БЕЛАБАРОДЫ МІХАІЛ

Партызанскі карэспандэнт

Да вайны Міхаіл Белабароды паспеў скончыць дзевяць класаў Максімавіцкай школы. Пацягнуліся доўгія гады акупацыі. Міхаіл заўважыў, што яго бацька начамі некуды хадзіў. Устрывожаная маці праводзіла яго, а потым да раніцы ўздыхала і плакала…

Аднаго разу на світанні ў дом уварваліся гітлераўцы. З імі былі і мясцовыя паліцаі. Бацьку Мішы схапілі і расстралялі за падпольную работу супраць фашыстаў, за тое, што ад рукі перапісваў і распаўсюджваў лістоўкі. З таго часу Міхаіл Белабароды стаў партызанам.

У зямлянку рэдакцыі падпольнай абласной газеты «За Радзіму» зайшоў абвешаны зброяй і гранатамі фарсовы малады партызан. Казнуўшы па-ваеннаму, ён прадставіўся: «Міхаіл Белабароды».

Міша атрымаў заданне, а праз тры дні з’явіўся ў рэдакцыйнай зямлянцы. Некуды спяшаючыся, ён расказаў, што прыбыў з Мацеевіч. Учора там з’явіліся немцы, многа іх, чалавек паўтараста. Яны забралі ў сялян усё пад чыстую: хлеб, сала, апошніх кароў. Міша з таварышамі паведамілі аб гэтым у штаб, і хутка партызаны 208-га і 277-га атрадаў перакрылі фашысцкім «нарыхтоўшчыкам» выхады з вёскі, напалі на карнікаў. Ад партызанскіх куль знайшлі сабе смерць 138 фашыстаў, былі захоплены вялікія трафеі, у тым ліку і аўтаматы. Пра гэты бой Міша расказваў з захапленнем і радасцю. Потым напісаў аб гэтым у газету пад загалоўкам «Кулю замест хлеба».

Пасля гэтага абласная і раённая падпольныя газеты загаловак Мішы «Кулю замест хлеба» зрабілі пастаяннай рубрыкай, пад якой расказвалі аб баявых справах партызан.

Адважна змагаўся з ворагам Міхась Белабароды. Але ў самы напружаны час гарачых схватак ён ніколі не забываўся пра газету, пра свае карэспандэнцкія абавязкі. Падпольныя партызанскія газеты – клічаўская «Голас партызана» і магілёўская абласная «За Радзіму» – рэгулярна атрымлівалі і друкавалі яго карэспандэнцыі, напісаныя па гарачых слядах партызанскіх баёў.

З падрыўной групай старшага лейтэнанта Якава Рыжкевіча, Міхась Белабароды хадзіў на «жалезку» ў разведку і загадзя аблюбаваў месца для закладкі міны. Калі партызанскі гасцінец быў падложаны на рэйку і надзейна замаскіраваны, падрыўнікі адышлі ў кусты, чакаючы выбуху. Хутка скалыхнуўся лес, і варожы цягнік зляцеў пад адхон.

Вярнуўшыся ў лагер, падрыўнікі леглі спаць, не спаў толькі Міша Белабароды. Ён пісаў. У наступным нумары газеты была надрукавана яго артыкул «Эшалон за эшалон». Аб усіх удзельніках апошняй дыверсіі карэспандэнт расказаў падрабязна, толькі пра сябе – ні слова.

Партызаны Магілёўшчыны ведалі і любілі Міхаіла Белабародага. Камсамольцы 278-га партызанскага атрада выбралі яго сакратаром камсамольскай арганізацыі.

У чэрвені 1944 года, пасля вызвалення Магілёўшчыны, Міша Белабароды разам з іншымі партызанамі ўліўся ў ваенную часць наступаючай Чырвонай Арміі. Ён па-ранейшаму заставаўся разведчыкам. Многа «языкоў» прывёў. Хутка яго ўзнагародзілі яшчэ адным ордэнам Айчыннай вайны.

У снежні 1944 года, каля прускага горада Ўлаўпенян, група разведчыкаў Мішы Белабародага вяла пошук. Нечакана вораг пачаў весці моцны артылерыйскі абстрэл. Тут варожы снарад і абарваў жыццё партызанскага карэспандэнта Мішы Белабародага. Яму не было яшчэ і дваццаці гадоў, жыццё юнака абарвалася незадоўга да Дня Перамогі.

Русецкая, Л. Партызанскі карэспандэнт / Ларыса Русецкая // Сцяг Саветаў [Электронны рэсурс] : сайт. – Рэжым доступу: http://www.klichew.by/?p=123#more-123. – Дата доступу : 15.05.2015.