

este poema deprime

porque se chega a ocorrer

e mellor morrerme.

ZULEIKA JORGE AMOEDO 2ºA

Espacio para a Cultura  Galega

         Xela Arias  naceu en Vigo en 1960. Colaborou nas revistas  “Dorna”, “Escrita”, “Luzes de Galiza”, “Festa da Palabra  Silenciada”, etc. O seu primeiro libro ten un carácter rupturista, evidenciado xa no seu título: “Denuncia do equlibrio” (1986). A fragmentación de “eu”, a creación de imaxes novas e a destrucción da sintaxe confírenlle ó texto unha fasquía que por veces resulta disonante:

                            tivo que pasar: aparexeime nos ventos

                            contaminados sinto ese vehículo

                            ascenderse         xa o coñezo tanto que

                            Pásote

                            Dou outra volta

                            Relátome polo paseo arriba mergullada.

 Estes trazos sitúan a obra nunca estética vangardista próxima ó surrealismo (Blanco, 1991). O hermetismo que por veces adquire o discurso achégao, por outro lado, á tradición imbolista e esotérica (ibídem).

         O amor, vencellado a miúdo á derrota e á morte constitúe o eixe temático do poemario. Obsérvase, ademáis, ó longo do texto, un esforzo por deixar constancia da condición feminina da voz lírica. Por outro lado, a linguaxe poética, que foxe do tòpico e da súa naturaza sexista, vese enriquecida pola incorporación de coloquialismos e léxico da modernidade.

        Tigres  coma cabalos (1990)  é unha nova experiencia na traxectoria poética de Xela Arias, concibida como unha combinación de texto e imaxe. Trátase dun poemario acompañado dun conxunto de fotos  Xulio Gil, no que se pretende harmonizar ámbalas dúas formas de expresión. A voz lírica reiteira o seu

rupturismo nun libro que volve trata-la temática do amor. O texto incorpora numerosos elementos descritivos e narrativos:

                            Véxoche a cara na ventá.

                            Creo que non coñezo desinencias nin escualos.

                            Ergo a bata a paso a saia.

                            Bater en min é ser en nada.

                                      ¡Óllame!.

                            Dos teus ollos quixéra-la miña ollada.

Darío a diario (1996) é tamén un libro singular. A súa orixinalidade  no noso sistema literario vén dada polo tratamento do teme do embarazo e maternidade. Estamos, logo, ante  unha  poesís que nos transmite, desde un punto de vista intimista e propiamente feminino, unha experiencia vivida con plenitude. A obra está explicamente dirixida ó novo ser que se instala no cotián da voz lírica:

                            Imos, meu ben, camiñar sereno

                            pola cidade sen ramplas nas aceras. Imos                                       comeza-lo xeito da túa vida, e mírame

                            mesmo as bolsas dos meus ollos serán monecos

                            dos teus días xunta min

 
FRANCISCO MARTÍNEZ SANTOS

VIAXE  DE  ESTUDIOS  A  PARÍS  ! ! !

         A viaxe de “estudios” a Francia foi unha experiencia inesquecible ,  xa que ademais de coñecer unha cidade tan bonita como é París tamén nos coñecemos entre nós ( terceiro e cuarto) .

         Unha das cousas que máis nos gustou foi ver a  mítica Tour Eiffel iluminada, de moitas cores, de noite dende Place du Trocadero.

        A primeira noite, nada máis cegar ó aereoporto, invitáronnos á homenaxe a Ramón Chao porque se retiraba de Radio-France e do xornal Le Monde Diplomatique . Alí tamén estaba o seu fillo, Manu Chao co cal intercambiamos unhas palabras e nos fixemos unhas fotos. 

Á mañá seguinte , subimos ó Sacré Coeur dende onde se pode ver todo París cós seus típicos tellados grises. Logo baixamos ata a Place de Montmartre, onde nos fixemos uns retratos.  

