Ομιλίες 21/2/2014 - 14/03/2014

Post date: Feb 19, 2014 7:09:32 AM

21/02/2014

Αλέξανδρος Χιωτέλλης - Δημήτρης Κάντζας

"Η εκπομπή ακτίνων Χ στις αρχικές φάσεις των υπερκαινοφανών τύπου Ια"

28/02/2014

Γιώργος Ξυστούρης

Διακύμανση κλίσης του μαγνητοσφαιρικού φύλλου πλάσματος του Κρόνου κοντά στην ισημερία του 2009

Περίληψη:

Οι πλανητικές μαγνητόσφαιρες είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πιο

δυναμικά συστήματα στο ηλιακό σύστημα καθώς κάθε πλανήτης έχει μοναδική

αλληλεπίδραση με τον ηλιακό άνεμο σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Καθώς

οι πλανήτες βρίσκονται σε ένα περιβάλλον στο οποίο ρέει ο ηλιακός άνεμος, οι

μαγνητόσφαιρές τους διαμορφώνονται λόγω αυτής της ροής: συμπιέζονται στην

προσήλια πλευρά του πλανήτη και συμπαρασύρονται στην νυχτερινή πλευρά του.

Αυτό το «τέντωμα» της μαγνητόσφαιρας δημιουργεί την περιοχή της μαγνητοουράς,

στο κέντρο της οποίας κυριαρχεί πυκνό μαγνητοσφαιρικό πλάσμα, το φύλλο

πλάσματος. Επίσης, όλη η συμπεριφορά της μαγνητοουράς δεν εξαρτάται μόνο από

τη διεύθυνση ροής του ηλιακού ανέμου, αλλά και από την δυναμική συμπεριφορά της

ίδιας της μαγνητόσφαιρας.

Ο Κρόνος έχει μια από τις πιο δυναμικές μαγνητοουρές στο ηλιακό σύστημα,

καθώς εκτελεί 2 κύριες ταλαντώσεις: μία μακροπερίοδη, που διαρκεί περίπου 29.5

χρόνια, και μια βραχυπερίοδη, που διαρκεί περίπου 11 ώρες. Η μακροπερίοδη

(εποχική) ταλάντωση της μαγνητοουράς οφείλεται στην εμφάνιση εποχών στον

Κρόνο – κατ’ αντιστοιχία με τις γήινες εποχές – ενώ η βραχυπερίοδη ταλάντωση

είναι δυναμικής, άγνωστης έως σήμερα, φύσεως και οφείλεται στην περιστροφή του

πλανήτη.

Στόχος της εργασίας αυτής είναι ο εντοπισμός της θέσης του κέντρου του

φύλλου πλάσματος και η στατιστική ανάλυσή της, με δεδομένα από το μαγνητόμετρο

του Cassini. Το κέντρο του φύλλου πλάσματος προσδιορίζεται από την αλλαγή της

ακτινικής συνιστώσας (Br) του μαγνητικού πεδίου. Οι τροχιές που μελετούνται είναι

μόνο οι πολικές τροχιές (τροχιές μεγάλου πλάτους) και η περίοδος μελέτης είναι

από τα τέλη του 2008 (Δεκεμβρίος) έως την τελευταία πολική τροχιά του 2009 (τέλη

Ιουλίου). Η συγκεκριμένη περίοδος έχει ιδαίτερο ενδιαφέρον, καθώς εντοπίζεται

ακριβώς πριν την ισημερία στον Κρόνο (Αύγουστος 2009).

07/03/2014

Στέλλα Μπουλά - Εύα Λέφα - Σταύρος Δημητρακούδης

"Centaurus A: Επανεξέταση του one-zone Synchrotron-Self Compton μοντέλου για την εκπομπή από τον πυρήνα του"

Abstract:

We investigate the role of the second synchrotron self-Compton (SSC) photon generation to the multiwavelength emission from the compact regions of sourcesthat are characterized as misaligned blazars. For this, we focus on the nearest high-energy emitting radio galaxy Centaurus~A and werevisit the one-zone SSC model for its core emission.

We have calculated analytically the peak luminosities of the first and second SSC components by first deriving the steady-state electron distribution in the presence of synchrotron and SSC cooling, and then byusing appropriate expressions for the positions of the spectral peaks. We have also tested our analytical resultsagainst those derived from a numerical code where the full emissivities and cross-sections were used.

We show that the one-zone SSC model cannot account for the core emission of Centaurus A above a few GeV, where the peak of the second SSC component appears.

We thus propose an alternative explanation for the origin of the high-energy (>~ 0.4 GeV) and TeV emission, where these are attributed to the radiation emitted by a relativistic proton component through photohadronic interactions with the photons produced by the primary leptonic component.

We show that the required proton luminosities are not extremely high, i.e. ~ 10^{43} erg/s, provided that the injection spectra are modelled by a power law with a high value of the lower energy cutoff. Finally, we find that the contribution of the core emitting region of Cen~A to the observed neutrino and ultra-high-energy cosmic-ray fluxes is negligible.

One-zone SSC model for the core emission of Centaurus A revisited

14/03/2014

Επιστημονικές Δραστηριότητες στην Αστρονομία και Αστροφυσική στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών Ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) θα παρουσιάσουν τις επιστημονικές τους δραστηριότητες και τις ευκαιρίες που υπάρχουν στο ΕΑΑ για μεταπτυχιακούς φοιτητές στην Αστρονομία και Αστροφυσική. Η παρουσίαση απευθύνεται κυρίως σε τελειόφοιτους και μεταπτυχιακούς φοιτητές.