ปลูกทุเรียน

ประเทศไทยเราถือว่าเป็นดินแดนแห่งความอุดมสมบูรณ์อย่างแท้จริง ผลไม้ถือว่าเป็นตัวชี้วัดหนึ่งที่ดีมาก นั่นก็คือเรามีผลไม้ให้รับประทานกันตลอดทั้งปี แถมแต่ละอย่างก็มีทั้งความหลากหลายทางสายพันธุ์และปริมาณด้วย แต่ถ้าถามว่าสุดยอดของผลไม้คืออะไรนั้น หลาย ๆ ท่านที่ชื่นชอบต้องตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “ทุเรียน” และรองลงมาก็คงไม่พ้น “มังคุด” อย่างแน่นอน ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ถูกขนานนามว่าเป็นราชาและราชินีแห่งผลไม้ไทยตามลำดับ

“ทุเรียน” (Durian) ผลไม้ที่มีเปลือกเป็นหนาม  เนื้อสีเหลืองทองกับรสชาติเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนกับผลไม้ใดๆ ในโลก อีกทั้งกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ บางคนก็ว่าเหม็น บางคนก็ว่าหอม อีกทั้งในช่วงฤดูกาลของทุเรียนนี้ ราชาผลไม้เนื้อแน่นรสหวานมันจะมีราคาสูงขึ้นไปตามสายพันธุ์ และขนาด เราทราบกันดีอยู่แล้วว่า “ทุเรียน” หากกินในปริมาณที่มากเกินไปก็จะให้โทษแก่ร่างกายได้ เพราะเป็นผลไม้ที่มีไขมันสูง น้ำตาลสูง และทำให้ตัวร้อน แต่จริงๆ แล้วทุเรียนมีประโยชน์ต่อสุขภาพไม่แพ้ผลไม้ชนิดอื่น ๆ อย่างที่หลายคนอาจไม่เคยรู้ ซึ่งหากกล่าวถึงสรรพคุณของทุเรียนนั้น อันที่จริงในทางการแพทย์แผนไทย ทุกส่วนของทุเรียนถือว่าเป็นผลไม้ที่มีสรรพคุณทางยา สามารถนำมาใช้ประโยชน์กับร่างกายคนเราได้ โดย ใบ รสขมเย็นเฝื่อน ช่วยแก้ไข้ แก้ดีซ่าน ขับพยาธิ เนื้อทุเรียน รสหวานร้อน ให้ความร้อนแก้โรคผิวหนังทำให้ฝีแห้งและขับพยาธิ เปลือกทุเรียน รสฝาดเฝื่อน ใช้สมานแผล แก้น้ำเหลืองเสียพุพอง แก้ฝีตานซาง คุมธาตุ แก้คางทูม และไล่ยุงและแมลง ราก รสฝาดขมใช้แก้ไข้และแก้ท้องร่วง

ตำบลเขาจ้าวได้มีการปลูกทุเรียน สำหรับทุเรียนเขาจ้าวมีปลูกกันมากถึง 1,200 ไร่ โดยเริ่มปลูกทุเรียนในปี 2537 ปลูกในพื้นดินเชิงเขาตะนาวศรีและเป็นเทือกเขาเชื่อมกันเป็นเขตแดนไปถึงประเทศเมียนมา   พอเทือกเขาตะนาวศรีเกิดฝนตกหนักน้ำฝนที่ไหลจะนำพาแร่ธาตุลงมาทับถมและซึมลงใต้พื้นดินทำให้ดินดี มีสารอาหารครบถ้วน ประกอบกับน้ำดี อากาศดี ส่งผลให้ผลผลิตทุเรียนเขาจ้าวที่ได้ออกมาในแต่ละปีนั้นมีขนาดและรสชาติที่เป็นเลิศไม่แพ้กันกับทุเรียนป่าละอู ซึ่งทุเรียนเขาจ้าวจะมีลักษณะเนื้อแห้งเป็นสีทอง เมล็ดเล็กลีบ รสชาติหวานมัน กรอบนอกนุ่มใน ดูโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ของเขาจ้าว ทำให้ผู้ที่ชื่นชอบรับประทานทุเรียนนั้นนิยมซื้อทุเรียนเขาจ้าวติดมือไปฝากกันเป็นจำนวนมาก

ที่มาของข้อมูล เกษตรอำเภอปราณบุรี

ที่มาของภาพถ่าย ปนิดา หอมชื่น

ผู้เขียนและผู้เรียบเรียงข้อมูล นางสาวปนิดา หอมชื่น