Różaniec - Cel wiadomy - wspólna modlitwa. Choć niekoniecznie jest odmawiany na zbiórkach, to jednak element modlitwy różańcowej pojawia się na obozach. Różaniec jest przedmiotem niezbędnym. Poza uwarunkowaniami sakralnymi jest też jednym z symboli naszej wiary.
Nóż - używany do zadań wymagających przecięcia czegoś, wystrugania (pionierka). Wachlarz zastosowania tego przedmiotu jest ogromny. Wprawny survival-owiec jest w stanie przetrwać tylko z dobrym nożem. Zaleca się aby
nie zaopatrzać wilczki w cuda techniki, noże - maczety przekraczające 30 cm długośći, czy też noże kuchenne. Wystarczą wielofunkcyjne zaostrzone scyzoryki czy też noże typu Opinel.
Zapałki - ćwiczenie rozpalania ognisk, bardzo przydatne w zimie, kiedy potrzeba ciepła, czy na obozach - używane do rozpalania wieczornych ognisk.
Książeczka Mowgliego - Źródło potrzebnej wiedzy oraz elementarny pierwiastek potrzebny do dalszego rozwoju. Można znaleźć tu wiele informacji niezbędnych wilczkowi do "zaliczania" oraz same punkty kolejnych etapów rozwoju.
Kronika - Wbrew opinii panującej wśród wilczków nie służy tylko do zapisywania kolejnych zaliczonych punktów. Już samo posiadanie "kroniki" jest tożsame z posiadaniem notatnika, który używa się do rozwiązania szyfrów, zanotowania dialogów do scenek itd. Wilczek powinien zapisywać to czego dowiedział się na zbiórkach (Skale Narady) lub co przekazały mu Stare Wilki. Może też zachować znalezione "skarby" w kronice, jako pamiątkę zbiórek. Nieodłącznym elementem jest często zapominany długopis.
Sznurek - Posiadanie sznurka umożliwia naukę kolejnych węzłów przez wilczka. Może on być jednak wykorzystywany również do tworzenia prostych konstrukcji, gier. Kilka metrów dobrego sznurka posiadanego przez wilczka stanowi bazę, która może posłużyć nawet do produkcji liny przez całą gromadę.
Kanapki - 2 śniadanie jest ważnym elementem w diecie młodych chłopaków. Muszą skądś czerpać energie. Kanapki są jej szybkim i dobrym ekstraktem. Są, więc
niezbędne na zbiórki. Wilczki poprzez wspólne jedzenie kanapek z prowizorycznego stołu uczą się dzielenia, zaufania. Prośba od Starych Wilków do Rodziców, aby kanapki były podzielone (przecięte na pół pajdy chleba, bułki). Ułatwia to ich konsumpcję i na zbiórce nie traci się czasu na ich krojenie.
Picie - Otwarta pozostaje kwestia picia. Wilczki na zbiórkach zawsze dostają sok czy wodę. Wiadomo jednak że przy dużej aktywności fizycznej wilczków i ograniczonych zapasach, picie szybko zostaje skonsumowane. Dlatego też warto zaopatrzyć wilczki w butelkowaną wodę. O ile na krótkie zbiórki, nie jest to wymagane i potrzebne (gdyż picie zawsze wystarcza) o tyle na długie zbiórki lepiej żeby każdy wilczek miał 0,5 l wody. Analogicznie w zimę warto zapatrzyć chłopaków w termosy z ciepłą herbatą.
Posiadanie własnego napoju nie oznacza, że wilczki nie powinny się dzielić nim z innymi.
Ubiór - Niezbędna jest
koszula mundurowa. W trakcie upalnych albo chłodnych dni wilczki nie muszą nosić
beretu, jednak zaleca się jego posiadanie (chociażby w plecaku). Wilczki powinny mieć także
spodnie sztruksowe - w zimie długie, na wiosnę, lato, jesień - krótkie. Granicą jest oczywiście zakres temperatury. Dokładna rozpiska znajduje się w
Materiałach do pobrania. .
W zimę napotkałem się z pewnymi problemami co do ubioru wilczków. Niektórym wilczkom było zimno, miały przemoczone ubranie. Warto zaopatrzyć chłopaków w coś na zmianę. Przed samą zbiórką możemy umieścić te rzeczy w salce parafialnej. Niezbędna jest dobra, ciepła kurtka (ubiór typu "na cebulkę"); getry (kalefixy); buty zimowe (te można dostać w stosunkowo niskich cenach w Decathlonie); ciepłe skarpety (polecam zwłaszcza wełniane); spodnie (narciarskie albo coś na ich kształt - najlepiej nieprzemakalne).
W lato kiedy jest naprawdę gorąco często zdejmuje się mundur. Należy jednak zawsze nosić chustę i w miarę możliwości koszulkę polo ze znamionami FSE. Polecam najnowsze wynalazki w stylu bielizny termicznej, czy koszulek szybkoschnących. Są to ułatwienia poprawiające odczuwany dyskomfort .
Wsparcie - Gromada jest
"szczęśliwą rodziną". Ma ona wspierać wilczka, pomagać mu, stwarzać atmosferę w której będzie się dobrze czuł. Jest to trudne do osiągnięcia z racji tego, że w każdej, nawet najlepiej funkcjonującej rodzinie zdarzają się kłótnie. Co natomiast z rodziną w której chłopaki nie obcują ze sobą codziennie, pochodzą z różnych środowisk a pochodząc z różnych rodzin są inaczej wychowywani. Nie da się więc uniknąć sytuacji konfliktowych. Niektórzy uważają, że uczą one nawet więcej niż życie pełne błogiej sielanki.
Co z tego wynika?
Wilczek po doświadczeniu przykrości od rówieśników, braku akceptacji może czuć się z tym źle. Zareaguje agresją, płaczem, będzie gotował się wewnętrznie. Nie zawsze można uniknąć tego. Nawet szybka reakcje niekoniecznie zapobiegnie problemom. Można jednak je opanować. Dlatego też zwracam się z prośbą do Ciebie Drogi Rodzicu - wspieraj swoją pociechę, zachęcaj do uczestniczenia w zbiórkach, obozach, wyjazdach tak aby chłopak mógł lepiej poznać się z innymi wilczkami. Jeżeli pojawią się poważne problemy, warto je zgłosić Akeli lub Stary Wilkom, tak aby były jak najszybciej rozwiązane.
