ขุนพิปูนเปรมประดิษฐ์ เกิดที่จังหวัดพัทลุง เมื่อประมาณ พ.ศ.25400 มีพี่น้อง 11 คน บิดาชื่อ นายสงค์ มารดาชื่อ นางซัง (บ้านเดิมหนองหัวควาย) ครอบครัวได้อพยพมาจากจังหวัดพัทลุง ตั้งอยู่บ้านหนองหัวควาย หมู่ที่ 3 ตำบลควนกลาง อำเภอพิปูน จังหวัดนครศรีธรรมราร (เดิมตำบลพิปูน อำเภอฉวาง) ปัจจุบันเป็นสวนมังคุดของ นายประสิทธิ์ อภัยภักดี

นายสงค์ นางซัง ได้อพยมมาพร้อมกับนายมี นายน้ำ นายแก้ว พร้อมๆ กับบุตร จำนวน 11 คน ดังนี้

1. นางดำ 2. นางนิ่ม 3. นายกลั่น 4. นายคุ้ม

5. นายเงิน 6. นายทอง 7. นายบานเมือง(ท่านขุน)

8. นางเข็ม (ยายของนางเกื้อคนเชนท์) 9. นางข้ำ

10. นางขาว 11. นายหีด

ขุนพิปูนเปรมประดิษฐ์ (บานเมือง จงจิตร) มีภรรยา 2 คน คือ

ภรรยายคนแรกชื่อ นางนิ่ม มีบุตรชื่อ กำนันแมน จงจิตร และนางละม้าย

ภรรยาคนที่สองชื่อ นางกรีด คนท้ายสำเภา มีบุตร 3 คน คือ

1. นางจินดา สามาีชื่อนายแบบ วิชัยดิษฐ์ (เจ้าของโรงเรียนพิปูนวิทยา)

2. นายสมปอง จงจิตร

3. นางดวงใจ รัตนวิจิตร สามีชื่อ นายมงคล รัตนวิจิตร

นายบานเมือง เมื่อแต่งตั้งให้เป็นกำนัน และเป็นขุนพิปูนเปรมประดิษฐ์ จึงได้ไปสร้างบ้านอยู่อาศัยตรงทิศเหนือของคอสะพานยางค้อมกับนางกรีด ภรรยาคนที่สอง บ้านเรือนเดิมได้มอบหมายให้บุตรชาย ชื่อนายแมน จงจิตร ทำหน้าที่เป็นผู้ใหญ่บ้าน และเป็นกำนันต่อไป

ท่านขุนพิปูนเปรมประดิษฐ์ เป็นคนร่างเล็ก แต่จริงจัง เข็มแข็. ปกครองลูกบ้านได้เรียบร้อยราบรื่น สามารถพัฒนาตำบลพิปุนเจริญรุ่งเรือง เป็นที่ไว้วางใจของเจ้าเมืองนคร จึงได้รับมอบหมายให้ดูแลช้างเป็นจำนวนมาก และได้สร้างศาลาไว้ต้อนรับเจ้าเมืองเพื่อมาดูช้าง ไว้บริเวณแมาน้ำตาปี ใกล้ๆ หนองหัวควาย

ท่านขุนไม่เคยทำให้ผู้ใดเสียชีวิต แต่ท่านเข็มแข็งดุดันไปบ้าง ทำให้ทุกคนต้องเกรงกลัว และเกรงใจ ท่านจึงมีที่ดินอยู่ในพื้นที่ตำบลพิปูนและตำบลใกล้เคียงจำนวนหลายแปลง ท่านขุนเสียชีวิตด้วยโรคชราประมาณ พ.ศ.2495

ต่อมา นายสมพงศ์ ศรียะพันธ์ นายอำเภอพิปูนร่วมมือกับพีนน้องชาวอำเภอพิปูน สร้างอนุสาวรีย์รูปหล่อเนื้อสำริด ไว้ที่ว่าการอำเภอพิปูน

ผู้สัมภาษณ์ : นายเกษฒ แก้วเจริญ และนายสมเกียรติ จงจิตร

ผู้ให้สัมภาษณ์ : นายอานนท์ ลาชโรจน์

นางสุนีย์ วงศ์สวัสดิ์

นางเกื้อ คชเชนทร์