การเขียนหนังสือจริง ๆ เป็นเรื่องที่ไม่ยาก ถ้าได้เขียนบ่อย ๆ จะรู้สึกสนุกแต่คนส่วนใหญ่มักมองว่าการเขียนเป็นเรื่องยาก เป็นเรื่องของคนที่มีพรสวรรค์เท่านั้นจึงจะเขียนได้ อันที่จริงถ้าหากผู้เรียน

รักที่จะเขียนและเขียนให้ได้ดีแล้วไม่ต้องพึ่งพาพรสวรรค์ใด ๆ ทั้งสิ้น ในการเขียนพรแสวงต่างหากที่จะเป็นพลังผลักดันเบื้องต้นที่จะทำให้ผู้สนใจการเขียนหนังสือได้ดี พรแสวงในที่นี้ก็คือ การหมั่นแสวงหาความรู้นั่นเองประกอบกับมีใจรัก และมองเห็นประโยชน์ของการเขียน รวมทั้งการฝึกฝนการเขียนบ่อย ๆ จะทำให้ความชำนาญเกิดขึ้นได้

มั่นแสวงหาความรู้ (พรแสวง)

การค้นคว้ารวบรวมข้อมูลเป็นกิจกรรมที่จะทำให้เกิดความสนุกสนานทางวิชาการเพราะยิ่งค้นคว้าก็จะยิ่งทำสิ่งที่น่าสนใจมากขึ้นผู้ที่ฝึกตนให้เป็นผู้ใคร่รู้ใคร่เรียน ชอบแสวงหาความรู้จะมีความสุขมากเมื่อได้ศึกษาค้นคว้าและได้พบสิ่งแปลก ๆ ใหม่ ๆ ในภาษาไทยหรือในความรู้แขนงอื่น ๆ บางคน เมื่อค้นคว้าแล้วจะรวบรวมไว้อย่างเป็นระบบ ซึ่งจะให้ประโยชน์หลายประการดังต่อไปนี้

1. เป็นการสนองความอยากรู้อยากเห็น ใคร่รู้ใคร่เรียนของตนเอง กล่าวคือ การเรียน ในชั้นเรียน ผู้เรียนจะรับรู้หรือทราบกฎเกณฑ์ที่สำคัญและการยกตัวอย่างเพียงเล็กน้อย ผู้เรียนอาจไม่เข้าใจแจ่มแจ้งชัดเจนพอ การศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมจะทำให้ได้ข้อมูลที่สนใจมากขึ้น ทำให้เกิดความเข้าใจเนื้อหาที่เรียนได้แจ่มชัดขึ้น

2. เป็นการสะสมความรู้ให้เพิ่มพูนยิ่งขึ้น ในขณะที่ผู้เรียนอ่านหรือทำการบรรยาย เพื่อหาความรู้แม้จะชัดเจนดีแล้ว แต่เพื่อให้ได้รับความรู้กว้างขวางขึ้นจึงศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมแล้วเก็บรวบรวมสะสมความรู้ไว้

3. ค้นคว้ารวบรวมเพื่อใช้อ้างอิงในการจัดทำรายงานการค้นคว้าทางวิชาการ การอ้างอิงความรู้ในรายงานทางวิชาการ จะทำให้งานนั้นมีคุณค่าเชื่อถือยิ่งขึ้นเป็นการแสดงความสามารถ ความรอบรู้และความอุตสาหะวิริยะของผู้จัดทำรายงานนั้น การค้นคว้าเพื่อการอ้างอิงนี้ผู้เรียนจะค้นคว้าจาก แหล่งวิชาการต่าง ๆ ยิ่งค้นก็ยิ่งพบสรรพวิทยาการต่าง ๆ ทำให้เกิดความสุขสนุกสนาน เพราะได้พบเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มขึ้น

4. ใช้ความรู้ที่ได้ค้นคว้ารวบรวมไว้สำหรับประกอบในการพูดและเขียน การรวบรวมมีประโยชน์เพื่อประกอบการพูดและการเขียนให้มีน้ำหนักน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น

5. เพื่อความจรรโลงใจของตนเอง การค้นคว้าหาความรู้และเก็บรวบรวมและสะสมไว้ นับเป็นความสุขและเป็นการสร้างความจรรโลงใจให้แก่ตนเองเป็นอย่างยิ่ง เพราะผู้เขียนบางคนเมื่อพบคำหรือข้อความประจำใด ๆ ก็มักจะจดบันทึกไว้ โดยเฉพาะโคลงกลอนต่าง ๆ