            Despois disto chegamos ata á rúa Pigalle onde se condensa todo o porno francés ( puticlubs, sex-shops , cines X , videoclubs X e cabarets) alí estaba o famoso Moulin Rouge.

 
A UNESCO

Atendeunos unha muller moi agradable que explicaba as cousas moi ben, ainda que o fixera en francés , sorte que Mar traducía. Miramos o que donara cada país; estatuas, un xardín xaponés pero o que nos impactou foi a cara dunha estatua que estaba medio rota e simbolizaba a paz, donouna Hiroshima , estaba alí  cando estoupou a bomba nuclear e por iso está estropeada.

 Visitamos a catedral máis simbólica de París , Nôtre Dame. Nela , había un cubo moi grande onde escritos nuns papeliños puidemos vota-los nosos desexos.

Ó sair da catedral fomos no bateaux mouche , barco que recorre o Seine , e dende o cal miramos a estatua da Libertade, moitas pontes e numerosos monumentos todos impresionantes.

Paseamos pola rúa onde se atopan tódalas tendas de luxo : Dior , Gucci, Chanel... E chegamos á Place de L´Opera , Place de la Concorde e ós Campos Elíseos, entre outros.

Ó día seguinte miramos unha exposición: “Piaf, la môme de Paris” que resumía a vida da gran artista mostrandonos a súa música. Logo, collemos o TGV para Bruselas onde, despois de xantar visitámolo Parlamento Europeo que era grandísimo e nos atendeu un funcionario europeo español chamado Juan Rodríguez, moi amable e simpático.

Contounos que estabamos a uns metros dos máis fortes xefes de estado europeos , que pretendían firma-la Constitución Europea, ainda que ó final non foi posible.

 Paseamos por Bruselas, que ás catro e media da tarde xa era noite. Miramos tenderetes, mimos , e o inmenso belen que tiñan montado nunha praza moi grande no que -con “alguén” montado no burro- sacamos moitas fotos. Cantamos polas rúas, pero sin dúbida o mellor foi o albergue no que case ninguén durmeu e pasamos toda a noite falando e rindo.
     Pola mañá, visitamos “Brel, le droit de rêver” ( Brel, o dereito a soñar) unha exposición na que se recorda ó gran artista repasando a sua vida. A maioría de nos, estabamos medio durmidos e coa pouca luz que había moitos case quedamos a durmir, (púñannos vídeos e as butacas eran moi cómodas, miramos unha recreación do seu salón, a súa habitación... ata a marca de tabaco que fumaba).

 
Collemos o TGB e volvemos a París. Visitamos o centro Pompidou –que  se singulariza por ter todos os ferros... da súa estructura por fóra. Logo, deixáronnos media horiña para mercar recordos no centro comercial de Les Halles.

 O último día, despois de almorzar, fomos á Tour Eiffel e subimos ata arriba de todo. Dende alí as vistas eran incribles encantáronnos podíamos ver á xente abaixo que parecían formigas.

             
A profe tiña pensado ir en metro ó museo de Orsay pero por culpa dun incompetente que traballaba alí e que non nos quiso atender como é debido; tivemos que ir andando polo cal visitámolas súas instalacións e miramos moitos cadros de Van Gogh, Gauguin.. pero non poidemos ver máis cá entrada do Louvre e quedamos coa espiña de ve-la Monalisa.

Volvemos ó albergue, recollémo-la equipaxe e collemos un autobús ó aeroporto de Orly – “Que triste é Orly os domingos, con ou sen Becaud”, retrouso da mítica canción de Brel “Orly”- onde xantamos e embarcamos cara Madrid onde tras volver a pasar por detectores de metais e “cacheos” coma se foramos terroristas, collemos o derradeiro avión que nos levou finalmente a Vigo onde nos esperaban as nosas familias impacientes por vernos e nós por contárlle tóda-las cousas que viramos e as anécdotas que nos ocurriran.

Foi unha “viaxe de estudios” que xamais esqueceremos.

