การจักสาน มีมากมายหลายชนิด และมีเอกลักษณ์เฉพาะถิ่นที่แตกต่างกันไป ลักษณะเฉพาะถิ่นของเครื่องจักสาน จะสะท้อนให้เห็นสภาพภูมิศาสตร์ของแต่ละท้องถิ่น สภาพการดำรงชีวิต ขนบประเพณี ความเชื่อ เครื่องจักสานจึงเป็นศิลปหัตถกรรม มีคุณค่า และยังเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของชุมชนท้องถิ่นต่างๆ ได้ นอกจากนี้ เครื่องจักสานยังเป็นงานศิลปหัตถกรรม ที่สะท้อนให้เห็นภูมิปัญญาของชาวบ้านได้หลายอย่าง เช่น สะท้อนให้เห็นความชาญฉลาด ในการเลือกสรรวัตถุดิบ ที่จะนำมาใช้ทำเครื่องจักสาน ซึ่งชาวบ้านจะมีความรู้เกี่ยวกับคุณสมบัติของวัตถุดิบแต่ละชนิดเป็นอย่างดีแล้ว นำมาดัดแปลงแปรรูปเป็นวัสดุที่ใช้ทำเครื่องจักสานด้วยวิธีง่ายๆ แม้ในปัจจุบัน การทำเครื่องจักสานจะลดจำนวนลงไปบ้าง ตามสภาพสังคมวัฒนธรรม ที่เปลี่ยนจากสังคมสิ่งเหล่านี้เป็นคุณค่าพิเศษของเครื่องจักสานที่ต่างไปจากผลิตภัณฑ์อื่นที่ผลิตด้วยเครื่องจักร เครื่องจักสานจึงเป็นงานศิลปหัตถกรรม ที่มีคุณค่ายิ่งอย่างหนึ่งของไทยที่ควรอนุรักษ์ไว้ สืบไป ในสมัยก่อนการเรียกเครื่องจักสานว่า “จักสาน” นั้น เป็นคำที่เรียกขึ้นตามวิธีการที่ทำให้เกิดเครื่องจักสาน เพราะเครื่องจักสานต่างๆจะสำเร็จเป็นรูปร่างที่ สมบูรณ์ได้นั้นต้องผ่านกระบวนการ ดังนี้............................................................................................................................................

1.การจัก คือการนำวัสดุมาทำให้เป็นเส้น เป็นแฉก หรือเป็นริ้วเพื่อความสะดวกในการสาน ลักษณะของการจักโดยทั่วไปนั้นขึ้นอยู่กับลักษณะของวัสดุ
2.การสาน เป็นกระบวนการทางความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์ที่นำวัสดุธรรมชาติมาทำประโยชน์โดยใช้ความคิดและฝีมือมนุษย์เป็นหลักการสานลวด

แนวความคิดที่นำคล้ามาสานกระติบข้าว...........................................

นางยุพิน แก่นนาคำ เริ่มต้นจากการสานกระติบข้าว ซึ่งเป็นความรู้ที่ได้รับการถ่ายทอดมากจารุ่น ปู่ ย่า ตา ยาย เดิมทีการจักสานกระติบข้าวจะทำไว้ใช้ในครอบครัวต่อมามีผู้คนเห็นและสนใจมากซึ่งเดิมตนเองก็เป็นคนที่มีฝีมือในด้านงานหัตถกรรมพวกนี้อยู่แล้ว ทำให้กระติบข้าวที่สานออกมา สวยงาม และมีลวดลายแปลก แตกต่างจากที่อื่นๆ จึงได้ลองนำต้นคล้ามาสานกระติบข้าว ไว้ใช้ในครัวเรือน และใส่ข้าวสำหรับไปวัด ยิ่งใช้นานๆไป คล้าก็ยิ่งเงางาม และไม่ขึ้นรา เพื่อนบ้าน และผู้เฒ่าในหมู่บ้านที่ไปวัดด้วยกันตางก็ถามว่า กระติบข้าวใช้อะไรจักสาน ทำไมถึงเงา งาม และเพื่อนๆก็เริ่มสั่งชื้อกันและมากขึ้นเรื่อยๆ

จากเดิมจะมีการจักสานกระติบข้าวเพียงอย่างเดียว และต่อมาได้มีการพัฒนาฝีมือและพัฒนาผลิตภัณฑ์จักสานให้มีรูปแบบที่หลากหลาย เช่น กระเป๋า ตะกร้า ถาด รองแก้ว และอื่นๆ เพิ่มมากขึ้น เพื่อนำจำหน่ายออกสู่ชุมชน

คุณแม่ยุพิน แก่นนาคำ เล่าว่า สิ่งที่คุณแม่ยุพินทำคือความสุขที่สัมผัสได้อย่างเป็นรูปธรรม การจักสานเป็นสิ่งที่ยาก แต่ง่ายที่ใจอยากทำชอบที่ทำ ทำแล้วเกิดการสร้างสรรค์ลวดลายสวยงามมีลูกค้าชม มีคุณภาพ ทำให้สร้างคุณค่าของผลิตภัณฑ์ สร้างอาชีพ สร้างรายได้ ให้กับสมาชิกกลุ่มซึ่งเป็นคนในพื้นที่ดังนั้นตราบใดที่ยังมีแรง คุณแม่ยุพิน แก่นนาคำ ก็พร้อมที่จะเป็นคนหลักและถ่ายทอดภูมิปัญญา ในการพัฒนางานจักสานผลิตภัณฑ์จากคล้า ในลวดลายและผลิตภัณฑ์อื่นๆให้หลากหลายต่อไป”