การใช้ภาษาในการเขียน
การใช้ภาษาในการเขียน มีหลักการเขียน ดังนี้
1. เขียนให้อ่านง่าย และเข้าใจง่าย
2. เขียนตรงตามตัวสะกด การันต์ วรรณยุกต์ให้ถูกต้อง เช่น
พรามณ์ เขียนผิด ควรเป็น พราหมณ์
โจษจรรย์ เขียนผิด ควรเป็น โจษจัน
อัฒจรรย์ เขียนผิด ควรเป็น อัฒจันทร์
หน้ารัก เขียนผิด ควรเป็น น่ารัก
โน๊ต เขียนผิด ควรเป็น โน้ต
3. เขียนให้ได้ใจความชัดเจน ไม่วกวน เข้าใจยาก เช่น
เขามารับประทานข้าวเย็นที่นี่เสมอ ควรแก้เป็น เขามารับประทานข้าวมื้อเย็นที่นี่เสมอ
จะทำอะไรก็ทำเสียหมด ควรแก้เป็น จะทำอะไรก็เสียหายหมด
คนนี้มือแข็งเหลือเกิน ควรแก้เป็น คนนี้มือแข็งไม่นุ่มเลย
4. ใช้ภาษาง่าย ๆ สั้น กะทัดรัด ได้ใจความ ไม่เขียนเยิ่นเย้อ ฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น เช่น
รัฐบาลได้ทำความตกลงเรื่องขายข้าวกับประเทศในยุโรปแล้ว (ผิด)
รัฐบาลตกลงเรื่องขายข้าวกับประเทศในยุโรปแล้ว (ถูก)
การขัดแย้งกันและกันจะนำมาซึ่งการแตกความสามัคคี (ผิด)
การขัดแย้งกันทำให้แตกความสามัคคี (ถูก)
ชาวนามีการตกลงกันเรื่องราคาข้าวกับโรงสีแล้ว (ผิด)
ชาวนาตกลงเรื่องราคาข้าวกับโรงสีแล้ว (ถูก)
5. ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามแบบแผน หลีกเลี่ยงใช้คำหรือสำนวนมาปะปนกับภาษาต่างประเทศหรือภาษาที่ใช้ในสื่อมวลชน เช่น
เขามีสไตล์ในการพูดที่เอ็กไซต์มาก (ไม่ดี)
เขามีลีลาในการพูดสนุกตื่นเต้นมาก (ดี)
เธอไปกรุงเทพฯ โดยรถทัวร์ปรับอากาศ (ไม่ดี)
เธอโดยสารรถประจำทางปรับอากาศไปกรุงเทพฯ (ดี)
กิจการค้าของเธอเจ๊งเพราะแชร์ล้ม (ไม่ดี)
กิจการค้าเธอล้มเพราะมีปัญหาเงินนอกระบบ (ดี)
6. ใช้ถ้อยคำที่สุภาพไพเราะ เหมาะสม มีความหมายดี หรือใช้ภาษาเขียนปนภาษาพูด
ฉันถูกหมาขบหลายแผล (ไม่ดี)
ฉันถูกสุนัขกัดหลายแผล (ดี)
หมูที่บ้านฉันโปรดรำข้าวมาก (ไม่ดี)
หมูที่บ้านฉันชอบรำข้าวมาก (ดี)
พี่สาวฉันออกลูกที่โรงพยาบาล (ไม่ดี)
พี่สาวฉันคลอดลูกที่โรงพยาบาล (ดี)