DIANA BERNÁRDEZ MOLDES 3º A 

Marina Acuña loira   4º B

             VILAGARCÍA
Partimos o un  de marzo cara a Vilagarcía de Arousa , os alumnos de 4º da ESO.

No autobús todos comentábamos o ben que nolo iamos  pasar .Imaxinabamos que as instalacións do albergue cumprirían as nosas expectativas .

Cando chegamos ó albergue levámonos unha gran desilusión xa que non era como esperabamos.

Os monitores comentáronos que tiñamos que levar as maletas para os nosos respectivos barracóns e presentáronse ( Pali ,Jaime( tíñanos locas a todas ) ,Emmi,  Eva , Cris , Cruz , Nieves) . 

Día 1

O colexio que nos acompañaba na nosa experiencia era o colexio de Santo Tomás de Porriño  cos cales instauramos unha boa relación ,coma xente civilizada que somos.

Os horarios das comidas eran moi estrictos ; ás dúas e media en punto tiñas que estar no comedor para comer, e ás oito e media para cear. Sobre os horarios de pola  noite eran tamén moi estrictos ,xa que á unha tiñamos que estar durmindo , aínda que poucos o respetamos .

 Ás catro comezamos a actividade da tarde ,que consistía nunha serie de probas bastante divertidas e se as conseguías superar dábanche unha “Aurelia”  ( medusa microscópica típica do lugar e era como a mascota do programa) e se lograbas ter oito aurelias  gañabas .Como eramos moitos dividíronnos en grupos ( os de amarelo , os azuis ,os marróns e os brancos)  .A proba máis divertida foi a do final : xuntáronnos a todos e tiñamos que roubar as bandeiras do equipo contrario.

 Despois da cea  ,sobre as dez, leváronnos a unha sala onde  xogamos a un xogo non moi divertido , consistía en que ó grupo que lle tocaba( por exemplo o 1)  tiña que elixir unha palabra  o máis rara posible dunha guía e escribir a definición nun papel e mentres o resto dos grupos tiñan que escribir a definición que consideraran correcta para eles ,que podía ser calquera tontería .Cando remataron todos , o grupo1 tiña que ler todas as definicións e o resto tiña que escoitar e elixir a que para eles era a correcta. Rematamos a actividade sobre as doce da noite e tivemos que marchar para cama e alí seguiu a festa. 

 Día 2

Ó rematar o almorzo  ,comezamos a actividade da mañá que era realizar unha intermareal (é o que dá lugar ás marismas, onde hai numerosas especies , coma as esterlinas de mar ) .  Tocounos como monitores a Pali, Eva e  Cris . Eles repartíronos unhas guías cunhas preguntas e con especies que tiñamos que atopar .E a cada especie tiñamos que sacarlle unha foto para participar no concurso fotográfico do último día .Na  zona de esteiro atopamos camaróns , liques , esponxas , algas verdes , mexillóns , microalgas ( que se alimentan de fitoplancto) , bocho de mar, leituga de mar ,anémonas...

Cando acabamos de comer , déronos ata as catro de tempo libre .

 Ás catro, tocounos facer o paseo no catamarán e despois ó acuario .Os monitores que nos acompañaron foron Cruz , Jaime e Emmi .O paseo no catamarán foi o mellor ,xa que observamos como era unha batea por debaixo do mar .Explicáronnos que as bateas eran  viveiros  dedicados ó cultivo de mexillón .Dixéronos que no cultivo de mexillón  hai un proceso que é natural e outro é controlado por nós .O natural consiste en que a semente se cría nas rochas e despois recóllense e colócanse nunhas cordas nas bateas ata que sexan grandes.

Despois  dirixímonos ó acuario , o que máis nos chamou a atención a todos foi as lontras  ,eran preciosas e moi xoguetonas .Tamén nos impresionou moito  o tiburón           . Ensináronos o esqueleto dunha  balea que morrera por causa de comer plásticos e demais ,e tamén o de unha tartaruga.

