โมบายของกลุ่มหัตถศิลป์บางปู ตำบลท้ายบ้าน อำเภอเมืองฯ จังหวัดสมุทรปราการ นั้น สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของนายสมนึก ใคร่ครวญ ซึ่งพื้นเพเป็นคนสุโขทัย ได้มาเติบใหญ่ที่จังหวัดสมุทรปราการ และได้นำเอาความรู้เรื่องการทำโมบายหรือกังสดาลมาเริ่มฟื้นฟูใหม่โดยเริ่มจากนำไม้ไผ่ และกะลามะพร้าว ที่หาได้มาขัด มาเหลาและประกอบเป็นโมบาย ซึ่งก็ให้เสียงไพเราะได้ระดับหนึ่ง และได้รับการตอบรับจากลูกค้าเป็นอย่างดี แต่นับวันไม้ไผ่และกะลามะพร้าวซึ่งเป็นวัสดุ ธรรมชาติ ซึ่งนับวันจะหายากขึ้นทุกที นายสมนึก ใคร่ครวญ จึงได้คิดหาวัสดุหลักที่มีอยู่ในพื้นที่สมุทรปราการ มาแทนไม้ไผ่ จึงได้หันมาใช้โลหะเป็นองค์ประกอบหลักในการทำโมบาย เพราะสมุทรปราการ เป็นเมืองอุตสาหกรรม วัสดุจำพวกโลหะ มีเป็นจำนวนมาก ในเบื้องต้นได้ค้นหาวัสดุที่เหลือใช้จากงานอุตสาหกรรม และที่เขาคัดทิ้งมาคิดประดิษฐ์เป็นองค์ประกอบ โดยนายสมนึก ใคร่ครวญ ปัจจุบันได้พัฒนารูปแบบอยู่ตลอดเวลาอย่างต่อเนื่อง ทำให้โมบายของกลุ่มหัตถศิลป์บางปู เป็นที่ต้องการของตลาดอย่างกว้างขวางเพราะมีรูปแบบที่สวยงามประณีตแตกต่างจากที่อื่นๆและได้พัฒนาต่อยอดมาเป็นสินค้าOTOP จ.สมุทรปราการ จวบจนถึงปัจจุบัน