Ομιλίες από 02/05/2014 - 11/07/2014

02/05/2014

Diego Turrini

The birth of the Solar System as told by Jupiter and Vesta

The giant planets appeared in the Solar System in the short time-span when the Sun was still surrounded by a circumstellar disk of gas and dust: due to its larger mass and its inner orbit, Jupiter was plausibly the first among them to form. A growing body of works proposes that the formation of Jupiter was accompanied by the first bombardment event in the history of the Solar System: this Jovian Early Bombardment (JEB) lasted only ~1 Ma but, due to the larger population of planetesimals existing at the time, was extremely intense. The JEB affected the collisional evolution of the minor bodies in the early Solar System in two ways: it caused a significant mass loss to planetesimals due to cratering erosion and, at the same time, delivered water and volatile materials in the asteroid belt. The JEB also resulted in a significant number of collisions between Jupiter and planetesimals formed over a wide orbital range, delivering volatile and refractory materials in the primordial atmosphere of the giant planet. Meteoritic data revealed that some of the primordial planetesimals existing at the time were geophysically evolved: among these bodies the asteroid (4) Vesta, one of the two targets of the NASA mission Dawn, occupies a special place, as it is the only known differentiated asteroid of which we possess samples (the Howardite-Eucrite-Diogenite meteorites) and that survived intact to the present day. In this talk I'll discuss how the study of the effects of the JEB on Vesta can be combined with the observations of the Dawn mission, the information supplied by the Howardite-Eucrite-Diogenite meteorites and the results of geophysical models of the evolution of the asteroid to constrain the first phases of the life of the Solar System.

16/05/2014

Αλέξης Λιάκος

Αστεροσεισμολογία σε διπλά συστήματα αστέρων

23/05/2014

Γιάννης Κοντογιάννης

Μετάδοση και μετατροπή των μαγνητοϋδροδυναμικών κυμάτων στον ήρεμο Ήλιο. Η χρωμόσφαιρα είναι ένα ιδιαίτερα ανομοιογενές και δυναμικό στρώμα της ηλιακής ατμόσφαιρας. Υψηλής ανάλυσης παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι αποτελείται κυρίως από μικρής κλίμακας δομές, τις ψηφίδες, οι οποίες σχετίζονται με το μαγνητικό πεδίο. Μελέτες των ακουστικών ταλαντώσεων στη χρωμόσφαιρα του ήρεμου Ήλιου έχουν αποκαλύψει την ύπαρξη μαγνητικών σκιών και άλω ισχύος, γύρω από τα τοπικά ισχυρά μαγνητικά πεδία, όπου η ισχύς είναι ελαττωμένη ή αυξημένη αντιστοίχως. Με σκοπό τη μελέτη των φαινομένων αυτών και της σχέσης τους με το φωτοσφαιρικό μαγνητικό πεδίο και τις ψηφίδες, χρησιμοποιούμε παρατηρήσεις υψηλής ανάλυσης, σε πολλά μήκη κύματος και από διάφορα διαστημικά και επίγεια όργανα. Βρίσκουμε ενδείξεις για το μηχανισμό που περιγράφει την αλληλεπίδραση μεταξύ των ακουστικών κυμάτων και του μαγνητικού πεδίου των ψηφίδων. Ο μηχανισμός αυτός είναι υπεύθυνος για την ύπαρξη μαγνητοϋδροδυναμικών κυμάτων στην ανώτερη χρωμόσφαιρα του Ήλιου και εξηγεί την ύπαρξη των φαινομένων της μαγνητικής σκιάς και της άλω ισχύος.

06/06/2014

Γιάννης Δημητρόπουλος

Αντώνης Ναθαναήλ

"Εκλάμψεις ακτίνων γάμμα των 100 sec,

πιθανώς "καθιερωμένα κηρία" για

την κοσμολογία."

04/07/2014

Σοφία Μόσχου

"Potential Magnetic Field Extrapolation"

Η εργασία παρουσιάζεται και στο Porth, O. et al. accepted ApJS, 2014.

Η βιβλιογραφία της εργασίας είναι η αντίστοιχη εικόνα.

11/07/2014

Κατερίνα Χατζηιωάννου