Cando rematamos a actividade marchamos cara ó albergue ,ó chegar ceamos e atopámonos cun problema moi grave e vergonzoso ,nada máis e nada menos que quedámonos sen auga ,tanto quente coma fría,ó final a causa deste problema era que se rompera unha tubería, os profesores decidiron que se pola mañá seguía este problema marcharíamos. Isto rematou coa nosa paciencia xa que ademais de que o albergue parecía un cortello xa que había ( cascudas , arañas peludas ,pulgas e toda clese de insectos voadores ),tampouco nos podiamos duchar , nin ir ó cuarto de baño e nin lavar os dentes.

Sobre as dez marchamos a dar un paseo pola praia e a contar historias de medo ,que polo menos a algúns resultáronnos ridículas ,xa que de medo non tiñan nada.

 Día 3

Erguémonos ás oito menos cuarto, cando rematamos de vestirnos e peitearnos , fomos para o comedor. Ó rematar de almorzar , marchamos para o autobús que nos levaba ó peirao  para dar un paseo no veleiro   .Para chegar ata el  fomos nunha lancha .Cando chegamos comezáronnos a explicar cousas relacionadas có veleiro . Moita xente non puido atender por mor da indisposición que sentimos pola maruxía .

Tivemos que estar metidos no veleiro tres horas ,que para moitos de nós , foron as horas máis longas da nosa vida . 

Cando chegamos ó albergue estabamos esgotados , non tiñamos nin ganas de comer ,polo mareo .Polo menos tivemos dúas horiñas para durmir unha sesta .

Ás cinco comezou a actividade da tarde , que se trataba de facer un rastrexo polo pobo, para iso déronos unhas fichas cunhas cuestións que tiñamos que responder , sobre o pobo. Algúns  de nós fomos listos e visitamos a cas do concello , alí preguntámolle  ó concelleiro de cultura se nos podía axudar e fíxoo. Durante esta actividade puidemos observar que a xente do pobo era moi amable e sempre disposta a axudar ós demais.

Pola noite moitas de nós puxémonos enfermas e nin sequera había un simple ATS para que nos vira ,a mala sorte foi que as indispostas non pudieron asistir á festa de despedida e aínda por enriba era o cumpreanos dunha compañeira.

 Día 4

 Este día foi algo triste porque por unha parte queriamos marchar canto antes ,xa que morríamos de frío ó non ter calefacción e as mantas que nos deran non eran o suficientemente grosas  como para non pasar frío.

Neste día non realizamos ningunha actividade , xa que despois  de almorzar deixáronnos un tempo para facer as maletas e recoller todo .E máis tarde tivemos que subir a unha sala onde puntuamos as fotos que sacamos na intermareal e despois de comer  daríannos o resultado.

Ó final resultamos gañadores todos os grupos .Na despedida algunha xente chorou : xa non os iamos volver a ver .

 En resumo , a experiencia , os monitores e o programa ,  foron fantásticos , sen queixa , pero as instalacións  eran  malísimas.

               Ata aquí chegou a miña crónica  ,espero que vos resulte interesante , despídese atentamente :

 MARGARITA REY NOVAS 4º A 

Esiximos a Xunta que nos devolvan os cartos .

Isto é    

                                                                              unha vergonza. 

Novo disco, DONDE EL CORAZON TE LLEVE-              9 FEBREIRO.

Mägo de oz  sacou hai uns meses o  mellor traballo da súa carreira no mundo da música, co chamado “ GAIA”.

Este traballo vai dicado sobre todo a nos os Galegos , polo tráxico accidente ocorrido nas nosa costas. Este traballo consta de un CD con doce cancións , entre        que destaca a de “La cota del silencio” canción adicada a Galicia esta é o Singuel de este traballo ,despois trae o DVD que trae : vídeo –clip ,introducción, Gaia eo seu concepto, o álbum e o seu proceso, canción por canción, sesión  de fotos, a gravación do vídeo-clip e o deseño gráfico.

