ตัวอย่าง 2.8 การแสดงผลลัพธ์การคำนวณนิพจน์แบบกรณี  Prefix (++j, --j) เปรียบเทียบกับ Postfix (j++, j--) 

#include <stdio.h>   

int main ()

{

int i, j, N;

i=10; j=2; N=i*++j;

printf("N=i*++j = %d, i=%d, j=%d\n", N, i, j);

i=10; j=2; N=i*j++;

printf("N=i*j++ = %d, i=%d, j=%d\n", N, i, j);

i=10; j=2; N=i*--j;

printf("N=i*--j = %d, i=%d, j=%d\n", N, i, j);

i=10; j=2; N=i*j--;

printf("N=i*j-- = %d, i=%d, j=%d\n", N, i, j);

}

   ตัวอย่าง 2.10 การแสดงผลลัพธ์การตัวดำเนินการเอกภาค

#include <stdio.h>   

int main ()

{

int a,b,x;

   a = 20;         // กำหนดให้เก็บค่า 20 ไว้ใน a

  x = a;         // กำหนดให้เก็บค่าที่เก็บใน a ไว้ใน x

   printf("x is %d\n",x); // แสดงค่าที่เก็บใน x

   x++;                 // เพิ่มค่า x ขึ้นอีก 1

   printf("x is %d\n",x); // แสดงค่า x

   b = 30;         // กำหนดให้เก็บค่า 30 ไว้ใน b

  x = a + b;         /* กำหนดให้นำค่าที่อยู่ใน a บวกเข้ากับค่าที่เก็บใน b แล้วนำไปเก็บไว้ใน x */

printf("x is %d\n",x); // แสดงค่าที่เก็บใน x

}