ต้นยางพาราเข้ามาปลูกในประเทศไทย ตั้งแต่สมัยที่ยังใช้ชื่อว่า "สยาม" ประมาณกันว่าควรเป็นหลัง พ.ศ.2425 ซึ่งช่วงนั้น ได้มีการขยายเมล็ดกล้ายางพารา จากพันธุ์ 22 ต้น นำไปปลูกในประเทศต่าง ๆ ของทวีปเอเชีย และมีหลักฐานเด่นชัดว่า เมื่อ ปี พ.ศ.2442 พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี (คอซิมบี้ ณ ระนอง) เป็นผู้เหมือนหนึ่ง "บิดาแห่งยาง" ...

ยางพารา พืชเศรษฐกิจสำคัญอันดับต้นๆของประเทศไทย และเป็นแหล่งกำเนิดน้ำยางที่เป็นที่ต้องการเพื่อการผลิตสินค้าและผลิตภัณฑ์ต่างๆ มากมาย

ยางพาราในปัจจุบันนิยมปลูกกันแพร่หลาย มีการทำสวนยางทั้งในภาคใต้ ภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือของประเทศไทย นับเป็นพืชเศรษฐกิจที่สามารถสร้างรายได้ให้กับเกษตรกรผู้ปลูกยางได้อย่างดียิ่ง

ยางพารา เป็นไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง มีถิ่นกำเนิดจากบริเวณลุ่มน้ำอเมซอนประเทศบราซิล และเปรู ในทวีปอเมริกาใต้

ยางพารา ถูกนำมาใช้ประโยชน์เริ่มแรกจากการที่ โจเซฟ พริสลี่ ได้ค้นพบว่า ยางที่ได้จากต้นไม้ชนิดนี้สามารถนำมาลบรอยดำ รอยขีดเขียนของดินสอได้ เมื่อปี พ.ศ. 2313 จนกระทั่งถูกเรียกขานกันในชื่อว่า Rubber ซึ่งก็คือ ยางลบ หรือตัวลบนั่นเอง ต่อมายางได้มีการผลิตและซื้อขายกันอย่างกว้างขวางในอเมริกาใต้ และมีศูนย์กลางของการซื้อขายอยู่ที่เมืองท่าแห่งหนึ่งที่ชื่อ พารา (Para) ดังนั้นจึงนิยมเรียกยางที่ซื้อขายกันที่เมืองท่าแห่งนี้ว่า ยางพารา นั่นเอง