O CD,  AS SÚAS CANCIÓNS E O PORQUÉ

I.                     Obertura MDXX : esta é a introducción do CD , esta canción narra unha  muller representando “a nai natureza” o dano que lle facemos o noso planeta Terra conminando o mar , os ríos ,destruimos os ,montos etc.

 II.            Gaia: e a canción  e titulo deste traballo , esta canción fala gol dos deritos humanos e a insutiza da silla “eletrica”.

III.         La conquista.: fala da ultima conquista feita polos Etados Unidos a Irak ,tamen do descubrimento das Americas.

 IV.      Alma:  trata de cando una persoa por consecuencias da vida esta apiques de morrer e expre o que deben de estra sentindo.

 V.                   La costa del silencio: Esta canción trata do desatre do “Prestige” e do mal que fiso, non é para nada una canción

VI.                 que criticaSo queren que a escuiten os que ateñen que oir o gobernó.

 VII.               El árbol de la noche triste:  trata dunas das loitas que tibo Ernan Cortes e una vez perdeu e puxose a chorar comtra una árbore (México)

 VIII.             La Rosa de los vientos: trata do camiño que debe de tomar una persoa ,eles din que o norte.

                              VIII.    La leyenda de la Llorona : e simplemente unha 

                                             canción pa disfrutar

 IX .        Van a rodar cabezas : trata de un Azteca que ten que   

                abandoar a súa terra debido a invasión

 X.                                El atrapasueños: é una lenda dos indios amaricanos, que le contaron cando esba de visita por aquelas terras

 XI.                              Si te vas : é balada  que ten este traballo  (a mellor de todas que leban feitas)

 XII.                            La venganza de Gaia: É o xuizo que a nai natureza fai  (tamen ten recordos a grupo antigos como Kuin)

  Bueno como ves cada canción te o seu por que. Tamen decirbos que Mago de  Oz ocupa o posto numero un nas listas dos discos máis vendidos, e é o grupo rock que máis vede en España e en voa parte de Europa.

 
COMPOÑENTES DE MÄGO DE OZ

Ano 2000 (FinisTerra)                                                                                                          

Txus Di Fellatio: batería percusión e coros.

Mohamed: violín

Carlitos. guitarra

Frank: guitarra e coros

Sergio: baixo

José “El Rey”: voz e coros

Sergio Cisnero “El quisquilla “ : piano, hammond, acordeón, teclados, e suas cousiñas.

Fernando Ponce De León: Frauta Traveseira, Wistle e gaita en “FinisTerra”

PAXINAS WEB OFICIAIS

Htt:// magodeoz.com                                                           magodeoz  a noriteme.com

www.planetagaia.com                                                         www.magodeoz.com   www.univershop.net www.locomotivemusic.com                                                 

OUTROS MEDIOS DE COMUNICACIÓN

Contratacións:                                                                                                            

Aire de Música . C/ Pelayo,76:local. 28004 Madrid.                       

Tlf.:917 00 04 43, Fax: 913 19 79 46.

E-mail: aire _demusica ahotmail.com

UNIVERSHOP.AP/de correos 116 094. 28080Madrid  (pedidos de articlulos)

Club de amigos de Mägo de oz “cabrones”

Apartado de correos 265. 28.914 – Legaés (Madrid)

LOGOS E MELODÍAS E COMPRA DE ARTICULOS DE MAGO DE OZ:

 Tonos:                                                                                   Claves

Mago “Mago de oz”                                entender “el que quira entender que entienda”

Folk “Folktergeist”                                  pagana “fieta pagana”

Cabrones “Cabrones/ cuernos”                   molinos “molinos de viento”

 jesús “jesús de chamberi””                                                                   ancha “ancha es castilla”                                                                   cuerpo “asta que el cuerpo aguante”                                                             danza “la danza del fuego”                                                                    satania “satania”                                                                           lago “el lago”

O Prezo(0,90)+ i.v.e