ความหมายของวรรณคดีมรดก

วรรณคดีมรดก หมายถึง วรรณคดีที่บรรพบุรุษสร้างไว้และเป็นที่นิยมตกทอดเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน วรรณคดีมรดกของไทยนั้นมักจะแสดงภาพชีวิตของสังคมในสมัยที่เกิดวรรณคดี ขณะเดียวกันก็จะแทรกแนวคิด ปรัชญาชีวิตด้วยวิธีอันแยบยลจนทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์สะเทือนใจ มีความรู้สึกร่วมไปกับกวีด้วย

คุณค่าของวรรณคดีมรดก

วรรณคดีมรดกนั้นมีคุณค่ามาก ทั้งทางด้านประวัติศาสตร์ สังคม อารมณ์ คติสอนใจและคุณค่าทางวรรณศิลป์หรือจะพูดว่า วรรณคดีมรดกเป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่ตกทอดเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมของชาติซึ่งบรรพบุรุษได้อุตสาหะสร้างสรรค์ขึ้นด้วยอัจฉริยภาพ เพราะการอ่านวรรณคดีมรดกทำให้ทราบเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ประทับใจบรรพบุรุษ สังคม สภาพชีวิตความเป็นอยู่ของคนไทยในชุมชนนั้น ๆ ว่ามีลักษณะอย่างไรเหมือนหรือแตกต่างจากสังคมปัจจุบันอย่างไร มีกลวิธีในการใช้ถ้อยคำโวหารอย่างไรจึงทำให้เราร่วมรับรู้อารมณ์นั้น ๆ ของกวี

นอกจากนี้วรรณคดีมรดกมีคุณค่าเป็นเครื่องเชิดชูความเป็นอัจฉริยะของชาติ ช่วยสะท้อนถึงบุคลิกลักษณะประจำชาติ และช่วยทำให้คนในชาติรู้เรื่องราวในอดีตและคุณค่าที่สำคัญก็คือ คุณค่าทางด้านอารมณ์และด้านความงาม ความไพเราะ เพราะเกิดการอ่านวรรณคดีมรดกจะทำให้เราได้รับความเพลิดเพลินในเนื้อหาและรสศิลปะแห่งความงาม ความไพเราะด้านอักษรศิลป์ไปพร้อมกัน ช่วยส่งเสริมจิตใจผู้อ่านให้รักสวยรักงาม เข้าใจหลักความจริงในโลกมนุษย์ยิ่งขึ้น

วรรณคดีมีคุณค่าแก่ผู้อ่านหลายประการ คือ

1. ทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์คล้อยตามกวี เช่น สนุก เพลิดเพลิน ดีใจ เศร้าใจ ขบขัน เป็นต้น

2. ทำให้ผู้อ่านเกิดสติปัญญา เราจะได้ข้อคิด คติ หลักการดำเนินชีวิตในวรรณคดีช่วยยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น การอ่านวรรณคดีทำให้เกิดความเฉลียวฉลาดและเกิดปัญญา

3. ทำให้ได้รับความรู้ในด้านต่าง ๆ เช่น ประวัติศาสตร์ ตำนาน ภูมิศาสตร์ ภาษา ประเพณีความเชื่อในสมัยที่แต่งวรรณคดีนั้น ๆ

4. ทำให้เข้าใจสภาพสังคมวัฒนธรรมของบรรพบุรุษที่กวีได้นำมาเขียนสอดแทรกไว้ทำให้เราเข้าใจและสามารถเปรียบเทียบสังคมในวรรณคดีกับปัจจุบันได้