วัดสำโรงเหนือ

ประวัติความเป็นมา

ตั้งอยู่เลขที่19 หมู่10 ตำบลสำโรงกลาง อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีเนื้อที่ 8 ไร่ 50 ตารางวา อาณาเขตทิศเหนือยาว 52 เมตรติดต่อที่เอกชน ทิศใต้ยาว 150 เมตร ติดต่อกับแม่น้ำเจ้าพระยาทิศตะวันออกยาว 183 เมตร ติดต่อกับคลองสำโรง ทิศตะวันตก ติดต่อกับคลองมหาวงษ์

พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่มมีแม่น้ำและคลองลอมทั้งสามด้าน หน้าวัดอยู่ทางทิศตะวันออก มีถนนออกสู่ถนนปู่เจ้าสมิงพราย ภายในวัดมีอาคาร เสนาสนะต่าง ๆ ดังนี้

พระอุโบสถ กว้าง 6.69 เมตร ยาว 14.6 เมตร นอกจากนี้ยังมี ศาลาการเปรียญอาคารเรียนพระปริยติธรรมหอระฆัง ฌาปนสถาน วิหาร กฎิสงฆ์ 6 หลัง และศาลาดิน

วัดสำโรงเหนือสร้างเมื่อประมาณ พ.ศ.2300 สมัยอยุธยาตอนปลาย เดิมมีชื่อว่า "วัดเกาะแก้วศรีเมือง" เหตุที่เรียกนามว่า "สำโรง" เพราะบริเวณที่ตั้งวัดและหมู่บ้านนี้เดิมมีโรงนาอยู่ 3 โรง คำว่า สามโรงจึงเพี้ยนเป็นสำโรง ครั้นต่อมาเปลี่ยนเป็นวัดสำโรงเหนือแต่ชาวบ้านนิยมเรียกว่า "วัดปากคลองสำโรง" เนื่องจากวัดตั้งอยู่ ปากคลองสำโรง ได้รับพระราชทานวิสุงคามสิมา เมื่อวันที่ 17 กันยายน 2519 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 20 เมตรยาว 40 เมตร